Poets

Mantra / Mantra / మంత్రము / منتر

Mantra
Sie benötigen den Flashplayer , um dieses Video zu sehen

Wir müssen wieder mit dem Herzen sehen. Durch den Klee und den Schnee. Durch die Krone des Affenbrotbaums. Wo die Schlehe den ersten Frost erwartet. Wo das Land mit Flechten bewachsen ist.
Kindchen, in einer Plastikspielzeugpuppe befindet sich mehr Gift als
in einem Autoreifen. Wie viel ist wenig und wie viel ist viel? Wir müssen uns ein Herz fassen, gleichzeitig das eine oder andere Nebenorgan verkümmern lassen. Die Sehhilfe auf die Nasenwurzel schieben. Müssen wir? Ertasten. Was? Unter den Zwei- bis Dreiäugigen war ich stets ein Sehender. Vorwärts und nicht vergessen. Ich trage alle Dinge in einem Herzbeutel durch mein Dörfchen. An die Pumpe, wo wir uns mit den Hinterbänklern trafen. Eine wollte Blindekuh spielen. Dann Mau-Mau.
Ich schenkte ihr ein Feld aus Zuckerrüben. Die stolzen Männer erreichten die Stadt mit einer Büffelherde und gekauften Frauen im Gepäck. Könnten wir mit dem Herzen sehen, wäre die Taube auf dem Fenstersims eine fremde Schöne. Wenn wir jetzt weiter zweifeln, lachen noch die Hühner.
Wir könnten einfach weitergehen. Durch die Savanne und die Nesselwüste. Durch alles Fieber und den blinden Nebel. Unter der Brücke liegt ein Mann im Regen auf seiner alten Federkernmatratze. Ihr könnt mich mal.
Im Mondschein oder auf der Heide. Dem einen fehlen nur zwei Schneide- zähne. Davon haben wir doch viel zu viele. Wir anderen. Könnten wir einen Erlöser rufen. Wären wir Maden oder Mistbienen. Wären wir die sieben Zwerge. Sprechen wir lieber über menschliche Ressourcen.
Die stolz bezahlten Männer renovieren die Kaufhausstadt. Entwerfen aus Pappkisten Wohnungen. Verpachten eine Hundetoilette für alles, was Beine hat. Wer besitzt alles, vieles oder nichts? Die gleichgestellten Frauen aus dem Ausschuss haben sich Damenbärte zugelegt. Damit sie dem Konsul zum Verwechseln ähnlich sehen. Kindchen, die Gummibären machen süchtig. Enthalten Gifte, die zum Tode führen. Die uns abhängig machen von den toxischen Konzernen. Wir müssen sehen, müssen sehen, sehen.
Sehen. Hinauf zu den zerschossenen Sternen. Hinauf zur Sternenrettung. Mensch, atme zufrieden durch die Nasenlöcher. Atme und spüre eine Wärme in den Nasenlöchern.

Tom Schulz
Mantra

We must see with the heart again. Through the clover and the snow. Through the crown of the baobab tree. Where the wild plum waits for the first frost. Where the land is overgrown with lichen. Darling child, there is more poison in a doll than in a tyre. How much is too little and how much too much? We must pluck up courage; allow one or the other subsidiary organ to fail. Adjust the visual aid upon the bridge of the nose. Must we? Feel our way. What? I was always the seeing one amongst those with two or three eyes. Vorwarts und nicht vergessen! I carry everything in the sac of my heart through my small village. To the water pump where we met the truants. One of them wanted to play Blind Man’s Buff. Then Mau-Mau. I gave her a gift, a field of sugar beet. Proud men arrived in town with a herd of buffalo and comfort women in the baggage train. Could we see with the heart, could the pigeon on the window sill be exotic? If we still have doubts, the joke’s on us. Or so say the chickens. We could just go on. Through the savannah and the desert of nettles. Through all the fever and the blinding mist. Under the bridge a man lies in the rain on an old spring mattress. Up yours. In the moonlight or on the moor. Only two of his teeth are missing. Well, we have too many of those. We others. Could we call the redeemer? Could we be maggots or dung bees? Could we be the seven dwarves? Let’s talk about human resources instead. The proud salarymen are renovating the metropolis. Are designing flats out of cardboard boxes. Leasing out a dog toilet for everything with legs. Who owns everything, a lot or nothing? The women from the committee who are on equal terms with the men have grown ladies’ beards. So that they could be mistaken for the consul. Darling child, the gummy bears are addictive. They contain poisons that could kill you. Thy make us dependent on the conglomerates. We must see, we must see, see. Up to the star in shambles. Up to the rescuers of the stars. Man, breathe deeply through the nostrils. Breathe and feel a warmth in the nostrils.

Translation: Sridala Swami & Jeet Thayil

మంత్రము

చూడడం  అనేక రకాలు ! 
" క్లే " పూల చెట్టు  తాలూకు నాలుగు దళాల్లోంచి 
 లేదా  మంచు లోంచి 
పోనీ  పొడవైన  ' బువాబ్ ' చెట్టు పైని 
గుండ్రపు  కిరీటపు గుబురు  లోంచి  . 

