Goethe-Institut Kıbrıs, Beuys´un 100. doğum gününü, küratörlüğünü Marina Christodoulidou'nun üstlendiği, nisan ayından 2021 yılının ekim ayına kadar sürecek bir dizi etkinlikle kutluyor. Etkinlikler dizisi, bir sanat atölyesi, bir sergi, film gösterimleri ve Beuys’un arkadaşı sanat tarihçisi Rhea Thönges-Stringaris ile bir söyleşiden oluşuyor.
Joseph Beuys (12 Mayıs 1921 – 23 Ocak 1986), 20. yüzyılın ikinci yarısının en önemli ve en etkili sanatçılarından biri olarak kabul edilmektedir. Alman Fluxus-, Happening- ve performans sanatçısı ve aynı zamanda da heykeltıraş, enstalasyon sanatçısı, grafiker, sanat teorisyeni ve pedagog olarak tanınmaktadır. Geniş kapsamlı çalışmaları, hümanizm, sosyal felsefe ve antropozofi kavramlarını temel alır. Çalışmaları, "sanatın genişletilmiş tanımı" ile ve bütünlüklü sanat eseri (gesamtkunstwerk) olarak sosyal heykel görüşüyle doruk noktasına ulaşmıştır. Sosyal heykelin yaratıcı ve katılımcı bir rol oynayarak toplumu ve siyaseti şekillendirmesi gerektiğini savunmuştur.
Etkinlikler
Atölye Çalışması
Sosyal Heykeller etkinlik serisi, nisan ayında yerel sanatçılara yönelik bir atölye çalışmasıyla başlamış ve Eylül 2021'de devam etmiştir. Beuys'un 1970'lerin başında geliştirmiş olduğu etkili sosyal heykel terimi, sanatın tüm yaşam sürecini (düşünceler, eylemler, konuşma ve nesneler) kapsayabileceği ve sanatçıların ötesinde çok çeşitli insanlar tarafından birlikte gerçekleştirilebileceği inancını esas alır.
Eylül ve Ekim 2021'de gerçekleştirilecek olan sergide Spyros Anastasiou, Mehveş Beyidoğlu, Stella N. Christou, Eirene Constantinou, RafaellaConstantinou, Marietta Mavrokordatou, Andreas Papamichael, Simone Philippou, Zoe Polycarpou, Korallia Stergides ve Nicolina Stylianou'nun çalışmaları yer alıyor. Sanatsal yaklaşım biçimleri, ses, heykel, gravür, fotoğraf, enstalasyon, performans gibi bir bölümü katılımcı olan, farklı dalları kapsamaktadır. Sanatçılar "sanat eseri" kavramından ortak bir çıkışla, özü ortaya çıkararak sanat-yapmanın hibrit form ve süreçleri arasında hareket eder.
Sergi için yaratılan eser ve aksiyonlar çeşitlilik ve çoğulluğuyla katılımcıların karşılaşmaları ve birbirleriyle olan paylaşımları sonucunda oluşmuş olan sosyal heykeli yansıtır. Heykel, hareket için metafor olarak incelenmektedir; toplum olarak ona göre yaşadığımız bir metaphor olarak. Etimolojik anlamıyla "aktarmak" veya "taşımak" metaforu, hareket fikrinin ortaya çıktığı çoğulculuk ve söylemsel pratikler arasındaki ilişkiyi yeniden ifade ediyor gibi görünmektedir. Sosyal Heykel hareketi, bir bireyin ve tekil bir sanatsal eylemin amacını veya iradesini yansıttığı için değil, canlandırılan ve yeniden sahnelenen kolektif, ortak pratikten türediği için gerçekliğin kompozisyonlarını taşır. Parçası olduğumuz sosyal kompozisyonların durmaksızın şekillendirilmesine ve reforme edilmesine daha yakın olmanın yollarını paylaşan sanatçılar, "t sosyal"t ve "t heykel"t nosyonlarını plastisite ve dayanıklılık yönünden ele almaktadır.
Sanat tarihçisi Rhea Thönges-Stringaris, Joseph Beuys üzerine
Sosyal heykel, belirli bir zaman ve yerin politik, sosyal ve ekolojik durumuna uyum sağlayan, devam etmekte olan bir araştırmanın esasını oluşturmaktadır. Kaos ve strüktür arasında hareket vardır; Rhea Thönges-Stringaris, kısa bir süre once küratör Marina Christodoulidou ile yaptığı bir söyleşide, bu hareketin Beuys tarafından heykel teorisi olarak aktarılmış olduğuna dikkat çeker. Heykeldeki hareket, sosyal kompozisyonlarla ve Beuys’un, herkesin bir sanatçı olduğuna ve kreatif tepki verip hareket edebileceğine olan inancıyla şekillenmiştir. Sosyal heykel kavramıyla ilgili olarak, Thönges-Stringaris şunları söylemektedir: Sanatçılar ve kreatif alanda çalışanlar, durumları gözlemleme ve onlara tepki verme araçlarına sahiptir ve bunu çalışarak iyi bir şekilde yapabilirler, ancak bizi çevreleyen şeyin farkındalığı, kendi içimizde ve bedenimizin dışında var olmamız için gereklidir.
"Marcel Duchamps'ın sessizliği abartılıyor". Beuys bu cümleyi 1964 yılında canlı bir televizyon yayını sırasında bir kağıda yazdı. Aksiyon, bir Fluxus gösterisinin bir parçasıydı ve Fluxus sanatçılarının Duchamp'ın sanat kavramını incelemeriyle ilgiliydi. Armin Mühsam, videosunda iki sanatçının mirasını karşılaştırıyor.„Das Schweigen von Marcel Duchamps wird überbewertet“. Diesen Satz schrieb Beuys auf einem Papierbogen während einer Live-Sendung im Fernsehen 1964. Die Aktion war ein Teil einer Fluxus - Vorführung und bezog sich auf die Auseinandersetzung der Fluxus-Künstler*innen mit Duchamps Kunstbegriff. In seinem Video stellt Armin Mühsam das Vermächtnis der beiden Künstler gegenüber.
