© Verlag S. Fischer, Frankfurt am Main, 2020
W książce Sterben im Sommer Zsuzsa Bánk ośmiela się mówić o śmierci – i robi to z wyczuciem, otwarcie i bardzo wiarygodnie. Narratorka przyjeżdża na Węgry, by spędzić ostatnie lato z ojcem w jego domu nad Balatonem, dotrzymuje mu towarzystwa i odwiedza go w szpitalach, a kiedy go traci, wciąż czuje jego bliskość.
To wielowymiarowa opowieść o stracie i żałobie. Działa jak subtelna terapia, która pomaga oswoić śmierć i przetrwać odejście najbliższych, pogodzić się ich brakiem, zachowując nadzieję, że wciąż są z nami. To także opowieść o doświadczeniu życia na granicy. Autorka delikatnie kreśli przerywaną linię między życiem i śmiercią, dzieciństwem i współczesnością oraz między dwiema ojczyznami (Węgrami i Niemcami), dwoma pokoleniami i ich doświadczeniami (emigrantów z Węgier w czasie powstania i ich dzieci urodzonych w Niemczech, choć noszących w sobie dwie ojczyzny), wreszcie między dwoma światami (Wschodem i Zachodem).
Po książkę Bánk może sięgnąć każdy. Tym, którzy doświadczyli straty bliskich, pomaga wydobyć z pamięci chwile spędzone z nimi, uwolnić się od bólu poprzez ponowne jego przeżycie. Tym, którzy stoją w obliczu tego, co nieuniknione, pokazuje, że zamiast uciekać od cierpienia powinniśmy zanurzyć się w żałobie i rozmawiać o niej. To wreszcie książka dla każdego, ponieważ stanowi piękną narrację tworzącą kolaż uczuć, stanów, obrazów, zdarzeń i wspomnień powiązanych ze sobą nicią bólu, żalu i melancholii.
Verlag S. Fischer