నాచు ఎక్కడ అధికమో ... 
అక్కడ .
తొలిమంచు  ఎప్పుడు పడుతుందా 
తమని కోయడానికి ,  అని  
ఎదురుచూస్తున్నాయి పండిన ' ప్లమ్ ' పళ్లు . 

ఒరే కన్నా ! 
నువ్వు ఆడుకునే  ఆ ప్లాస్టిక్  బొమ్మ లో 
కారు టైరు లో కన్నా  విషం ఎక్కువ ! 
ఎందులో ఎంత పాలు విషమని 
ఏమి విచికిత్స  చేస్తాంలే ?! 
గుండెని చిక్కబట్టుకోవాలి మనం ఇంక --
మనలోంచి ఏదో ఒక అవయవాన్ని 
పోగొట్టుకోవడానికి  ! 

చూపుకి ఒకింత సాయం చేదామని 
చేత్తో పట్టుకున్న  కళ్లజోడుని 
ముక్కు మీదికి చేర్చాను ! 
మూడు కళ్లున్న వాళ్లతో పోలిస్తే 
నేనే  ఎక్కువ  చూడగలను . 

" పదండి ముందుకు  పదండి తోసుకు 
పోదాం  పోదాం  పై పైకి  " 
నావైన  వాటిని  జాగ్రత్తగా  నా గుండెసంచి లో  దాచుకుని 
పల్లెకి ప్రయాణం కట్టాను . 

పల్లెకొచ్చేసరికి ,
స్కూలులోని  వెనకబెంచీ స్నేహితులని 
చేతి పంపు  దగ్గర  కలిసాను . 
అందులోంచి  ఒక స్నేహితురాలు 
కళ్లకి గుడ్డ కట్టుకుని  ఆడుకుందామని పిలిచింది . 
ఆ తరవాత  కాసేపు  ముక్కలాట . 
ఆమెకి నేను  చిలగడదుంప  పొలాన్ని బహుమతి గా ఇచ్చాను . 

 బలమైన పశువుల మందల తో 
దాసీ జనాలు  వెంటరాగా దర్పంగా  నడుస్తూ... 
మగవాళ్లు కొందరు  పట్నం చేరారు . 

మనసుతో  చూడవయ్యా  ! 
కిటికీ సజ్జ మీద కూచున్న 
అసహ్యమైన 
ఆ బూడిద రంగు పావురం  కూడా 
పరస్త్రీ లా అందంగానే ఉంటుంది . 
సందేహిస్తే ఇంకా మనం .. 
జనాలు పరిహసిస్తారు . 

మున్ముందుకి  పోగలిగివుంటే  మనం 
 సవానా మైదానాల  లోంచి 
చిన్ని చిన్ని దురదగొండి పొదల లోంచి 
అనేక రకాల జ్వరాల నించి 
దట్టమైన పొగమంచు నించీ ... 

వాన పడుతూ ఉంటే - 
వంతెన కింద దూరి అతడు 
తన పాత స్ప్రింగ్ పరుపు మీద 
పడుకున్నాడు 
fu...k..y..u ! 

వాడి దగ్గిర ఏమీ లేదు 
కానీ మనం మాత్రం వేరు ! 
చాలా కలిగిన వాళ్ళమే 
కాస్త వాడికీ ఇవ్వగలం !
పోనీ 
ఒక రక్షకుడినైనా పిలవగలం ! 

పెంట మీది పురుగులమో 
పుళ్లమీది ఈగలమో .. లేదా 
ఏడుగురు మరుగుజ్జులమో  అయితే 
మనుష్యుల ప్రాముఖ్యాన్ని .. ప్రాధాన్యాన్ని గురించి  కాదూ .. 
మనం మాట్లాడాలి !? 

ఆ గొప్ప గొప్ప మనుష్యులు 
తమ పెద్ద పెద్ద దుకాణాలని 
మరమ్మత్తులు చేసుకుంటారు 
అగ్గిపెట్టె ల్లాంటి  ఇళ్లుకట్టి 
కాళ్లున్న  ఎవరికైనా  అద్దెకిస్తారు . 

అటు అన్నీ వున్నవాళ్లు 
ఇటు ఏమీ లేని వాళ్లు . 
మగవాళ్ళకి నకలుగా కన్పించడానికని 
సమానత్వం పేర  గడ్డాలు పెంచుకున్న ఆడవాళ్ళూ ! 

ఒరే కన్నా ! 
ఆ చాక్లెట్లు తింటే 
క్రమేపీ వాటికి వ్యసనం అయేలా చేస్తాయవి ! 
వాటినిండా వున్నది విషమే ! 
క్రమంగా మనల్ని విషానికి అలవాటు చేస్తాయవి 
అలా అలవాటు పడ్డామా ... 
చివరికి మృత్యువే ! 
అందుకే మనమంతా తప్పక ఈ  సంగతులని గురించి  గాఢం గా  
ఆలొచించాలి ! 
అన్నీ గమనించాలి 
అన్నిటినీ  నిశితంగా  చూడాలి .. చూడాలి .. చూడాలి !  

