Experimenteren vanuit het bos
Wonen in een levend dorp

Bomen zo planten dat er muren uit de takken ontstaan? Bowie wil levende huizen creëren. Maar nog is hij op zoek naar de juiste plek voor zijn idee van het dorp van bomen.
 

Von Sanne Derks

Bouwie laat zijn levende muur zien: een verticale pallet gevuld met aarde waar tamme kastanjebomen in groeien. Middels een ingenieus waterdruppelsysteem worden de planten constant gevoed. ‘Ik woonde voorheen in een groot huis in Almere, maar merkte dat ik een andere kant in wilde met mijn leven. Ik kwam in Dalfsen terecht waar ik Bob en Cathelijn leerde kennen. Zij waren al bezig met het experimenteren met het bouwen van een levend huis. Een fantastisch idee: huizen gemaakt van bomen en groeiend materiaal, die zelf zuurstof en voedsel produceren. Onze droom is om een levend dorp te bouwen van zo’n 120 huizen, gebouwd met verschillende bomen. Zo woont de een in een notenhuis, de ander in een appelhuis en kan men met elkaar voedsel uitwisselen.’

Een manier is om bomen te planten en de takken met elkaar te vervlechten zodat er muren ontstaan. Het is een proces van vele jaren, het duurt immers een lange tijd voordat de bomen volgroeid zijn. Er moet dus een stukje land komen waar zij zich permanent kunnen vestigen.

Op het recreatiepark in het bos in Dalfsen waar Bouwie een huisje heeft, was ruimte om te experimenteren, maar het is niet mogelijk het dorp hier te stichten. Omdat recreatiewoningen bedoeld zijn voor tijdelijke bewoning, is het niet toegestaan om je op een recreatiepark in te schrijven en er permanent te wonen. Bouwie vond een manier om er toch te kunnen verblijven: ‘Ik besta niet meer als natuurlijk persoon in Nederland. Ik ben uitgeschreven. Wonen refereert aan de plek waar je ingeschreven staat, niet aan de plek waar je verblijft.’

Bob en Cathelijne Radstake kwam de regeling duur te staan. ‘Wat vaak gebeurt, is dat mensen die permanent in een vakantiewoning wonen, zich bij vrienden of familie inschrijven. Maar wij wilden dat niet. We kozen ervoor om eerlijk te zijn naar de gemeente en gaven aan hier te wonen. Het resultaat was dat we gesommeerd werden te vertrekken. Als we niet vertrokken, zouden we een boete krijgen van 50.000 euro. Het is heel cru als je niet beloond wordt voor je eerlijkheid,’ aldus Cathelijne. Ze bouwden een oude SRV-wagen om tot een rijdend huis, stichtten een kerkgenootschap en vertrokken op ‘pelgrimage naar het beloofde land’. Volgens Bob mag je als kerkgemeenschap wel afwijken van bouwvoorschriften en mag je je ook vrijer door het land bewegen. ‘Met de Kerk van Geen Idee gaan we op zoek naar een gemeente waar we welkom zijn en waar we onze dromen waar kunnen gaan maken.’