wg Antona Czechowa
Spektakl gościnny prezentowany przez Nowy Teatr na
vod.nowyteatr.org
w ramach Festiwalu „Nowa Europa. Zbliżenia”.
Dostępny 24 kwietnia od godziny 12:00 przez 36 godzin.
Trzy siostry – Masza, Olga i Irina – marzą o opuszczeniu rosyjskiej prowincji w poszukiwaniu bardziej ekscytującego życia – „do Moskwy!” Przyszłość oznacza wielką obietnicę, a jednak żadna z sióstr nie wie, co może przynieść. „Trzy siostry”, klasyczny dramat Cechowa, wystawiany od 1901 roku, często interpretowany był jako symbol dekadencji przedrewolucyjnego społeczeństwa burżuazyjnego. Siostry wielokrotnie dawały na scenie świadectwo swojej tęsknoty za ucieczką od teraźniejszości.
Susanne Kennedy podejmuje próbę uwolnienia sióstr i proponuje zmianę perspektywy: A jeśli czas jest cykliczny i każdą chwilę naszego życia przeżywamy wciąż na nowo? U Nietzschego idea wiecznego powrotu oznaczała stałą gotowość lub absolutną afirmację. Być może nie mamy kontroli nad własnym losem. Może w grę wchodzą zupełnie inne wpływy. Nietzsche pyta, czy dokonywalibyśmy innych wyborów, gdyby nasze życie powtarzało się w nieskończoność – czy mniej rządziłoby nami pragnienie kontroli nad przyszłością, a bardziej pragnienie wolności. https://nowyteatr.org/pl/kalendarz/trzy-siostry
Susanne Kennedy (ur. w 1977), niemiecka reżyserka teatralna, ukończyła reżyserię w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Amsterdamie. W Holandii przygotowała szereg inscenizacji sztuk m.in. Endy Walsha, Sary Kane, Elfriede Jelinek. W 2011 roku rozpoczyna pracę w zespole teatru Münchner Kammerspiele w Monachium, gdzie m.in.wyreżyserowała „Czyż nie dobija sie koni” (2011), dramat Marieluise Fleißer „Czyściec w Ingolstadt” (2013), na podstawie filmu Rainer Wernera Fassbindera „Dlaczego Pan R. oszalał (2014), „Trzy siostry” wg Antona Czechowa (2019) ze scenografią, którą niemieccy krytycy teatralni mianowali „scenografią roku”. W 2015 roku, we współpracy z festiwalem Ruhrtriennale powstaje teatralno-muzyczna instalacja „Orfeo”, w 2016 multimedialny utwór „MEDEA.MATRIX”. Od 2018 roku współpracuje z teatrem Volksbühne w Berlinie, gdzie realizuje instalacyjne przedstawienia, w 2018 „Woman in Trouble”, w 2019 „Coming Society” - monumentalną instalację-performans z czynnym udziałem publiczności, a w 2020 „ULTRAWORLD” – performans w konwencji wirtualnego komiksu. Otrzymała liczne nagrody, m.in. jej inscenizacje były kilkakrotnie zapraszane na Berlińskie Spotkania Teatralne.
Susanne Kennedy wykształciła własny, charakterystyczny styl, w którym eksploruje relacje pomiędzy ciałem ludzkim a technologią, praktykuje eksperymentalne adaptacje książek, filmów, sztuk teatralnych, stosując cały arsenał środków dających efekt alienacji i sztuczności jak maski, playback, multimedia, stylistyczne motywy z internetu i z wirtualnej rzeczywistósci, które składają się na obrazy o poza-ludzkiej estetyce i posthumanistycznej subiektywności.
Wróć
