„Ich und Kaminski” to film Wolfganga Beckera („Good Bye Lenin”) na podstawie powieści Daniela Kehlmanna. Gra w nim jeden z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych niemieckich aktorów Daniel Brühl.
Niemcy w latach dziewięćdziesiątych: krytyk sztuki Sebastian Zöllner desperacko pragnie odnieść sukces. Chce napisać biografię Manuela Kaminskiego, niegdyś znanego i cenionego, a obecnie zapomnianego malarza, ucznia Matisse’a i przyjaciela Picassa. Kaminski ukrywa się przed światem w małym domku letniskowym, gdzie pomału traci wzrok. Zöllner trafia na jego trop, z impetem wparowuje w jego życie, kradnie kilka jego obrazów i namawia na podróż do Belgii. Tam ma mieszkać młodzieńcza miłość Kaminskiego Theresa. W czasie podróży, Zöllner odkrywa, że Kaminski zdaje się być bardziej przebiegły niż on sam.
„Ich und Kaminski” to ryzykowne dzieło, gdyż nie ma tu pozytywnych bohaterów. Oboje, Zöllner i Kaminski, są ze swoją pychą i nieustannymi kłamstwami trudni do polubienia. Mimo wszystko reżyserowi udaje się prawie niemożliwe – widz bierze udział w podróży bohaterów, a na końcu odczuwa dla nich pewien rodzaj sympatii. Filmu nie należy interpretować jako zwykłej satyry na świat sztuki. „Ich und Kaminiski” to opowieść o ślepocie na wielu różnych płaszczyznach, o chciwości i sztuce, o kłamstwie i prawdzie, i nieustannym starciu pomiędzy młodością a podeszłym wiekiem.
Film pokażemy w języku niemieckim z niemieckimi napisami.
Wróć
