Ραινερ Βερνερ Φασμπιντερ και ξερο ψωμι!

Ο γάμος της Μαρίας Μπράουν © RWFF

23 ταινίες – 26 εκδηλώσεις – 3 ελληνικές πρεμιέρες

Διοργάνωση: Goethe-Institut Athen, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας»
 
Με την υποστήριξη του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών ΕΚΠΑ
 
Το Goethe-Institut Athen είχε δείξει το 1995 με αφορμή τον εορτασμό των «100 χρόνων κινηματογράφου» το συνολικό έργο του R.W. Fassbinder. Σε κινηματογραφικές κόπιες των 16mm. Τώρα με αφορμή το πρόγραμμα «apropos documenta» παρουσιάζει 21 από τις ταινίες του Fassbinder και δυο ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του. Σε ψηφιακές εκδόσεις, αλλά και σε κινηματογραφικές κόπιες των 35mm.
 
Η έναρξη θα γίνει παρουσία του ηθοποιού, σκηνοθέτη και φίλου του Fassbinder Harry Bear.
 
Τις προβολές πλαισιώνουν με τις ομιλίες τους Έλληνες εισηγητές από όλους τους τομείς της πολιτιστικής ζωής.
 
Γιατί τώρα «Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί»
 
Σε όλη τη μέχρι τώρα ιστορία του σινεμά, δεν έχει υπάρξει άλλος σκηνοθέτης όπως ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Μέσα σε 15 μόλις χρόνια, και μέχρι τον πρόωρο θάνατό του, ο πυρετώδης και ασταμάτητα παραγωγικός δημιουργός κατόρθωσε να γυρίσει 41 μεγάλου μήκους ταινίες, 3 μικρού μήκους και 3 τηλεοπτικές σειρές, δουλεύοντας παράλληλα ως θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, ηθοποιός, παραγωγός, οπερατέρ, συνθέτης, μοντέρ και σκηνογράφος και αφήνοντας πίσω του ένα έργο πολυσχιδές, θαρραλέο και ολότελα μοντέρνο.
Μέσα από αυτό το πλούσιο, σύνθετο και γεμάτο αντιφάσεις έργο, που δεν μοιάζει με κανένα άλλο στα χρονικά του παγκόσμιου κινηματογράφου, ο Φασμπίντερ κατόρθωσε να μεταμορφώσει τα ανοιχτά τραύματα της μεταπολεμικής Γερμανίας και ολόκληρης της Ευρώπης σε μερικές από τις πιο συνταρακτικές και ανθρώπινες κινηματογραφικές αφηγήσεις, να εισχωρήσει βαθιά στον ψυχισμό μιας χώρας και να ενώσει εκπληκτικά την συλλογική Ιστορία με τις αφοπλιστικές ιστορίες μιας χούφτας απλών και καθημερινών ηρώων, έτσι απεγνωσμένα όπως ζητούν μια θέση σε ένα σκληρό και ελάχιστα φιλόξενο κόσμο.
Περισσότερο από κάθε άλλο εκπρόσωπο του Νέου Γερμανικού Κινηματογράφου (του «νέου κύματος» του σινεμά της Δυτικής Γερμανίας, που ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες του στα τέλη της δεκαετίας του ’60 μέσα από τις ταινίες των Βέρνερ Χέρτζογκ, Βιμ Βέντερς, Φόλκερ Σλέντορφ, κ.α), ο Φασμπίντερ άσκησε δριμύτατη κριτική στο ηθικό και πολιτικό σύστημα της χώρας του μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ περιέγραφε με λεπτομέρειες ή υπαινιγμούς την παρακμή μιας κοινωνίας προσκολλημένης αναχρονιστικά σε έναν ασφυκτικό και στενόμυαλο κώδικα αξιών, που δαιμονοποιούσε όσα μέλη της διαφοροποιούνταν από τον κανόνα. Μόνο που ο Φασμπίντερ δεν έμεινε εκεί, αλλά καταπιάστηκε χάρη σε μια ασύλληπτη ενέργεια με τα αρχετυπικά θέματα του έρωτα, της ζήλιας, της προδοσίας, δίνοντας στο σινεμά του μια οικουμενική και διαχρονική χροιά, όμοια με αυτή που χαρακτηρίζει τα γνήσια έργα τέχνης.
 
«Κάθε σκηνοθέτης ασχολείται με ένα και μόνο θέμα και γυρίζει την ίδια ταινία ξανά και ξανά», είχε δηλώσει κάποτε σε συνέντευξή του ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. «Το δικό μου είναι η εκμετάλλευση των συναισθημάτων, όποιος κι αν είναι ο δυνάστης. Δεν τελειώνει ποτέ η εκμετάλλευση. Είτε πρόκειται για το κράτος που επικαλείται τον πατριωτισμό, είτε πρόκειται για ένα ζευγάρι, ο ένας άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει τον άλλο».
Αυτά τα λόγια συμπυκνώνουν με κάποιο τρόπο την αξία της κληρονομιάς του Φασμπίντερ και εξηγούν γιατί ένα αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο του, στην Ελλάδα του 2016, μοιάζει πιο επίκαιρο και επείγον από ποτέ. Στο ρευστό περιβάλλον που δημιούργησε στη χώρα η πολύχρονη οικονομική ύφεση και η πολιτική αστάθεια, σ’ έναν κόσμο στον οποίο η μετανάστευση, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η μαζική ανασφάλεια και η εκμετάλλευση μονοπωλούν την καθημερινότητα, οι κατατρεγμένοι και περιθωριακοί ήρωες των ταινιών του σκηνοθέτη έρχονται να δώσουν και πάλι μαθήματα ανθρωπιάς, αλληλοκατανόησης και αγάπης για οτιδήποτε οι περισσότεροι γύρω μας ορίζουν ως «ξένο» και «διαφορετικό», άρα και ύποπτο.
Κι όσοι γνωρίζουν το όνομα του Φασμπίντερ μόνο από το τραγούδι του Τζίμη Πανούση, που βαφτίζει αυτό το αφιέρωμα, έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν σε βάθος το έργο ενός από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες ο οποίος εξακολουθεί, 34 χρόνια μετά τον πρόωρο χαμό του, να παραμένει επαναστατικός, ασυμβίβαστος και, το κυριότερο, αποστομωτικά μοντέρνος. Ένας ρομαντικός αναρχικός με ένα ζωογόνο πάθος για το σινεμά και για τους ανθρώπους.


Κείμενο: Γκέλυ Μαδεμλή, συνεργάτις του Φεστιβάλ «Νύχτες Πρεμιέρας»
 
 
 
Για τη ζωή και το έργο του R.W. Fassbinders: www.fassbinderfoundation.de

Πηγές κειμένων των μεμονωμένων ταινιών:
- Μπροσούρα: Rainer Werner Fassbinder – ποιητής, ηθοποιός, σκηνοθέτης
Έκδοση του Rainer Werner Fassbinder Fundation για το Goethe-Institut
-Rainer Werner Fassbinder Foundation
-Κατάλογος ταινιών του Goethe-Institut
 
Επιλογή κειμένων/τελική διαμόρφωση/μεταφράσεις: Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας», Goethe-Institut Athen
 
Υποτιτλισμός: projectitling
 
Ευχαριστούμε πολύ το Fassbinder Foundation, την κυρία Juliane Maria Lorenz και ιδιαιτέρως την κυρία Livia Anita Fiorio
 


Την αφίσα σχεδίασε ο Βασίλης Μέξης.

logo Fassbinder © Goethe-Institut Athen

Πίσω