ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

Μισός ίππος και δώδεκα χιλιόμετρα την ώρα – η πρώτη μοτοσυκλέτα δεν ήταν για αγώνες ταχύτητας. Ήδη το 1885 οι Wilhelm Maybach και Gottlieb Daimler κατοχύρωσαν την ευρεσιτεχνία ενός δίτροχου μηχανοκίνητου οχήματος, που όμως παρέμεινε ένα και μοναδικό κομμάτι. Αλλά και τα πρώτα μοντέλα που παράγονταν σε σειρά δεν μπόρεσαν να επιβληθούν. Ήταν πολύ ακριβά και τεχνικά ευπαθή.

Η μεγάλη έκρηξη έγινε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η ζήτηση αφορούσε κυρίως τα μοτοποδήλατα, που επιτρεπόταν να τα οδηγούν όλοι. Ένα από τα πιο δημοφιλή μοντέλα ήταν το Quickly, το οποίο κατασκεύασαν μηχανικοί του εργοστασίου της NSU στο Neckarsulm. Εκατοντάδες χιλιάδες Quickly κυκλοφορούσαν τότε στους δρόμους της Γερμανίας – όχι γρήγορα αλλά αξιόπιστα. Η μέγιστη ταχύτητα έφτανε τα σαράντα χιλιόμετρα την ώρα. «Γιατί να τρέχεις, αγόρασε ένα Quickly», ήταν το σλόγκαν.

Ένα μοτοποδήλατο ήταν το όνειρο κάθε νεαρού Γερμανού στη δεκαετία του ‘50

Το πρώτο αυτοκίνητο είχε τρεις τροχούς. Το υπ’ αριθμόν ένα βενζινοκίνητο αυτοκίνητο, την ευρεσιτεχνία του οποίου κατοχύρωσε το 1886 ο Carl Benz, διέθετε κινητήρα εσωτερικής καύσης και αποτελεί τον προπάτορα των «βενζινοκίνητων». Την πρώτη μεγάλη διαδρομή με αυτό έκανε μια γυναίκα. Στις αρχές Αυγούστου του 1888 η Bertha Benz το οδήγησε από το Mannheim στο Pforzheim και αντιστρόφως.

Μετά τις αρχικές επιφυλάξεις, στο ξεκίνημα του 20ου αι. το αυτοκίνητο έγινε το δημοφιλέστερο σύμβολο κοινωνικού κύρους. Με το γερμανικό οικονομικό θαύμα στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 αυξήθηκε η ζήτηση – μόνο ο σκαραβαίος της Volkswagen κυκλοφόρησε σε πάνω από 21 εκατομμύρια κομμάτια. Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες είναι μέχρι σήμερα οι πιο επιτυχημένες στον κόσμο. Συνεχώς αυξάνεται και η παραγωγή ηλεκτρικών και υβριδικών αυτοκινήτων – τεχνολογίες του μέλλοντος.

Έξοδος με το υπ’ αριθμόν ένα βενζινοκίνητο αυτοκίνητο του Benz 1888

Η BMW i8 - ένα υβριδικό plug-in – αποτελεί υπόδειγμα εφαρμογής μοντέρνων συστημάτων κίνησης και στα σπορ αυτοκίνητα

Τα πρώτα τραμ σύρονταν από άλογα. Ένα τέτοιο τραμ μετέτρεψε ο Werner von Siemens στο πρώτο ηλεκτρικό τραμ. Την κίνηση εξασφάλιζε ένας κινητήρας δέκα ίππων. Η παροχή του ρεύματος γινόταν μέσω των τροχών. Αυτό δεν ήταν ακίνδυνο για τους άλλους που κυκλοφορούσαν στους δρόμους – είναι ο λόγος που τα σύγχρονα τραμ παίρνουν ρεύμα από εναέρια σύρματα.

Με την νικητήρια επέλαση του αυτοκινήτου πολλά τραμ εξαφανίστηκαν. Όμως οι καιροί αλλάζουν. Πολλές πόλεις επενδύουν και πάλι σε αυτό το φιλικό για το περιβάλλον μέσο συγκοινωνίας.

