Jak wygląda sala lekcyjna w Niemczech? Jak spotykają się znajomi w Egipcie? Co można przyrządzić z prostych składników w Maroku, Polsce i Niemczech?
O projekcie „Bez granic“
Od wiosny 2017 do wiosny 2019 roku Instytut Goethego realizował projekt „Bez granic”. W projekcie „Bez granic“ spotykali się uczniowie z różnych krajów. Wspólnie pisali historię, fotografowali to, co ich otacza albo prowadzili wywiady ze sobą nawzajem. W ten sposób, przy pomocy różnych cyfrowych formatów, poznawali młodzież z trzech państw i dowiadywali się, jak wygląda życie w tych krajach. Wyniki tych projektów prezentujemy poniżej.
Ponad 1500 uczniów i uczennic z dziesięciu krajów wzięło udział w projekcie od 2017 roku. Grupy z Maroka, Egiptu, Jordanii, Niemiec, Łotwy, Polski, Czech i Węgier tworzyły filmy wideo, fotografowały i pisały krótkie teksty, dzięki czemu mogły poznać codzienność innych krajów i spojrzeć na świat z innej perspektywy.
Projekt „Bez granic” był wspólnym projektem Instytutów Goethego w Polsce, Czechach i na Węgrzech.
Formaty
Przedstawiamy opisy formatów, z którymi pracowali uczestnicy.
Jak wygląda przerwa międzylekcyjna albo wieczór ze znajomymi w innych kulturach? W ramach formatu „Mannequin Challenge“ uczniowie odgrywają scenki i zastygają w bezruchu. Są przy tym fotografowani, a do zdjęć można dodać dowolny komentarz w postaci dymków albo podpisów. W ten sposób grupy z różnych krajów wymieniają się informacjami na temat poszczególnych sytuacji z życia codziennego, co pozwala im wyobrazić sobie rzeczywistość, w której żyją inni. Zdjęcia znajdą się później w galerii wideo Mannequin Challenge i powstanie z nich dzieło całościowe łączące różne kultury. Wymagany poziom znajomości języka: A1 lub wyższy
Z krótkiej historii, przekazywanej z kraju do kraju i za każdym razem uzupełnianej, powstaje wielka wizualna i narracyjna przygoda. Początkowa historia rozwija się w miarę współpracy różnych grup, pojawiają się w niej elementy i wydarzenia z życia codziennego w poszczególnych krajach, bajkowi bohaterowie i miejsca, które grupy uczniów samodzielnie wymyślają, a następnie przedstawiają w formacie cyfrowym. To, jak bardzo złożona będzie dalsza historia, zależy od poziomu znajomości języka uczniów. Wspólne opowiadanie zachęca do kreatywnej wymiany pomysłów, do dokładnej obserwacji z różnych perspektyw, do zwrócenia uwagi na liczne małe powiązania pomiędzy historiami i ich znaczeniami. W ten sposób powstaje wielki cyfrowy zbiór opowiadań, który jest jednocześnie niekończącą się historią. Wymagany poziom znajomości języka: A2 lub wyższy
Jedno słowo może mieć wiele znaczeń w zależności od doświadczeń, wspomnień i wyobrażeń. Wyrażone za pomocą języka zdania „Frajda oznacza dla mnie...“, „Nuda to dla mnie...“ albo „Wolny czas oznacza dla mnie…“ są dla uczniów z różnych krajów podstawą do stworzenia plakatów ze zdjęciami, obrazkami i krótkimi opisami. Gdy plakaty zostają pokazane reszcie, uczniowie z każdej grupy dowiadują się, co
inni myślą na dany temat, co oznaczają dla nich poszczególne pojęcia, a następnie dyskutują o tym. Z poszczególnych kolaży powstaje wirtualna wystawa umożliwiająca zmianę perspektywy. Wymagany poziom znajomości języka: A1 lub wyższy
O co zapytał(a)byś uczniów z Niemiec, Europy Środko-Wschodniej albo z Afryki Północnej? Uczniowie przeprowadzają ze sobą nawzajem wirtualne wywiady na wybrane przez siebie tematy i piszą krótkie artykuły o swoich doświadczeniach. Jak spędzasz wolny czas? Jak wygląda lekcja o literaturze w waszej klasie? Jaką rolę odgrywa w twoim życiu religia? Projekt pozwala uczniom poznać młodzież z innych krajów,
sprawdzić swoje zdolności dziennikarskie oraz rozwijać umiejętności językowe w mowie i piśmie. Wymagany poziom znajomości języka: A2 lub wyższy
Wyobraźmy sobie innych – w niezwykłych okolicznościach! W tym projekcie fotograficznym uczniowie robią zdjęcia portretowe, które jednak przedstawiają nie tylko ich samych. Fotografują też przedmioty ze swojego otoczenia, które mówią coś o ich osobowości i życiu codziennym. Co znajduje się w naszych torbach? Jak wyglądają nasze pokoje? Jakie produkty kupujemy, by przyrządzić naszą ulubioną potrawę? Produkt końcowy projektu – wirtualna wystawa fotografii i podpisy pod zdjęciami – daje ciekawy obraz różnych kultur i stwarza okazję do dyskusji o różnorodności uczniów z poszczególnych regionów świata. Wymagany poziom znajomości języka: A1 lub wyższy
Podczas wirtualnego kursu gotowania uczniowie dyskutują o kulturze jedzenia w innych krajach. Każda grupa dostaje tę samą listę składników – standardowych produktów, które znajdują się w każdym domu. Grupy, rozmawiając po niemiecku, zastanawiają się, jakie danie typowe dla ich kraju można z tych składników przyrządzić. Podczas gotowania uczniowie za pomocą smartfonów nagrywają filmiki, które później w formie historii obrazkowej przesyłają innym grupom, by te mogły powtórzyć ich danie. W zależności od poziomu znajomości języka, wyniki mogą być pokazane przy pomocy obrazków albo wyrażone słowami. Wymagany poziom znajomości języka: A1 lub wyższy
