Dyskusja podejmuje temat queerowo-feministycznych narracji jako przestrzeni działań artystycznych i związanych z tym badań. Jak queerowe artystki pracują ze swoimi biografiami, swoim doświadczeniem i wyzwaniami związanymi z ich tożsamością i miejscem w społeczeństwie?
Udział biorą: Kerstin Drechsel, Sanni Est, Magdalena Staroszczyk, Liliana Zeic (Piskorska)
Prowadzenie: Katarzyna Kasia
Kerstin Drechsel, ur. w 1966 roku, jest niezależną artystką wizualną mieszkającą w Berlinie. Studiowała na Universität der Künste w Berlinie w klasie Achima Freyera. Jej prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in.
Das Achte Feld, Museum Ludwig, Kolonia;
Just different, Cobra Museum Amstelveen/NL;
trouble in painting, BBB centre d ́Art, Toulouse/F;
Intimacy as well as lesbian seeing, Schwules Museum, Berlin;
Painting forever - Keilrahmen, Kunstwerke Berlin;
I Queerelanti, neon>campobase, Bologna/I; Berlin:
Tendenzen, Palau de la Virreina, Barcelona/E;
Meatdistrict, Mama, showroom for Media and Moving Art, Rotterdam/NL;
A Room, De Markten, Bruksela/B;
Just Love, Zentrum für Aktuelle Kunst, Berlin;
I ♥ FEMINISM, SEPTEMBER, Berlin;
If you close the door, Vane Newcastle/UK. Przyczynki do licznych publikacji, m.in.
New German Painting Remix, Prestel Verlag, Monachium. Otrzymała stypendia m.in. od Kunstfonds Bonn i Senatu Berlina ds. Kultury. Wykładała malarstwo na Uniwersytecie i w Kunsthochschule w Kassel oraz w latach 2015–2021 podstawy projektowania artystycznego w komunikcji wizulanej w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Braunschweig.
https://kerstindrechsel.com
Sanni Est jest brazylijską artystką multimedialną mieszkającą w Berlinie od 2007 roku. Uczyła się perkusji w konserwatorium muzycznym w Pernambuco. Jest DJ-ką, performerką, artystką muzyczną, aktorką i trans*feministyczną aktywistką. Jako kolorowa kobieta trans o imigranckim pochodzeniu, często wykorzystuje swoją biografię jako punkt wyjścia do tworzenia utworów muzycznych oraz w aktywizmie politycznym i edukacyjnym. Sanni Est często postrzega swoje brązowe ciało jako broń polityczną i element wizualny, który ma dać asumpt do rozmów o seksizmie i rasizmie. W 2017 roku Sanni zainicjowała platformę dla intersekcjonalnych narracji mniejszościowych Empower i zorganizowała dwa festiwale muzyki i sztuki cyfrowej.
Katarzyna Kasia, filozofka, absolwentka Wydziału Filozofii i Socjologii UW, stypendystka MSZ Republiki Włoskiej i The Kościuszko Foundation, visiting scholar w Princeton University. Prodziekanka Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną i kierowniczka Katedry Teorii Kultury ASP w Warszawie. Autorka i redaktorka książek, m. in.
Rzemiosło formowania. Luigiego Pareysona estetyka formatywności (2008),
Doświadczenie estetyczne i wspólnota spektaklu (2019), tłumaczka tekstów włoskich filozofów (Pareyson, Vattimo i in.). Stała współpracowniczka „Kultury liberalnej”, członkini zespołu redakcyjnego „Przeglądu filozoficzno-literackiego”, często komentuje w mediach bieżące wydarzenia polityczne.
Magdalena Staroszczyk – kulturoznawczyni, artystka i aktywistka. Zajmuje się badaniem doświadczenia i kulturową historią kobiet nieheteronormatywnych żyjących w Polsce w 2. poł. XX w. Jest doktorantką w Instytucie Kultury Polskiej UW i kuratorką w Muzeum Woli, oddziału Muzeum Warszawy. Była członkinią projektu badawczego CRUSEV (w tym roku ukazała się podsumowująca jego polską edycję książka
Queers in State Socialism. Cruising 1970s Poland). Działa m.in. w kolektywach Czarne Szmaty i Home Movie Day Warszawa, a także w Otwartym Uniwersytecie im. Karola Modzelewskiego.
Liliana Zeic (dawniej Liliana Piskorska) – rocznik 1988, artystka wizualna, doktora sztuk pięknych. Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, w 2011 studentka Uniwersytetu Warszawskiego. W 2017 obroniła pracę doktorską na toruńskim WSP (promotorka Elżbieta Jabłońska). Finalistka Forecast Forum w Haus der Kulturen der Welt w Berlinie w 2017 roku. Laureatka nagrody publiczności: Spojrzenia 2019: Nagroda Deutsche Bank. Lauretka OP YOUNG 2020, w tym samym roku nominowana do nagrody WARTO. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych (m.in. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Współczesne Wrocław).W swojej działalności artystycznej analizuje problematykę społeczną z perspektywy radykalnej wrażliwości, zakorzenionej w praktyce i teorii feministyczno-queerowej. Skupia się na zależnościach pomiędzy państwem, tożsamością środkowo-europejską, a pozycją peryferyjnych tożsamości. Podejmuje temat queerowej lesbijskości i nieheteronormatywności. Działa intermedialnie tworząc m.in. elementy instalacyjno-rzeźbiarskie, wideo i fotografie, pracuje z tekstem.
Partnerzy medialni:
Queer.pl
NOIZZ
Wróć