Το πρώτο ηλεκτρικό τραμ εκτελεί το 1881 τη διαδρομή του στο Lichterfelde, προάστιο του Βερολίνου

Οι ντιζελοκινητήρες θεωρούνται παγκοσμίως ανθεκτικοί, μακράς διάρκειας και υψηλής απόδοσης. Η πρώτη πειραματική μηχανή, που κατασκεύασε το 1893 ο Rudolf Christian Diesel, δε διέθετε καμιά από αυτές τις ιδιότητες. Ήταν ωστόσο πραγματικά καινοτόμος. Ο νέος κινητήρας αποτελούνταν από έναν κύλινδρο στον οποίο αναμιγνυόταν συμπιεσμένος αέρας με καύσιμη ύλη. Εξαιτίας της θερμότητας από τη συμπίεση το μείγμα καιγόταν χωρίς να απαιτείται πρόσθετη ανάφλεξη.

Ο Diesel χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να μετατρέψει το πρωτότυπο σε λειτουργικό κινητήρα. Άξιζε όμως τον κόπο. Οι ντιζελοκινητήρες κυρίευσαν τον κόσμο για την αξιόπιστη εναλλακτική κίνηση επιβατικών αυτοκινήτων, φορτηγών, λεωφορείων και πλοίων.

Τα περισσότερα φορτηγά στον κόσμο έχουν ντιζελοκινητήρα

Το 1951 ο Walter Linderer, εφευρέτης από το Μόναχο, κατοχύρωσε την ευρεσιτεχνία του αερόσακου, ενός «διπλωμένου σάκου που φουσκώνει αυτόματα σε περίπτωση κινδύνου». Ωστόσο οι προσπάθειες για την τεχνική του εφαρμογή ξεκίνησαν μόλις στη δεκαετία του ’60, όταν ο αριθμός των αυτοκινητικών ατυχημάτων αυξήθηκε πολύ. Το εγχείρημα πάντως αποδείχτηκε δυσκολότερο απ’ όσο είχαν φανταστεί. Στην αρχή μάλιστα ο αερόσακος υπήρξε και οικονομική αποτυχία.

Τελικά όμως επικράτησε το επιχείρημα της ασφάλειας. Το πρώτο γερμανικό αυτοκίνητο, στο οποίο ο αερόσακος ανήκε στον στάνταρ εξοπλισμό, ήταν μια Mercedes του τύπου S-Class του 1981. Σήμερα τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι εξοπλισμένα με περισσότερους από έναν αερόσακους.

Το crash test έδειξε ότι ο αερόσακος αυξάνει την ασφάλεια των επιβατών του αυτοκινήτου

Πάγος στο δρόμο, Aquaplaning, ξαφνικό μποτιλιάρισμα, πεζοί στο οδόστρωμα: η κυκλοφορία στους δρόμους είναι γεμάτη κινδύνους. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την κατάσταση διαισθητικά και αντιδρούν – συχνά όχι αρκετά γρήγορα.

Έχοντας ως στόχο την ασφαλέστερη οδήγηση, οι γερμανικές βιομηχανίες αυτοκινήτων συνεργάζονται με επιστήμονες για την κατασκευή βοηθητικών συστημάτων οδήγησης. Με τη βοήθεια ραντάρ, βίντεο και υπερήχων αυτά τα συστήματα καταγράφουν την εικόνα της γύρω περιοχής. Ο υπολογιστής του οχήματος επεξεργάζεται και αξιολογεί τα στοιχεία και προειδοποιεί τον οδηγό ή προωθεί έκτακτο φρενάρισμα ή ενεργοποιεί το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος. Έτσι όχι μόνο αποφεύγονται ατυχήματα, αλλά δημιουργούνται και οι τεχνικές προϋποθέσεις για την εντελώς αυτόματη οδήγηση στο μέλλον.

Μια μπάλα στο οδόστρωμα – το έξυπνο αυτοκίνητο την αποφεύγει