Vertalers
Jan Gielkens (Kerkrade, 1952) studeerde germanistiek aan de Universiteit van Utrecht. Zijn eerste literaire vertaling werd in 1977 gepubliceerd, sinsdien zijn er ongeveer 30 boeken verschenen, waaronder twaalf van Günter Grass.
Andere vertaalde schrijvers: Nicolas Born, Botho Strauss, Franz Böni, Victor Klemperer, Georg Büchner, Paul Celan, Sarah Kirsch, Maxim Biller. In 1984 verscheen de samen met Tom Naaijkens uitgegeven anthologie Spiegel van de Duitse poëzie van 750 tot heden.
Van 1978 tot 2000 was Jan Gielkens medewerker aan het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis in Amsterdam, waar hij meewerkte aan verschillende bronnenedities en o.a. rond het thema culturele fenomenen van de arbeidersbeweging publiceerde.
Sedert 2000 is hij wetenschappelijk medewerker aan het Huygens Instituut in Den Haag, waar hij o.a. de Volledige werken van Willem Frederik Hermans mee uitgeeft.
Selectie van vertaalde titels:
- Günter Grass: De blikken trom (Die Blechtrommel). Meulenhoff, 2009
- Günter Grass: De rokken van de ui (Beim Häuten der Zwiebel). Meulenhoff, 2007
- Victor Klemperer: Tussen de wal en het schip [dagboeken 1945-1959] (Tagebücher 1945-1959). Atlas, 2002.
- Maxim Biller: Motti Wind (Die Tochter). Meulenhoff, 2001
Drie vragen aan Jan Gielkens:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Vertalen is een van de beroepsmogelijkheden wanneer men zich voor literatuur en taal interesseert, en in mijn geval heeft de combinatie van interesse, inspirerende studie en gunstige omstandigheden daartoe geleid, dat ik met vertalingen, maar ook met andere werkzaamheden, mijn geld verdien.
Wat is uw lievelingsboek en waarom?
Die Blechtrommel (De blikken trommel) van Günter Grass, omdat het een fenomenaal mooi en belangrijk boek is, dat ik door mijn vertaling en door de persoonlijke kennismaking met de auteur nog beter heb leren kennen.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
De brieven van Georg Weerth (Detmold 1822 – Havanna 1854), de koopman en schrijver, die wondermooie brieven over zijn reizen in Europe en Amerika schreef, gericht aan zijn vrienden Karl Marx en Heinrich Heine, de meeste echter aan zijn moeder. In 1989 was ik mede-uitgever van de Duitse uitgave van zijn briefwisseling.
Andere vertaalde schrijvers: Nicolas Born, Botho Strauss, Franz Böni, Victor Klemperer, Georg Büchner, Paul Celan, Sarah Kirsch, Maxim Biller. In 1984 verscheen de samen met Tom Naaijkens uitgegeven anthologie Spiegel van de Duitse poëzie van 750 tot heden.
Van 1978 tot 2000 was Jan Gielkens medewerker aan het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis in Amsterdam, waar hij meewerkte aan verschillende bronnenedities en o.a. rond het thema culturele fenomenen van de arbeidersbeweging publiceerde.
Sedert 2000 is hij wetenschappelijk medewerker aan het Huygens Instituut in Den Haag, waar hij o.a. de Volledige werken van Willem Frederik Hermans mee uitgeeft.
Selectie van vertaalde titels:
- Günter Grass: De blikken trom (Die Blechtrommel). Meulenhoff, 2009
- Günter Grass: De rokken van de ui (Beim Häuten der Zwiebel). Meulenhoff, 2007
- Victor Klemperer: Tussen de wal en het schip [dagboeken 1945-1959] (Tagebücher 1945-1959). Atlas, 2002.
- Maxim Biller: Motti Wind (Die Tochter). Meulenhoff, 2001
Drie vragen aan Jan Gielkens:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Vertalen is een van de beroepsmogelijkheden wanneer men zich voor literatuur en taal interesseert, en in mijn geval heeft de combinatie van interesse, inspirerende studie en gunstige omstandigheden daartoe geleid, dat ik met vertalingen, maar ook met andere werkzaamheden, mijn geld verdien.
Wat is uw lievelingsboek en waarom?
