Beethoven genellikle klasik dönem ve romantik dönem arasında bir köprü olarak nitelendirilse de, bestelerinde Mozart ve Haydn’dan miras kalan klasik formlar ve Barok Dönem'in kontrpuan yazısı gibi farklı stillere ait unsurlar da bir arada bulunur. Yine de romantik dönem şair ve yazarlarının fikirlerini müziğe aktaran besteci olarak müzikte açtığı çığır tartışılmazdır. Beethoven kendisini bir “Romantik” olarak tanımlamasa da, müziği bu akımın takipçilerine kesinlikle hitap etmiştir. O dönemde enstrümanlarda yapılan yeniliklerden de faydalanan Beethoven yaylı enstrümanların yeni ağır yayları ve piyanodaki uzatma pedalı daha uzun melodi çizgileri yazması için ilham vermiş, modern enstrümanların geniş ses kapasitesi ise besteciyi daha büyük bir nüans aralığı kullanmaya yöneltmiştir. Bu programdaki üç sonat da güçlü, özgür ifadeler barındırmakla beraber, belirgin zıtlıklara da sahiptir. Özellikle İlkbahar Sonatı ve 3. Viyolonsel Sonatı’ndan yayılan güzel şiirsellik, bir sonraki nesildeki romantik bestecilere ortam hazırlamıştır. İkisi de mi bemol majör tonunda olan bu üçlüleri yirmili yaşlarının başlarında Bonn’da bestelemiştir. Kökleri klasik dönemde olan bu hoş eserleri incelemek ve daha cüretkar ve daha romantik olan orta dönem sonatlarıyla kıyaslamak oldukça ilginçtir.
Program:
Piyano ve Keman Sonatı No.5, Op.24 “İlkbahar” (1801)
Allegro
Adagio molto espressivo
Scherzo; Allegro molto / Trio
Rondo. Allegro ma non troppo
Mi bemol Majör Piyanolu Üçlü, No 38 (1791)
Allegro moderato
Scherzo. Allegro ma non troppo
Rondo; Allegretto
Piyano ve Keman Sonatı No.8, Op.30 No.3 (1802)
Allegro assai
Tempo di Minuetto, ma molto moderato e grazioso
Allegro vivace
Piyanolu Üçlü için Mi bemol Majör Çeşitlemeler, Op.44 (1792)
Piyano ve Viyolonsel Sonatı No.3, Op.69 (1808)
Allegro, ma non tanto
Scherzo; Allegro molto / Trio
Adagio cantabile - Allegro vivace