ఒకసారి తలపైకెత్తి 
ధ్వంసమయే నక్షత్రాలని  చూడండి . 
ఎన్నిటినో రక్షించుకోవడానికి 
ఒక రక్షణ వ్యవస్థ ని  అత్యవసరంగా 
తయారు చేసుకోవాల్సి  ఉంది . 

జనులారా ! 
ఉఛ్వాస  నిశ్వాసాల వెచ్చదనాన్ని అనుభవిస్తూ ... 
ఊపిరి తీసుకోండిక తృప్తిగా !

Translation Telugu: Jayprabha

منتر

ہمیں چاہئے من سے دیکھیں
پتی پتی پھول سے دیکھیں
برف سے دیکھیں دانہ دانہ
بیوباب کے تاج سے دیکھیں
کٹیگی فصل ہماری کب
ہے گودا پھل منتظر
سے بھری دھرتی ہیی ہماری کائ

اے ننھے منُے بچے
اس گڑیا سے کھیلنا بند کر
یہ تو پلاسٹک کی گڑیا ہے ۔
اس میں زیادہ زہر بھرا ہے ۔
گاڑی کے ٹائر سے زیادہ



کتنا ہے جو کم کم ہے
کتنا ہے جو زیادہ

حوصلا رکھو
دل کو اب مضبوط بناؤ
دل کے پاس جو بھی عضو ہے
جائےگا ۔ وہ ضائح ہو

کو ٹکاو ناک پہ اپنی عینک
جان لوکیا کیا ڈھونڈھنا ہے ۔

دو یا تین آنکھوں وا لے
میری طرح وہ دیکھ نہ پائے ۔
ہر دم میری بینای
تیز ہوی جاتی ہے ۔

بڑھتے چلو اور نہ بھولو “
“بڑھتے چلو اور نہ بھولو

اپنے دل کی گھٹری میں
سارے اشیا ر باندھ کر میں
میں اپنے گاوء سے نکل پڑا

اسی دستی پمپ کے پاس
جہاں ہمیشہ ہم پچھلے بینچ والے ملتے
ایک لڑکی تھی اُن میں سے
لڑکی نے ک چلو کھیلیں آنکھ مچولی
یا ماو ماو تاش کے پتے
میں نے اُسکو تحفے میں
شکرقند کا کھیت دیا

مغرور پیسے والے لوگ
جنگلی بھینسوں کے جھنڈھ کو اپنے ساتھ لائے ۔
پاکیج میں لونڈیاں بھی آئں ۔

اگر ہم من سے دیکھینگے
تو کھڑکی کے پٹ پر بیٹھا
کالا پرند ہ بھی جیسے
پردیسی حسن سا لگتا ہے ۔
اور گر ہم شک سے دیکھیں
تو مرغ بھی ہم پر ہنستا ہے ۔

 

کانٹوں بھرے صحرا سے آگے
سبھی بخارو ں سے آگے
اندھادندھ ہم چل پڑ ے

پل کے نیچے بارش میں
تو شک پر وہ پڑا رہا
” گانڈ مراؤ ”
جھاڑوں بھرے میدانوں میں
یا پھر چاندنی راتوں میں
صرف سامنے کے دو دانت نہیں تھے
ہم نے توسارے رکھے ہیں۔
ہم تو دوسرے لوگ ہیں وہ
! کیا مسیہا کو ہم بلائں

 

گر ہم ہوتے کیڑےمکوڈے
یا ہوتے ہم وہ سات بؤنے

انسانی وسائل کی باتیں
چلو آج ہم کریں

مغرور پیسے والے
موٹی موٹی تنخواہ والے
بڑےبڑے مال بناتے
کارڈبورڈ کے مکاں بناتے
کتوں کے چھوٹے گھر بھی بناتے
اور انکو کرائے پردیتے ۔
دو پاؤں رکھنے والو ں کو
جن کے پاس سب کچھ ہے ۔
بہت کچھ ہے یا کچھ بھی نہیں ۔

اے ننّھےمنّے بچے
ٹافی کی لت لگ جائیگی
اس چپچپی ٹافی میں زہر بھرا ہے
اور ہماری جان وہ لیگا ۔

بڑی بڑی کمپنیا ں ہیں
جنکے زہر کی عادت ہو گئی
ہمیں دیکھنا ہے
دیکھنا ہوگا
دیکھنا ہی ہے ۔

! دیکھو
لڑ کھڑاتے تارو ں کو
تاروں کو بچانے والو ں کو

ارے یار
چین کی سانس لو
لمبی اطمنان کی ساانس
اپنی نتھنیوں سے نکلتی
گرم گرم سانسوں کو محسوس کرو

Übersetzung Urdu: Jameela Nishat

 

Biography Tom Schulz

More poems

Alter Schulweg /
పాత స్కూలు తోవ / اسکول کا وه پرانا رستہ


An einem heißen Juli-Tag /
On a Hot Day in July / మండువేసవి లో ఒకరోజు / شدت کی گرمی جولائی کا ایک دن


Praga, danach /
Praga, After / ప్రాగా నుంచి వచ్చాకా.... / پرگا بعد میں پهر


Vom Zugrundegehen /
Of Going to Ground