Jak można opisać Stéphana Hessel?
Francuz niemieckiego pochodzenia, bojownik ruchu oporu, więzień obozów koncentracyjnych, dyplomata, ambasador Francji, światowa dusza, budowniczy mostów, miłośnik sztuki, recytator, humanista !
Stéphane Hessel urodził się w 1917 roku w Berlinie, zmarł 27 lutego 2013 roku w Paryżu. Z Weimarem i Turyngią łączyła go szczególna więź: „Buchenwald był zdradą wobec spuścizny Weimaru, ale lekarstwem na Buchenwald był Weimar.” Żadnego innego miasta w Niemczech Stéphane Hessel nie odwiedzał częściej niż Weimaru. W 1975 roku poznał tu Jorge Sempruna. W Buchenwaldzie doświadczyli Europy. To, co na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło dziwne przy głębszym poznaniu staje się zrozumiałe. W Buchenwaldzie chodziło wyłącznie o przeżycie; narodowość, pochodzenie, różnice kulturowe stawały się drugorzędne. Stéphane Hessel zawdzięcza swoje przeżycie Eugenowi Kogonowi („Der SS-Staat“) ale również innym osobom. Jego postawa i sam fakt przeżycia obozów Buchenwald, Rottleberode i Dora stały się dla niego zobowiązaniem do zaangażowania wszystkich swoich możliwości na rzecz budowania pokoju na świecie, w którym godność ludzka ma najwyższą wartość.
Projekt ma się przysłużyć zachowaniu i upowszechnieniu testamentu Stéphana Hessel. Jego sednem jest wystawa pt. „Godność ludzka … - Stéphane Hessel“. W ramach przygotowania do otwarcia wystawy zaprezentowany zostanie film Antje Starost „Der Diplomat“ (Filmproduktion Berlin, 1995), biografia autorstwa Manfreda Flügge „Ein glücklicher Rebell“ oraz jego pisma „Empört Euch!“ i „Engagiert Euch!“ W 2010 roku nakładem wydawnictwa Grupello ukazał się tom poezji „O má memoire“- wiersze, które są mi niezbędne. To 88 wierszy w trzech językach: niemieckim, francuskim i angielskim z pośród których uczestnicy wybiorą te, które zaprezentowane zostaną podczas otwarcia wystawy. Wystawa powinna być zawieszona samodzielnie przez uczestników, po udzieleniu im niezbędnych wskazówek; to dobra przesłanka, aby mogli oni kolejno samodzielnie oprowadzać gości po wystawie. Po obejrzeniu wystawy uczestnicy zapisują własne refleksje dotyczące godności ludzkiej, Stéphana Hessel i samej wystawy. „Głosy uczniów” stają się częścią kolejnych wystaw. Działania te mogą stanowić przygotowanie do samodzielnego projektu uczniowskiego na temat godności ludzkiej. Wówczas planowane są rozmowy wokół konkretnych pomysłów.
Prezentacja wystawy połączona jest z pracą w ramach projektu; podczas warsztatów pan Knappe przybliża młodzieży tematykę godności ludzkiej.
Wróć
