Dyskusyjny Klub Książkowy: „Może Estera” Katii Petrowskiej

Katia Petrowska w jednym z wywiadów stwierdziła, że książka „Może Estera” jest odpowiedzią na pytanie, kim ona jest i skąd pochodzi. Początkiem tej zachwycającej i przejmującej książki przekraczającej granice gatunku było odkrycie, że w rodzinnej historii czegoś brakuje. Odkrywanie śladów zaprowadziło autorkę z Berlina przez Polskę na Ukrainę. Zrekonstruowana historia rodziny, na którą złożyły się elementy prawdziwe i fikcyjne, jest symbolem losu rodzin w Europie Środkowej o wielonarodowych korzeniach, w tym wypadku żydowsko-polsko-ukraińskich, zdeterminowanego przez dwudziestowieczną historię tej części świata.
 
Książka została entuzjastycznie przyjęta przez niemiecką krytykę literacką, mówiono o niej, że jest arcydziełem (Elke Heidenreich), podkreślano niezwykle piękny i oryginalny język utworu. Rüdiger Safranski nazwał ją „triumfem języka i triumfem humanizmu”.
 
„Może Estera” ukazała się jesienią 2015 r. w polskim przekładzie autorstwa Urszuli Poprawskiej w Wydawnictwie Uniwersytetu Jagiellońskiego. Koło Kultury Radia Kraków, tj. krakowscy dziennikarze, krytycy i znawcy literatury uznali ją za książkę grudnia 2015.
 
Katia Petrowska, ur. 1970 w Kijowie, studiowała literaturoznawstwo w Tartu w Estonii, w 1998 obroniła pracę doktorską w Moskwie. Autorka od 1999 mieszka w Berlinie. Naukę języka niemieckiego rozpoczęła w wieku dwudziestu sześciu lat. W 2014 ukazał się jej głośny debiut „Może Estera”, odznaczony m.in. nagrodą im. Ingeborg-Bachmann, nagrodą literacką „aspekte“ 2014. Książka w 2014 była nominowana do Lipskiej Nagrody Książkowej.