Κινηματογράφος #27 ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ «ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ»

Κινηματογράφος από τη Γερμανία
 
Μετά την απόλυτα ασφαλή και επιτυχημένη περσινή διεξαγωγή του Φεστιβάλ, σε υβριδική μορφή, έτσι και φέτος, η 27η έκδοση, θα φιλοξενηθεί σε θερινές και κλειστές κινηματογραφικές αίθουσες, εξασφαλίζοντας την ισότιμη πρόσβαση κατοίκων και επισκεπτών της πόλης. Φέτος μάλιστα οι 27ες Νύχτες Πρεμιέρας εγκαινιάζουν δύο συνεργασίες με πολύ σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς: το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και την Athens Biennale.
Το Goethe-Institut Athen όπως πάντα συμμετέχει στο Φεστιβάλ.
  Σκηνοθεσία: Maria Schrader
Σενάριο: Jan Schomburg, Maria Schrader
Φωτογραφία: Benedict Neuenfels
Μουσική: Tobias Wagner
Ηθοποιοί: Maren Eggert, Dan Stevens, Sandra Hüller, Hans Löw κ.ά.
 
Παγκόσμια πρώτη στο διαγωνιστικό της Berlinale 2021
Αργυρή Άρκτος Γυναικείας Ερμηνείας για την Maren Eggert
 
Μια απάντηση στο προαιώνιο ερώτημα των γυναικών σε ετερόφυλη σχέση επιχειρείται να απαντηθεί στην ανοιχτόκαρδη κομεντί επιστημονικής φαντασίας της Μαρία Σρέιντερ: «Ποιος είναι ο τέλειος άνδρας;». Η Άλμα είναι αρχαιολόγος με απαντήσεις σε όλα και ανύπαρκτη ερωτική ζωή – χαρακτηριστικά πάγια συνδεόμενα.
 
Προτρέπεται λοιπόν, λόγω καταλληλότητας, να λάβει μέρος σε ένα πείραμα τριών εβδομάδων ενός προηγμένου ανδροειδούς, που έχει αλγόριθμο προγραμματισμένο να προσαρμοστεί σταδιακά τέλεια στον χαρακτήρα της. Άνετα μια από τις πιο feelgood προτάσεις της χρονιάς, εμπορικών (και ριμέικ μάλλον…) αξιώσεων. Δεν κατρακυλά σε ευκολίες, έχει αυτοπεποίθηση που της επιτρέπει να γελάσει με «τυπικές» γυναικείες συμπεριφορές, ενόσω με γούστο και αφηγηματική ευλυγισία εστιάζει πάνω στην μοναξιά, τα αίτια της ανθρώπινης δυστυχίας και το νόημα της αγάπης. Αργυρή Άρκτος για την πρωταγωνίστρια Μάρεν Έγκερτ..
 
 
Διαβάστε και το σχετικό άρθρο «Beyond the Male Gaze» στο Berlinale Bloggers 2021
 
Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία

© Maria Schrader Σκηνοθεσία, Σενάριο: Ronnie Trocker
Φωτογραφία: Klemens Hufnagl
Μουσική: Anders Dixen
Ηθοποιοί: Sabine Timoteo, Mark Waschke, Jule Hermann, Wanja Valentin Kube, Hannes Perkmann, Daniel Séjourné
 
Η αναίμακτη επίθεση μασκοφόρων στο σπίτι μιας εύπορης οικογένειας, έχει αλυσιδωτή σύνδεση με τις εσωτερικές της εντάσεις, αλλά και την σχέση της με τον έξω κόσμο. Η δεύτερη ταινία του γεννημένου στην Ιταλία Ρόνι Τρόκερ, μοντάρεται ανάμεσα στην φιλοσοφική «λογική Ρασομόν» και την κλινική, «γερμανική» ματιά στο θέμα της.
 
Ένα θέμα που απορρέει εξ ημισείας από την ανυπαρξία του αντικειμενικού στην ταινία του Κουροσάβα, αλλά και από την δική της φιλόδοξη, κοινωνιολογική της στόχευση. Στην καρδιά του φιλμ ενυπάρχουν όχι τόσο μια στενή κριτική της Οικογένειας, όσο οι παγίδες και οι ελλείψεις που καραδοκούν διαρκώς για κάθε μέλος της, που με την σειρά τους εναρμονίζονται με την ιστορική στιγμή και παράγουν τις παθογένειες του μέλλοντος.

© Ronny Trocker Σκηνοθεσία, Σενάριο: Timon Koulmasis
Φωτογραφία: Rüdiger Kortz
Μουσική: Ernst August Klötzke
 
Η Lotte Eisner (1896-1983) ήταν μιά από τις συναρπαστικότερες προσωπικότητες του περασμένου αιώνα. Λίγο γνωστή στο πλατύ κοινό, συγγραφέας της « Δαιμονικής οθόνης» και μία από τους διευθύνοντες των αρχείων της Γαλλικής Ταινιοθήκης, ήταν αυτή που θαύμαζαν ο Fritz Lang, ο Murnau, ο Stroheim, ο Sternberg, ο Chaplin, ο Renoir, αλλά και ο Brecht, ο Man Ray κι αργότερα ο Herzog κι ο Wenders, ο Godard και οTruffaut. Κυνηγημένη από τους ναζί, βρήκε καταφύγιο στη Γαλλία μα παρέμεινε μια αιώνια εξόριστη. Στη ζωή της, η ιστορία του κινηματογράφου και η Ιστορία του εικοστού αιώνα διασταυρώνονται και φωτίζουν η μιά την άλλη.

Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία και τον σκηνοθέτη

© Timon Koulmasis Σκηνοθεσία: F. W. Murnau
Σενάριο: Gerhart Hauptmann, Hans Kyser
Φωτογραφία: Carl Hoffmann
Μουσική: Werner Richard Heymann
Ηθοποιοί: Gösta Ekman, Emil Jannings, Camilla Horn, Frida Richard, William Dieterle, Yvette Guilbert, Eric Barclay, Hanna Ralph, Werner Fuetterer
 
95 χρόνια μας χωρίζουν από την τελευταία γερμανική ταινία ενός εκ των μεγίστων του μεσοπολεμικού κινηματογράφου. Χρόνος που αρκεί να αποτρέψει πολλούς. Ίσως λόγω της αρχαϊκής ευκρίνειας, του απόντος χρώματος ή της σπασμωδικής κίνησης. Η αλήθεια είναι ότι αν βλέπει κανείς σινεμά για την ευκρίνεια, το χρώμα και τα καρέ ανά δευτερόλεπτο, δεν θα χάσει τίποτα απουσιάζοντας από μια μεγάλη στιγμή των Νυχτών μας. Οι υπόλοιποι θα είμαστε εκεί.
 
Για την κορυφαία στιγμή του Σινεμά της Βαϊμάρης, προτού χαθεί στον εκπατρισμό των δημιουργών της και τη ναζιστική έφοδο. Για την τελευταία αυθεντική ακμή του ρεύματος του Εξπρεσιονισμού. Για την ύστατη γερμανική στιγμή του Φ.Β. Μούρναου στην θεμελιώδη για το δυτικό πνεύμα αφήγηση του Φάουστ εναντίον του Μεφιστοφελή. Απόλυτο σινεμά, αυτονόητα μέγιστης ιστορικής σημασίας.

© F W Murnau Σκηνοθεσία: Dietrich Brüggemann
Σενάριο: Anna Brüggemann, Dietrich Brüggemann
Φωτογραφία: Alexander Sass
Μουσική: Dietrich Brüggemann
Ηθοποιοί: Anna Brüggemann, Alexander Khuon, Monika Anna Wojtyllo, Rike Eckermann, Mark Waschke, Hanns Zischler
 
Η Ντίνα και ο Μάικλ γνωρίζονται, φλερτάρουν, δεσμεύονται. Κάνουν οικογένεια, τρίβονται στις δυσκολίες της συνύπαρξης, των διαφορών, των ίσως λάθος αρχικών επιλογών, των χρόνων που τρέχουν, της επαγγελματικής επιβίωσης, της προσωπικής αντοχής απέναντι στους κρυμμένους δαίμονες. Όμως η ιστορία του «Nö», δεν είναι η πλοκή του. Είναι αυτά που έχει να πει και το επιδέξιο στυλ του.
 
Μέσα από μια ντουζίνα βινιέτες, όλες σε μονοπλάνο, άλλοτε σταθερό, άλλοτε εντυπωσιακά δεξιοτεχνικό, τα αδέλφια Μπρούγκεμαν, ο Ντίτριχ και η Άννα, συστηματικοί και βραβευμένοι συνεργάτες, επιτυγχάνουν έναν αξιοθαύμαστο συνδυασμό κωμωδίας και δράματος, εμβαπτισμένου σε σάτιρα διεισδυτικότητας που εκπλήσσει. Με καλοήθεια που προδίδει αγάπη στους ανθρώπους και τα παθήματά τους, νυστέρι και κλωστή που όσο κόβουν άλλο τόσο ράβουν γιατρικά τις πληγές που συζητούν. Πικρό, μα άπειρα απολαυστικό.

© Dietrich Bruggemann Σενάριο, Σκηνοθεσία: Dominik Graf
Φωτογραφία: Hanno Lentz
Μουσική: Florian van Volxem, Sven Rossenbach
Ηθοποιοί: Tom Schilling, Saskia Rosendahl, Albrecht Schuch
 
Παγκόσμια πρώτη στο διαγωνιστικό της Berlinale 2021
 
Ένα μονοπλάνο που ξεκινά σύγχρονα και καταλήγει στις τελευταίες μέρες της Βαϊμάρης, υπογραμμίζει τη διαχρονικότητα του ομότιτλου λογοτεχνικού αριστουργήματος του Έριχ Κέστνερ. Μόλις η κάμερα συναντήσει τον επώνυμο πρωταγωνιστή, βρισκόμαστε στο γεμάτο αντιθέσεις περιβάλλον του μεσοπολεμικού Βερολίνου.
 
Την ημέρα ο Φάμπιαν επιπλέει ανάμεσα στα ανθρώπινα συντρίμμια ενός καταρρέοντος κόσμου. Το βράδυ εξερευνά ηδονικά nightclubs, μέχρι που γνωρίζει μια φιλόδοξη ηθοποιό. Στο πρόσωπό της αναγνωρίζει τη μόνη σωτηρία απέναντι στο ναζιστικό σκοτάδι που ζυγώνει. Όμως ο έρωτας θα σημάνει την αρχή της μεγαλοπρεπούς προσωπικής του τραγωδίας. Η διασκευή του Γκραφ είναι φανερά επηρεασμένη από το νεύρο και τη χειμαρρώδη αφήγηση του πρωτότυπου κειμένου. Γίνεται έτσι ένα αυθεντικό κινηματογραφικό έπος, που αιχμαλωτίζει απόλυτα τη στιγμή που ένα ολόκληρο έθνος βρέθηκε να ακροβατεί στο «χείλος της αβύσσου»

© Graf Dominik
 

Πίσω