Küratör T. Melih Görgün
Goethe-Institut Istanbul ortak yapımı
14 Aralık 2018 – 2 Şubat 2019
"Alice’in Yaptığı Ev" ASLI SERBEST & MONA MAHALL
Sergi, "50 yıl sonra 50 yıl Bauhaus 1968" adlı projenin "Female Futures / Feminist Gelecekler" bölümünü İstanbul'a getiriyor.
Açılışta Mona Mahall ve Aslı Serbest ile bir söyleşi gerçekleştirilecek.
Sanatçı ve mimar Aslı Serbest ve Mona Mahall (m-a-u-s-e-r), Württembergischer Kunstverein Stuttgart'taki "50 yıl sonra 50 yıl Bauhaus 1968" çalışmalarından yola çıkarak, modernite ve Bauhaus kültürü bağlamında feminist mekansal ütopyalar üzerine spekülatif araştırmalarını sergiliyorlar.
Walter Benjamin 1931'de yazdığı kısa bir metinde yıkıcı karakteri şöyle tanımlar: „Yıkıcı karakterin yalnız bir tek parolası vardır: yer açmak. Ve de bir tek faaliyeti: Ortalığı temizlemek.“ Yıkıcı karakter yarına saf dışı ettiği durumları bırakır. Temiz hava ve boş alan ihtiyacı içinde, bütünsel indirgeme yapıp, yaşının izlerini silip kendini tanımladığı koşullarından koparıyor — modernite ve Bauhaus programı bununla tasvir edilmektedir. Benjamin’e göre, yıkıcı karakter aracılığı ile yeni başlangıç noktasının oluşma olasılığı mümkün olabilmektedir. Bu bağlamda bütünsel indirgemenin sıfır noktası (tabula rasa), Bauhaus'un yeni, nötr ve arınmış mekanlar üretmesine izin verir.
Modernite, yıkıcı karakteri yüzünden uzun zamandır sorgulanmaktadır; erkeklere atfedilen
ve paternalist, sömürgeci ve totaliter olarak algılanan tabula rasa ütopyaları yüzünden de sorgulanmaktadir.
Diğer moderniteler özellikle bütünsel indirgeme ve tabula rasa’ya yönelik alternatif yaklaşımlar, “Alice'in Yaptığı Ev” isimli araştırma tabanlı çalışmanın konusunu oluşturuyor. Aslı Serbest ve Mona Mahall, feminist teorileri ve pratikleri izleyen modern yaşam mekanlari üzerinde yeni düşünceler üreten ütopik projeler ile ilgili araştırmalar ve spekülasyonlar yapıyorlar. Video, maket, çizim, resim ve metin olarak, kendi bağlamından çıkarılan ancak tamamen yok olmayan mekanlari, aktörleri ve işlevleri kapsayan yaklaşımları ve senaryoları topluyorlar ve geliştiriyorlar: Bu senaryolar mutfağı yaşam alanı içinden çıkarır (Alice'in Yaptığı Ev), Romeo'yu Romeo ve Jüliet‘den siler; özel ve kamusal alan arasındaki karşıtlığı yok ederler. Modernitenin genişletilmiş projeksiyonlarına karşıt tasarımlar geliştirip, yeni mekansal bağlantılar ve ilişkiler sağlayan “minimal” operasyon kavramları dile getirirler. Bunu yaparak, bizim üzerinde olası adil ve açık materyalist, sosyal, ekolojik ve estetik bir geleceği geliştirebileceğimiz temeli oluştururlar.
Mona Mahall / Asli Serbest: Mutfaksız Ev, 2018 Kolaj / Llano del Rio için Alice Constance Austin’in çizdiği mimari plan (1915) / Fotoğraf Hakları: Asli Serbest, Mona Mahall
Aslı Serbest ve
Mona Mahall Berlin’de yaşıyorlar ve 2007'den beri kolektif olarak çalışıyorlar. Araştırma temelli olarak, çeşitli medya ve formatları aracılığı ile mekânsal işler geliştiriyor ve üretiyorlar: Mimari çalışmalar, sergiler, yerleştirmeler, skenografiler, (video) makaleler, kavramlar ve yayınlar. Projeleri mimarlık, sanat ve politika (duyulur olanın şekillenmesi) arasındaki ilişkiyi ele alıyor ve geçmişteki, şimdiki, gelecekteki belirli bağlamları inceliyor.
Münih Pinakothek der Moderne, Venedik Bienali, Vancouver Sanat Galerisi, İstanbul Tasarım Bienali, Los Angeles Art Center, Württembergischer Kunstverein Stuttgart, Storefront Sanat ve Mimarlık New York, Sinop Bienali, Künstlerhaus Stuttgart, HKW Berlin, New Museum New York gibi mekanlarda sergiler gerçekleştirip bienallere katıldılar. e-flux journal, Volume Magazine, Perspecta, Gradient: Walker Sanat Merkezi, AArchitecture, Deutschlandfunk gibi birçok çevrimiçi ve çevrimdışı yayınlarda yer aldılar.
Modern mimarlığın spekülatif doğası üzerine How Architecture Learned to Speculate, adlı bir kitap yazdılar ve mimarlık, sanat ve medya üzerine bağımsız dergi Junk Jet'i çıkarıyorlar.
http://m-a-u-s-e-r.net
T. Melih Görgün Kültürel çalışmalar, performanslar, şehir ve sanat üzerine çalışan bağımsız küratör, sanatçı. İstanbul ve Sinop'ta yaşıyor ve çalışıyor.
Uluslararası Sinop Bienali Sinopale'nin kurucu ortağıdır. Avrupa Kültür Derneği ve Sinop Sürdürülebilir Kalkınma Derneği kurucu üyesidir.
“Geleceği Biriktirmek” başlıklı AB projesinin sanat yönetmenliğini yaptı. (2011) 2007-2015 yılları arasında Siemens Sanat'ın (İstanbul) eş-küratörü olarak çalıştı. Sinopale 6, Sinopale 5, Sinopale 1, Asya Sanat Bienali-Dhakka, Werkleitz Bienali’nde sergiler yönetti. “Connectivity as a Method”Yokohama Triennale-2017; “Networking Day” İrlanda Çağdaş Sanat Müzesi 2015; “Etnografyacı olarak Sanatçı” SoHo im Ottakring-Wien 2014, Artathen, 2014 “Mikropolitik Diyagramatik Uygulaması - Güç, Bilgi ve Varoluş Estetiği Arasındaki Oyunun Mekansal Zamansal İfadesi” konuşması Zhdk -2013, Continental Breakfast 2006 gibi bir çok uluslararasi projede sanatçi ve konuşmacı olarak yer aldı.
Geri
