IA dhe e drejta
Çfarë i lejohet robotit?

Çfarë, nëse ai bën gabim? Roboti humanoid „Pepper“ punon në një shtëpi përkujdesjeje në Erlenbach.
Foto (detaje): © picture alliance / REUTERS / Kai Pfaffenbach

Inteligjenca artificiale e bën jetën tonë më të lehtë në shumë pikëpamje. Por, kush e mban përgjegjësinë në rast se algoritmet dhe robotët bëjnë gabime?

Inteligjenca artificiale (IA) gjen përdorim kudo në jetën tonë të përditshme. Në këtë proces, ata po ngjajnë gjithnjë e më shumë me ne njerëzit për sa i përket aftësive të tyre. Sot algoritmet nuk mund të jenë vetëm logjik, por edhe krijues. Robotët i mësojnë vetes gjëra të reja. Çfarë do të thotë kjo për gjendjen e së drejtës ligjore? A mund të ketë një robot të drejta dhe obligime si një njeri? Kush e ka fajin kur makina që drejtohet vetë gabon? Pyetje si këto se si të merren me inteligjencën artificiale janë shqetësuese për juristët dhe qeveritë. Kush e ka fajin kur makina që drejtohet vetë gabon? Pyetje si këto se si të merren me inteligjencën artificiale janë shqetësuese për juristët dhe qeveritë. | Foto: © picture alliance/dieKLEINERT/Markus Grolik Pyetje të tilla kanë të bëjnë me ata që merren me etikën, me juristët dhe qeveritë. Sepse të gabosh nuk është vetëm njerëzore: programet autonome marrin vendimet e tyre dhe ndonjëherë mund të gabojnë - edhe algoritmi më i mirë nuk mbron nga kjo. Një shembull i kësaj është makina vetë-drejtuese. Ashtu si për të gjithë pjesëmarrësit në trafikun rrugor, duhet të respektohen rregulla të caktuara. Për dallim nga njerëzit, ai mund të programohet në atë mënyrë që aspak të mos tentojë për të tejkaluar një kufi shpejtësie ose për të kryer një manovër të rrezikshëm parakalimi. Por çfarë ndodh nëse përdoruesit e tjerë të rrugës reagojnë gabimisht? Për shembull, kur një biçikletë shfaqet papritur në rrugë. Imagjinoni që një manovër shmangieje do të rrezikonte një këmbësor në trotuar. A duhet makina të programohet që të rrezikojë manovrimin? Apo duhet të vendosë vetë? Dhe nëse merret vendimi i gabuar: kush do të marrë përgjegjësinë? 

A do të duhej që IA të jetë një personalitet ligjor?

Për të krijuar një bazë ligjore për raste të tilla të vështira në një fazë të hershme, Parlamenti Evropian propozoi në vitin 2017 që makinave inteligjente t'u jepet statusi i një “personi elektronik” i cili, ngjashëm me njerëzit dhe kompanitë, njihet si një person juridik. Mirëpo,  studiuesit dhe juristët e IA nuk ishin shumë entuziastë për këtë ide. Në një letër të hapur drejtuar Komisionit të BE -së, 250 ekspertë u shprehën kundër këtij propozimi. Ai bazohet në qasjen e rremë se çështja e përgjegjësisë nuk mund të përgjigjet nëse robotët autonomë marrin vendime të gabuara. Sipas letrës, ky keqkuptim është shkaktuar nga përshkrimi i robotëve në emisione shkencore-fantastike dhe nga njoftimet  sensacionale të shtypit. Ministria Federale për Ekonomi dhe Energjetikë (BMWi) gjithashtu nuk sheh nevojën për të krijuar statusin ligjor të një “personi elektronik”. Çështjet ligjore të ngritura nga makineritë inteligjente mund të zgjidhen nga sistemi ligjor ekzistues, thotë BMWi në një punim rezultati mbi temën e IA dhe drejtësisë në kontekstin e Industrisë 4.0: “Sistemet e AI nuk kanë arritur ende shkallën e autonomisë që të mos jetë e mundur një lidhje me sjelljen njerëzore.” Prandaj njeriu duhet të vazhdojë të jetë përgjegjës për pasojat e përdorimit të IA. Në fund të fundit, përgjegjësia nuk mund t'i kalohet thjesht një makinerie të pajetë ose një programi kompjuterik.

Roboti si autor?

Nga ana tjetër, ekziston pyetja se kush duhet të përfitojë kur një IA krijon pronë intelektuale. Kjo temë nuk është krejtësisht e re. Qysh në vitet 1960-ta, robotët pikturues ngritën pyetje të ngjashme. Megjithatë, veprat që ata krijuan bazoheshin kryesisht në algoritme të rastësishme që nuk mund të krahasohen në asnjë mënyrë me inteligjencën njerëzore. Megjithatë, në dhjetë vitet e fundit, IA duket se ka “arritur një nivel të ri të zhvillimit”, siç edhe e pranon BMWi në punimin e saj. Sot robotët shkruajnë skenarë të tërë dhe kompozojnë pjesë muzikore. Vështirë se mund të krahasohet me vizatimet e rastësishme të asaj kohe. Pra, vallë mund të bëhet krijues një robot? 
 
Juristët pëlqejnë t'i referohen një precedenti nga bota e kafshëve: në vitin 2008, fotografi anglez David J. Slater i dha makakut Naruto aparatin e tij. Ai shkrepi një “selfie majmuni” që tre vjet më vonë u bë virale dhe u përhap në mbarë botën. Organizata për të drejtat e kafshëve Peta u përpoq të ankohej për të ardhurat nga fotografia e Naturo-s. Kjo gjë u pasua nga një proces gjyqësor disavjeçar, i cili u mbajt në Shtetet e Bashkuara. Në vitin 2017, Slater ra dakord për një zgjidhje jashtë gjykatës dhe u zotua të dhuronte një të katërtën e të ardhurave të ardhshme të selfie-ve të Naturo-s për Peta-n. Por Gjykata e Apelit në San Francisko nuk e pranoi zgjidhjen. Padia u rrëzua me arsyetimin se vetë Naturo nuk kishte marrë pjesë në këtë zgjidhje dhe po krijohej një precedent. Përveç kësaj, Peta duhej të paguante shpenzimet e fotografit për avokat mbrojtës. Slater u njoh si autori i fotografisë. Më vonë ai paditi grupin punk gjerman Terrorgruppe sepse ata e kishin përdorur regjistrimin në një kopertinë disku pa autorizimin e tij. Zyra e Shteteve të Bashkuara për të Drejtat e Autorit deklaroi se e drejta e autorit mund t'u jepet vetëm njerëzve dhe jo kafshëve - apo robotëve.
 
Aktualisht, gjykatat dhe qeveritë nuk i lirojnë njerëzit nga përgjegjësia e tyre për IA që ata kanë zhvilluar, madje edhe nëse shpikjet e tyre bëhen vetë shpikës. Të drejtat dhe detyrimet mbeten me përdoruesit e IA, respektivisht me ata që e përdorin atë. E Drejta Britanike e Autorit për Dizajn dhe Patentë erdhi deri te ky në vitin 1988, kur kompjuterët e parë shtëpiak ngritën pyetje të ngjashme me ato si sot të “robotit që mëson”. Edhe Komisioni i BE-së duket se po i bashkëngjitet kësaj ideje. Teknologjia duhet të përdoret gjithmonë në shërbim të njerëzimit dhe të ndjekë të drejtat e tyre, deklaroi ajo në një komunikim për formësimin e së ardhmes digjitale të Evropës në shkurt të vitit 2020.