Osmotic Studios I 2016
2016 Osmotic Studios’un video oyunu Orwell: Keeping an Eye on You, oyuncuyu, gözetlemenin gündelik hayatın bir parçası olduğu bir dünyanın içine atar. Fiktif bir devlet olan ‘the Nation’, ‘the Party’ olarak adlandırılan otoriter bir hükümet tarafından yönetilmektedir. ‘Orwell’ ulusal gözetleme sisteminde, şüpheli şahısların iletişimlerini filtreleyen ve değerlendiren ‘investigators’ adı verilen kişiler tarafından, vatandaşlar ve onların ‘advisor’leri gözetlenmektedir. Burada önemli olan : İnvestigator’ler, yurtdışından işe alınan casuslar olarak ‘The Nation’ dışında bulunmaktadırlar. Oyuncu, bir terör saldırısından sonra şüphelilerin verilerini değerlendiren bir ‘investigator’ rolünü üstlenir. Ama hiçbir zaman olayların asla tamamını bilmez. Danışmanının (advisor) talimatlarına ve verdiği bilgilere bağımlıdır. Kimin kimi gözetliyor olduğu sorusu ortaya çıkar.
Peter Lu & Lea Schönfelder | 2014
Perfect Woman oyunu, toplumun kadına biçtiği rolleri ve farklı ama çoğu zaman da çatışan çeşitli beklentilerini oyunla irdeliyor.
Oyuncular, bir kadının farklı kesitlere ayrılmış hayatının tümünü ana rahminden mezara kadar takip ederler. Her bölümün başında, oyuncular farklı zorluk seviyelerindeki dört seçenek arasından seçim yaparlar. Rol seçenekleri, prenses (orta) gibi klişe rollerden profesyonel oyuncu (kolay) veya kadın dışişleri bakanı (zor) gibi daha az tipik rollere kadar uzanan geniş bir yelpazeden oluşmaktadır.
Oyuncunun, Kinect algılayıcısı ile kendi bedenini hareket ettirerek, seçtiği karakteri simülatör tarafından istenen pozisyonlara göre eğmesi gerekmektedir. Bu, seçilen role göre pek de kolay bir görev değildir.Kişi kendi bedeninde deneyimler ki: Her kadın rolü, rolün gereğini yerine getirebilmek için az ya da çok eğilip bükülmeyi gerektirir. Aynı zamanda bu oyun herkesin kendi ‘Perfect Woman’ mükemmel kadın versiyonunu – bir çok farklı yüzleriyle – yaratmasına izin vermektedir.
Lucas Pope I 2013
Papers, please! video oyununda oyuncu, otoriter devlet Arstotzka'da sınır görevlisi rolünü üstlenir. Sınır kapısında uzun kuyruklar oluşturan insanlar Kolechia’ya giriş yapabilmek için beklerler. Oyuncu, elindeki kural kitapçığına göre hangi kişilerin girmesine izin vereceğine ve kimi reddedeceğine karar vermek durumundadır. Belgelerinde yer alan bilgilerin doğru olup olmadığını, insanların yalan söyleyip söylemediklerini, hatta terörist olarak tehlike oluşturup oluşturmadıklarını kontrol etmek zorundadır. Yanılıyor olması, bazı yaptırımlar anlamına; ücret kesintileri ve bunun sonucu olarak da ailesi için açlık ve hastalık anlamına gelebilmektedir. Oyun ilerledikçe kurallar daha komplike bir hal alır ve giriş yapanların hikayeleri gittikçe daha da karmaşıklaşır. Süresi dolmuş çalışma vizesi olan adam gerçekten sadece zararsız bir aile babası mı? Pasaportu geçersiz olan kadın gerçekten sadece hasta annesini ziyaret etmek mi istiyor? Memur bu nüfuzlu pozisyonunda, insanlığı ile kendi şahsı için duyduğu kaygı arasında gelgitler yaşar.
