o psów wiejskich w drobne cętki gromado: kłamliwe
ogony,  pokraczne   łapy   zajadłe  mordy  u  płotów
 
wasza jest droga  pył na obrzeżach asfaltu
wasza rozdźwięczona noc w śpiącej dolinie
 
wszystkie  echa   są   wasze:  drżące odbicia
dźwięków na wzgórzach hierarchiczne powarkiwanie
(...)

kto  mówi   że   wiersze   są  jak  te  psy
w środku wsi obstawione własnym echem
 
czekaniem i skrobaniem przy półksiężycu
upartym  zaznaczaniem  rewiru  w języku
 
ten nie  zna  was   wy  wściekle  ujadające kundle
kasandry w szumie głosów gdzieś na końcu świata

(...)

poszłam do tingel-tangla, lengłidż poprzyanglać. w szatni każda dostała drugi język z identycznymi klamotami, dubeltowe duo. ale lustra ukazywały tylko jedną z nas, przełknęłam: zimna ślina, śluz. z tyłu wyskakiwały kicając króliki słów z kapelusza ashbery’ego. potem do sali balowej circumstańczyć z moją bliźniaczką, przy barze kapka kawy z mrs. stein. 
(...)

pomyśl o lengłidżu bliźniąt syjamskich. pomyśl o blasku majestatu króla angielskiego: siedmioma językami władały zawładnięte przez króla bliźnięta syjamskie, ale jak to było rozdzielone - trzy i pół języka na głowę czy dwa razy po siedem języków sprzężonych w czternaście? 
(...)