Die Blechtrommel (De blikken trommel) van Günter Grass, omdat het een fenomenaal mooi en belangrijk boek is, dat ik door mijn vertaling en door de persoonlijke kennismaking met de auteur nog beter heb leren kennen.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
De brieven van Georg Weerth (Detmold 1822 – Havanna 1854), de koopman en schrijver, die wondermooie brieven over zijn reizen in Europe en Amerika schreef, gericht aan zijn vrienden Karl Marx en Heinrich Heine, de meeste echter aan zijn moeder. In 1989 was ik mede-uitgever van de Duitse uitgave van zijn briefwisseling.
De vertaler Wil Hansen heeft onder andere de dagboeken van Viktor Klemperer vertaald. Verder ook Thomas en Klaus Mann, Elias Canetti, Robert Schneider, Bernhard Schlink - alle grote uitgeverijen willen hem contracteren als vertaler.
Tegelijkertijd is Wil Hansen mede-uitgever en redacteur bij Uitgeverij Cossee (opgericht in 2001) onder leiding van Christoph Buchwald en Eva Cossee. Sinds 2004 werkt hij als free-lance vertaler en tevens voor de uitgeverij De Bezige Bij.
Selectie van vertaalde titels:
- Marcel Beyer: De nacht dat het dode kraaien regende (Kaltenburg). Cossee, 2009
- Burkhard Spinnnen: Diepgang (Mehrkampf). Ailantus, 2008
- Hermann Hesse: Liefdesverhalen (Liebesgeschichten). Single Pockets, 1999
- Klaus Mann: Opgejaagd, gedoemd, verloren : dagboek 1933 - 1949. Geselecteerd, geannoteerd, vertaald en van een voorwoord voorzien door W. Hansen (Tagebuch 1933-1949). Uitgeverij de Arbeiderspers, 1996
- Victor Klemperer: Tot het bittere einde. Geselecteerd, vertaald, van noten en een nawoord voorzien door W. Hansen (Ich will Zeugnis ablegen bis zum letzten). Uitgeverij Atlas 1997
Tegelijkertijd is Wil Hansen mede-uitgever en redacteur bij Uitgeverij Cossee (opgericht in 2001) onder leiding van Christoph Buchwald en Eva Cossee. Sinds 2004 werkt hij als free-lance vertaler en tevens voor de uitgeverij De Bezige Bij.
Selectie van vertaalde titels:
- Marcel Beyer: De nacht dat het dode kraaien regende (Kaltenburg). Cossee, 2009
- Burkhard Spinnnen: Diepgang (Mehrkampf). Ailantus, 2008
- Hermann Hesse: Liefdesverhalen (Liebesgeschichten). Single Pockets, 1999
- Klaus Mann: Opgejaagd, gedoemd, verloren : dagboek 1933 - 1949. Geselecteerd, geannoteerd, vertaald en van een voorwoord voorzien door W. Hansen (Tagebuch 1933-1949). Uitgeverij de Arbeiderspers, 1996
- Victor Klemperer: Tot het bittere einde. Geselecteerd, vertaald, van noten en een nawoord voorzien door W. Hansen (Ich will Zeugnis ablegen bis zum letzten). Uitgeverij Atlas 1997
Na haar studie slavistiek aan de Universiteit van Leiden en een tweejaar durende postdoctoraal in Mainz in de jaren tachtig, huwde Goverdien Hauth-Grubben in 1985 een Duitse slavist en vertaler. Sindsdien woont zij met haar man en kinderen in het Zuiden van Nederland.
Sinds 2001 vertaalt Goverdien Hauth-Grubben vanuit het Duits, waarbij haar belangstelling voor Oost-Europa niet is afgenomen.
