Historyczka sztuki Rhea Thönges-Stringaris i reżyser Andres Veiel poznali się podczas realizacji jego filmu dokumentalnego „Beuys. Sztuka to rewolucja”. Połączyła ich fascynacja twórczością i ideami Josepha Beuysa. Rhea Thönges-Stringaris była bliską współpracowniczką i dobrą przyjaciółką Josepha Beuysa, którego poznała w 1972 roku. Andres Veiel jak malo kto miał okazję poznać życie i twórczość artysty – przez kilka lat pracy nad filmem zebrał niezliczoną ilość wywiadów, kilkaset godzin materiałów archiwalnych i około 30.000 fotografii. Rozmowa, którą obydwoje przeprowadzili dla Goethe-Institut w Warszawie, odzwierciedla ich emocjonalną relację do Beuysa jako człowieka i artysty oraz intelektualny podziw i szacunek dla jego społeczno-politycznych poglądów, które wyprzedziły swój czas i uczyniły z Beuysa prekursora trendów aktualnych XXI wieku.
Rhea Thönges-Stringaris, grecko-niemiecka archeolożka i historyczka sztuki, była bliską współpracowniczką i dobrą przyjaciółką Josepha Beuysa, którego poznała w 1972 roku. Między innymi współdziałała z artystą w 1977 roku, podczas wystawy documenta 6 w Kassel, przy akcji „Pompa Miodowa w miejscu pracy”, w tym samym roku założyła w Kassel filię beuysowskiego Free International University. W latach 1982-1987 współpracowała z Beuysem przy jego akcji „7000 dębów”. W tym samym czasie była członkiem rady nadzorczej
documenta. Była też współzałożycielką niemieckiej partii Zielonych.
Andres Veiel jest niemieckim reżyserem i scenarzystą filmowym, a także dramatopisarzem i reżyserem teatralnym. Uważany jest za jednego z najbardziej znaczących niemieckich twórców, uprawiających sztukę politycznie zaangażowaną, ma na swoim koncie ponad 50 nagród, wyróżnień, nominacji. To co Veiela wyróżnia, to styl pracy oparty na wieloletnich, intensywnych badaniach, np. do filmu o Beuysie ta faza riserczowa trwała trzy lata.
Patronat medialny
„Gazeta Wyborcza”, redakcja wydania warszawskiego
Wróć
