Σύγχρονες "βουβές" ταινίες και πειραματικοί ήχοι
Το «Moving Silence» – ένας συνδιασμός σύγχρονων βίντεο και ταινιών χωρίς ήχο και πειραματικής μουσικής – επιστρέφει για έννατη συνεχή χρονιά στη Λευκωσία. Μουσικοί και συνθέτες ερμηνεύουν τη μουσική που έχουν συνθέσει για βουβές ταινίες και βίντεο χωρίς ήχο σύγχρονων δημιουργών που έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Η εκδηλώση διοργανώνεται από το Ίδρυμα ARTos με τη στήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε Κύπρου.
Ενθαρρύνοντας τη συνεργασία και ανταλλαγή ανάμεσα σε μουσικούς, καλλιτέχνες και δημιουργούς ταινιών, η πλατφόρμα Moving Silence προσκαλεί το κοινό της Λευκωσίας να βιώσει μια νέα οπτικοακουστική εμπειρία μέσα από ζωντανούς αυτοσχεδιασμούς και ερμηνείες, όπου πειραματικές εικόνες και ήχοι θα συναντηθούν με ασυνήθιστους και αναπάντεχους τρόπους.
Τι είναι το Moving Silence?
Το Moving Silence ιδρύθηκε αρχικά το καλοκαίρι του 2009 από τον μουσικό Marco Brosolo, τον σκηνοθέτη Matthias Fritsch και τον παραγωγό Federico Bassetti, με σκοπό να δημιουργήσουν ένα τύπο εκδηλώσεων που να συνδέει τις ρίζες της κινηματογραφίας με τη συγχρονη αισθητική της εικόνας, της ζωντανής μουσικής παραγωγής και των δυνατοτήτων της νέας τεχνολογίας. Πρόκειται για μια ποιητική, διαπολιτισμική και συλλογική προσπάθεια σε μια εποχή υπερχείλισης πληροφοριών, που περιλαμβάνει τον πειραματισμό και τη μίξη σύγχρονων μορφών εικόνας και ήχου και προσκαλεί καλλιτέχνες από όλα τα μέρη του κόσμου να συμμετέχουν. Εκδηλώσεις Moving Silence έχουν πραγματοποιηθεί σε διάφορες πόλεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Echos from Berlin
Μετά το «Moving Silence» ακολουθεί το «Echoes from Berlin», μια οπτικοακουστική παράσταση της μουσικού Almut Kühne από το Βερολίνα που παρουσιάζει το Ίδρυμα ARTos σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε Κύπρου.
Φωτ.: Frank Schindelbeck
Η Almut Kühne (γεννημένη το 1983 στη Δρέσδη, Γερμανία) ξεκίνησε το μουσικό της ταξίδι με μαθήματα πιάνου στην ηλικία των επτά. Εννιά χρόνια μετά ξεκίνησε μαθήματα φωνητικής και σύντομα κατάλαβε ότι η μουσική ήταν κάτι περισσότερο από απλό χόμπυ.
Το 2008 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην τζαζ στο Κονσερβατόριο του Βερολίνου „Hanns Eisler“. Ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών της προσπαθούσε να παντρέψει τις ευρωπαϊκές ρίζες της με τα πειραματικά στοιχεία της τζαζ και της αυτοσχεδιαστικής μουσικής.
Ως παιδί καλλιτεχνικής οικογένειας, επιχειρούσε πάντα να εντάσσει το οπτικό στοιχείο στα πρότζεκτ της. Η συνεργασία της με μουσικούς, χορευτές και χορεύτριες, δημιουργούς βίντεο και ζωγράφους τα τελευταία χρόνια επηρέασε την εξέλιξη του προσωπικού της καλλιτεχνικού ύφους.
Πίσω