Selectie van vertaalde titels:
- Julia Franck: De middagvrouw (Die Mittagsfrau). Wereldbibliotheek, 2008
- Jakob Hein: Jensen houdt het voor gezien
(Jensen steigt aus). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2007
- Dietlof Reiche: Het vuur van de Kelten (Keltenfeuer). Leopold, 2007
- Heinrich Böll: Brieven uit de oorlog 1939-1945 (Briefesammlung, zusammengestellt, übersetzt und herausgegeben von Goverdien Hauth-Grubben). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2007
- Jakob Hein: Misschien is het zelfs wel mooi (Vielleicht ist es sogar schön). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2006
- Uwe Tellkamp: De toren (Der Turm). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2009
Drie vragen aan Goverdien Hauth-Grubben:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Of vertalen werkelijk altijd al mijn droomberoep was, weet ik niet meer, maar in de loop der jaren is het dat zeker geworden! Ik ken geen andere bezigheid die zo goed bij mij past en die ik zo graag doe.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Er zijn er meerdere: Narziß und Goldmund (Narziß en Goldmund) - omdat het het eerste boek was dat ik in het Duits gelezen heb, Die Buddenbrooks (De Buddenbrooks) - omdat het mij ergens doet denken aan De boeken der kleine zielen van Louis Couperus, een van mijn lievelingsboeken, Der Turm (De Toren) - omdat het voor mij een andere wereld geopenbaard heeft.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
Van F.D. Delius Der Spaziergang von Rostock nach Syrakus, en van dezelfde auteur ook Bildnis der Mutter als junge Frau en omdat al het goede in drieën komt, zou ik ook nog Die Flatterzunge noemen; het gaat mij dus eigenlijk meer om een bepaalde auteur dan om een bepaald boek.
Sinds 2001 vertaalt Goverdien Hauth-Grubben vanuit het Duits, waarbij haar belangstelling voor Oost-Europa niet is afgenomen.
Selectie van vertaalde titels:
- Julia Franck: De middagvrouw (Die Mittagsfrau). Wereldbibliotheek, 2008
- Jakob Hein: Jensen houdt het voor gezien
(Jensen steigt aus). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2007
- Dietlof Reiche: Het vuur van de Kelten (Keltenfeuer). Leopold, 2007
- Heinrich Böll: Brieven uit de oorlog 1939-1945 (Briefesammlung, zusammengestellt, übersetzt und herausgegeben von Goverdien Hauth-Grubben). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2007
- Jakob Hein: Misschien is het zelfs wel mooi (Vielleicht ist es sogar schön). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2006
- Uwe Tellkamp: De toren (Der Turm). Uitgeverij De Arbeiderspers, 2009
Drie vragen aan Goverdien Hauth-Grubben:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Of vertalen werkelijk altijd al mijn droomberoep was, weet ik niet meer, maar in de loop der jaren is het dat zeker geworden! Ik ken geen andere bezigheid die zo goed bij mij past en die ik zo graag doe.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Er zijn er meerdere: Narziß und Goldmund (Narziß en Goldmund) - omdat het het eerste boek was dat ik in het Duits gelezen heb, Die Buddenbrooks (De Buddenbrooks) - omdat het mij ergens doet denken aan De boeken der kleine zielen van Louis Couperus, een van mijn lievelingsboeken, Der Turm (De Toren) - omdat het voor mij een andere wereld geopenbaard heeft.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
Van F.D. Delius Der Spaziergang von Rostock nach Syrakus, en van dezelfde auteur ook Bildnis der Mutter als junge Frau en omdat al het goede in drieën komt, zou ik ook nog Die Flatterzunge noemen; het gaat mij dus eigenlijk meer om een bepaalde auteur dan om een bepaald boek.
Ria van Hengel is sinds 1963 vertaalster. In het begin vertaalde zij Duitse en Engelse non-fictie (theologie, geschiedenis en sociale wetenschappen) en werkte zij hiernaast als redactrice bij tijdschriften en uitgeverijen. Later heeft zij zich gespecialiseerd in het vertalen van Duitse literatuur.
In 2007 heeft zij voor haar hele oeuvre van literaire vertalingen uit het Duits de Martinus Nijhoff Prijs gekregen. Dit is de belangrijkste prijs voor vertalers in Nederland.
Selectie van vertaalde titels:
Naast boeken van verschillende auteurs vertaalde zij:
- Het gezamenlijk literaire werk van W.G. Sebald (de boekdeelen met essays moeten nog vertaald worden)
- De meeste werken van de Nobelprijswinares Elfriede Jelinek (voorDe kinderen van de doden werd zijn in 1999 voor de europese Aristeion-vertalerprijs genomineerd; de Nobelprijswinares Herta Müller (Ademschommel); Martin Walser, Marlen Haushofer en Helmut Krausser
- Klassieke werken: Novalis, Heinrich von Kleist, Goethe (o.a. Affiniteiten) en de gebroeders Grimm (voor de Sprookjes ontving zij de kinderboekenprijs „De zilveren Griffel“ 2006
Drie vragen aan Ria van Hengel:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Ik vertaalde altijd al graag, werd er op het gymnasium al voor bekroond. Maar ik zag vertalen lange tijd niet als een beroep, deed het er altijd 'bij' en beperkte mij tot non-fictie (Sachbücher). Toen ik in 1986, na mijn eerste stappen op het pad van het literair vertalen, besloot mij geheel aan het literair vertalen te wijden, was dat de beste beslissing die ik ooit heb genomen. Het is een groot voorrecht om iets wat in een andere taal al een kunstwerk is, toegankelijk te maken voor Nederlandstaligen en daarbij zoveel mogelijk alle elementen te behouden die het werk tot een kunstwerk maakten. Het past ook goed bij mijn karakter, eigenlijk veel beter dan de activiteiten van mijn eerdere beroepsleven: ik werk graag alleen en vind niets heerlijker dan geconcentreerd net zo lang aan iets schaven tot ik er zelf tevreden over ben. Het mooiste van mijn vertalersbestaan vind ik wel dat ik in de huid van totaal verschillende schrijvers kan kruipen en voor elk van hen steeds weer een geheel eigen Nederlands moet vinden.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Van de schrijvers die ik heb vertaald ligt mijn grootste voorkeur bij W.G.Sebald, vanwege zijn unieke stijl, de sfeer van zijn boeken, zijn eruditie en zijn melancholie. Dat Sebald (die helaas al is overleden) iets bijzonders doet met zijn vertalers blijkt wel uit het feit dat er een levendig netwerk bestaat van Sebald-vertalers uit tientallen landen, die elkaar helpen en stimuleren. Maar ik ben ook een groot liefhebber van het werk van Marlen Haushofer (m.n. De wand) en Herta Müller, en heb erg genoten van het vertalen van de sprookjes van Grimm en de verhalen van Kleist.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
Ik heb nauwelijks voldoende tijd voor alle schrijvers van wie ik al werk vertaal en met wie ik graag wil doorgaan (Herta Müller, W.G.Sebald, Martin Walser, Goethe) - met dromen over ander werk houd ik me voorlopig niet bezig.
In 2007 heeft zij voor haar hele oeuvre van literaire vertalingen uit het Duits de Martinus Nijhoff Prijs gekregen. Dit is de belangrijkste prijs voor vertalers in Nederland.
Selectie van vertaalde titels:
Naast boeken van verschillende auteurs vertaalde zij:
- Het gezamenlijk literaire werk van W.G. Sebald (de boekdeelen met essays moeten nog vertaald worden)
- De meeste werken van de Nobelprijswinares Elfriede Jelinek (voorDe kinderen van de doden werd zijn in 1999 voor de europese Aristeion-vertalerprijs genomineerd; de Nobelprijswinares Herta Müller (Ademschommel); Martin Walser, Marlen Haushofer en Helmut Krausser
- Klassieke werken: Novalis, Heinrich von Kleist, Goethe (o.a. Affiniteiten) en de gebroeders Grimm (voor de Sprookjes ontving zij de kinderboekenprijs „De zilveren Griffel“ 2006
Drie vragen aan Ria van Hengel:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Ik vertaalde altijd al graag, werd er op het gymnasium al voor bekroond. Maar ik zag vertalen lange tijd niet als een beroep, deed het er altijd 'bij' en beperkte mij tot non-fictie (Sachbücher). Toen ik in 1986, na mijn eerste stappen op het pad van het literair vertalen, besloot mij geheel aan het literair vertalen te wijden, was dat de beste beslissing die ik ooit heb genomen. Het is een groot voorrecht om iets wat in een andere taal al een kunstwerk is, toegankelijk te maken voor Nederlandstaligen en daarbij zoveel mogelijk alle elementen te behouden die het werk tot een kunstwerk maakten. Het past ook goed bij mijn karakter, eigenlijk veel beter dan de activiteiten van mijn eerdere beroepsleven: ik werk graag alleen en vind niets heerlijker dan geconcentreerd net zo lang aan iets schaven tot ik er zelf tevreden over ben. Het mooiste van mijn vertalersbestaan vind ik wel dat ik in de huid van totaal verschillende schrijvers kan kruipen en voor elk van hen steeds weer een geheel eigen Nederlands moet vinden.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Van de schrijvers die ik heb vertaald ligt mijn grootste voorkeur bij W.G.Sebald, vanwege zijn unieke stijl, de sfeer van zijn boeken, zijn eruditie en zijn melancholie. Dat Sebald (die helaas al is overleden) iets bijzonders doet met zijn vertalers blijkt wel uit het feit dat er een levendig netwerk bestaat van Sebald-vertalers uit tientallen landen, die elkaar helpen en stimuleren. Maar ik ben ook een groot liefhebber van het werk van Marlen Haushofer (m.n. De wand) en Herta Müller, en heb erg genoten van het vertalen van de sprookjes van Grimm en de verhalen van Kleist.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
Ik heb nauwelijks voldoende tijd voor alle schrijvers van wie ik al werk vertaal en met wie ik graag wil doorgaan (Herta Müller, W.G.Sebald, Martin Walser, Goethe) - met dromen over ander werk houd ik me voorlopig niet bezig.
Katja Hunfeld (1968) heeft aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) journalistiek en Europese cultuurgeschiedenis gestudeerd. Sinds 1996 werkt zij als vertaalster en vanaf 2002 is zij gespecialiseerd in literaire vertalingen. Voor de Nederlandse vertaling van Claudia Schreibers Emmas Glück ontving zij in 2006 de Euregio Literatuurprijs voor scholieren.
Katja Hunfeld woont in Duitsland en is sinds 2009 coördinator en docente binnen het bereik Nederlands bij het TaalCoördinatiePunt van de Universiteit Twente. Zij is getrouwd en moeder van drie dochters.
Selectie van vertaalde titels:
- Linus Reichlin: Het verlangen van atomen (Sehnsucht der Atome), MM uitgeverij, 2010
- Andrea Maria Schenkel: Bunker, uitgeverij Signatuur, 2009
- Ouarda Saillo: Dochter van Agadir (Tränenmond), uitgeverij Sirene 2008
- Sabine Kuegler: Terug naar de jungle (Der Ruf des Jungles), uitgeverij Sirene 2008
- Jakob Arjouni: Chez Max, uitgeverij Sirene 2007
- Hape Kerkeling: Ik ben er even niet (Ich bin dann mal weg), uitgeverij Ten Have, 2007
Drie vragen aan Katja Hunfeld:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Ik ben eigenlijk toevallig vertaalster geworden, maar kwam er snel achter dat het absoluut mijn droomberoep is. Het is een heerlijk creatief, intensief, veeleisend, soms eenzaam beroep, maar het geeft veel voldoening.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Het zijn er meerdere, maar voor mij is Emmas Glück van Claudia Schreiber echt een zeer indrukwekkende roman, omdat het verhaal zo simpel geschreven is, maar toch zo diep gaat. Zij heeft mij erg ontroerd.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
Er bestaan geen vertalingen van de werken van Heinrich Heine. De Nederlandse auteur Grunberg heeft een jaar geleden geld ter beschikking gesteld voor een moedige vertaler, die zich aan dit enorme project wil wagen. Ik heb het tot op vandaag de dag niet aangedurfd. Poëzie blijft een uitdaging. De volgende Hape Kerkeling zou ik graag vertalen en ik ben erg gesteld op de stijl van Elke Heidenreich.
Katja Hunfeld woont in Duitsland en is sinds 2009 coördinator en docente binnen het bereik Nederlands bij het TaalCoördinatiePunt van de Universiteit Twente. Zij is getrouwd en moeder van drie dochters.
Selectie van vertaalde titels:
- Linus Reichlin: Het verlangen van atomen (Sehnsucht der Atome), MM uitgeverij, 2010
- Andrea Maria Schenkel: Bunker, uitgeverij Signatuur, 2009
- Ouarda Saillo: Dochter van Agadir (Tränenmond), uitgeverij Sirene 2008
- Sabine Kuegler: Terug naar de jungle (Der Ruf des Jungles), uitgeverij Sirene 2008
- Jakob Arjouni: Chez Max, uitgeverij Sirene 2007
- Hape Kerkeling: Ik ben er even niet (Ich bin dann mal weg), uitgeverij Ten Have, 2007
Drie vragen aan Katja Hunfeld:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Ik ben eigenlijk toevallig vertaalster geworden, maar kwam er snel achter dat het absoluut mijn droomberoep is. Het is een heerlijk creatief, intensief, veeleisend, soms eenzaam beroep, maar het geeft veel voldoening.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Het zijn er meerdere, maar voor mij is Emmas Glück van Claudia Schreiber echt een zeer indrukwekkende roman, omdat het verhaal zo simpel geschreven is, maar toch zo diep gaat. Zij heeft mij erg ontroerd.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
Er bestaan geen vertalingen van de werken van Heinrich Heine. De Nederlandse auteur Grunberg heeft een jaar geleden geld ter beschikking gesteld voor een moedige vertaler, die zich aan dit enorme project wil wagen. Ik heb het tot op vandaag de dag niet aangedurfd. Poëzie blijft een uitdaging. De volgende Hape Kerkeling zou ik graag vertalen en ik ben erg gesteld op de stijl van Elke Heidenreich.
Jan Bert Kanon (Eelde, 1960) heeft Duitse taal- en letterkunde gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na zijn afstuderen verhuisde hij naar Den Haag, waar hij onder meer werkzaam was in de Koninklijke Bibliotheek (literatuuronderzoek) en de drukkerij van de Sdu (inventarisatie machinepark, opschonen filmarchief). Terug in Groningen werd hij vertaler. Aanvankelijk van ‘gebruiksteksten’ en koffietafelboeken, vanaf de jaren nul van deze eeuw ook en steeds meer van de betere fictie en non-fictie.
Selectie van vertaalde titels:
- Sylvia Bovenschen: Ouder worden (Älter werden). Atlas, 2008
- Erich Kästner: Nota bene ’45 – Een dagboek (Notabene 45 – Ein Tagebuch). Atlas, 2008
- Mirko Bonné: IJskoude hemel (Der eiskalte Himmel). Querido, 2009
- Rolf Lappert: Naar huis zwemmen (Nach Hause schwimmen). Signatuur, 2011
- Rolf Lappert: Benjamin Schillings droom (Pampa Blues). Signatuur, 2012
Drie vragen aan Jan Bert Kanon:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Niet in die zin dat me van jongs af aan niets anders voor ogen stond. Ik ben er om zo te zeggen in gerold en heb er nog steeds veel plezier in. Collega’s hebben mij enthousiast gemaakt voor het vertalen van literatuur, en daarvoor ben ik hun nog steeds dankbaar.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Der Tod in Venedigvan Thomas Mann. Om het visuele, de schoonheid, het verlangen. Verder houd ik erg van literaire non-fictie, zoals dagboeken, brievenboeken en autobiografieën, om de persoonlijke toets en de link met de wereld van gisteren. Boeken in dat genre die veel indruk op me hebben gemaakt zijn Eine Jugend in Deutschland van Ernst Toller en de dagboeken van Brigitte Reimann.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
In bovengenoemd genre Schreib das auf, Kisch!, WO1-dagboek van Egon Erwin Kisch.
Selectie van vertaalde titels:
- Sylvia Bovenschen: Ouder worden (Älter werden). Atlas, 2008
- Erich Kästner: Nota bene ’45 – Een dagboek (Notabene 45 – Ein Tagebuch). Atlas, 2008
- Mirko Bonné: IJskoude hemel (Der eiskalte Himmel). Querido, 2009
- Rolf Lappert: Naar huis zwemmen (Nach Hause schwimmen). Signatuur, 2011
- Rolf Lappert: Benjamin Schillings droom (Pampa Blues). Signatuur, 2012
Drie vragen aan Jan Bert Kanon:
Was vertaler het beroep van uw dromen? Waarom bent u vertaler geworden?
Niet in die zin dat me van jongs af aan niets anders voor ogen stond. Ik ben er om zo te zeggen in gerold en heb er nog steeds veel plezier in. Collega’s hebben mij enthousiast gemaakt voor het vertalen van literatuur, en daarvoor ben ik hun nog steeds dankbaar.
Wat is uw Duits lievelingsboek en waarom?
Der Tod in Venedigvan Thomas Mann. Om het visuele, de schoonheid, het verlangen. Verder houd ik erg van literaire non-fictie, zoals dagboeken, brievenboeken en autobiografieën, om de persoonlijke toets en de link met de wereld van gisteren. Boeken in dat genre die veel indruk op me hebben gemaakt zijn Eine Jugend in Deutschland van Ernst Toller en de dagboeken van Brigitte Reimann.
Is er een boek dat u absoluut wilt vertalen?
In bovengenoemd genre Schreib das auf, Kisch!, WO1-dagboek van Egon Erwin Kisch.