Muziektheater Richters Patterns

Holland Festival_Richters Patterns © Lukas Hellermann

do 07–06–2018

20:30 uur

Gashouder

Holland Festival

Ensemble Musikfabrik laat u luisteren naar de kleurrijke doeken van Gerhard Richter en kijken naar de musiek van Marcus Schmickler. Richters Patterns is een samenwerking tussen muziek, film en schilderkunst. Gerhard Richter is een van de grootste kunstenaars van deze tijd, bekend om onder andere zijn abstracte doeken met vaak intense kleuren. Regisseur Corinna Belz stelde een film samen uit foto's van fragmenten van de schilderijen. Marcus Schmickler componeerde de muziek, die net als de film een method van Richter toepast: spiegelen, delen en herhalen. In deze uitvoering in de Gashouder beïnvloeden beeld en geluid de perceptie van de kijker en ontstaat een compleet nieuwe ervaring. Voorafgaand hieraan speelt Ensemble Muziekfabrik met Cappella Amsterdam Rothko Chapel (1971) van Morton Feldman, een van Gerhard Richters lievelingscompnisten. Het serene Rothko Chapel is gebaseerd op het werk van schilder Mark Rothko.

Marcus Schmickler (Keulen, 1968) kwam al op jonge leeftijd in contact met de muziek van Karlheinz Stockhausen, toen zijn ouders naar diens woonplaats Kürten verhuisden. Hij studeerde vervolgens elektronische muziek bij Hans Ulrich Humpert en compositie bij Johannes Fritsch aan de Hochschule für Musik und Tanz in Keulen en bracht in 1992 zijn eerste solorelease uit bij het Franse label Odd Size. Schmickler was in 1995 medeoprichter van het DJ-collectief Brüsseler Platz 10A-Musik en produceerde in 1996 zijn eerste volledig digitale postrockalbum Pickup Canyon onder het pseudoniem Pluramon. Vanaf het midden van de jaren negentig ontpopte Schmickler zich tot een productief en veelzijdig componist voor film, theater en radiohoorspelen. Hij werkte veelvuldig samen met de Berlijnse toneelschrijver Felix Ensslin en componeerde voor elektronica, koor, kamerensemble en orkest. In 2009 schreef Schmickler in het kader van het Internationale Jaar van de Astronomie het grootschalige werk Bonner Durchmusterung, voor elektronica en beeldprojecties, waarvoor hij zich baseerde op sterrenkundige data-analyses.

Corinna Belz (Marburg, 1955) is filmmaker, scriptschrijver en acteur. Belz studeerde filosofie, kunstgeschiedenis en film-, theater- en televisiewetenschappen in Keulen, Berlijn en Zürich, en geldt als een van Duitslands meest vooraanstaande documentairemakers van het moment. Haar doorbraak kwam in 2002 met de documentaire Ein anderes Amerika (winnaar van de Filmpreis des Deutschen Anwaltvereins), waarin zij de Verenigde Staten van na de aanslagen op het World Trade Center portretteert. Voor haar bioscoopfilm Gerhard Richter Painting (2011), in Nederland onder meer te zien bij VPRO Cinema, verbleef zij drie jaar in het atelier van de Duitse schilder en kreeg zij de Deutsche Filmpreis 2012 uitgereikt in de categorie beste documentaire. In 2016 verscheen Belz' Peter Handke. Bin im Wald. Kann sein, daß ich mich verspäte in de bioscoop.

Ensemble Musikfabrik is een in Keulen gevestigd gezelschap voor eigentijdse muziek dat beschouwd wordt als een van de toonaangevende groepen op dit vlak. Musikfabrik werd opgericht in 1990 en debuteerde in april 1991 onder de naam Ensemble Neue Musik Nordrhein-Westfalen tijdens de Wittener Tage für neue Kammermusik. De missie van Ensemble Musikfabrik is het realiseren van onbekende en nieuwe composities, waarvoor het ensemble in veel gevallen de opdracht heeft gegeven. Musikfabrik heeft hechte samenwerkingsverbanden opgebouwd met kunstenaars als Louis Andriessen, Stefan Asbury, Richard Ayres, Harrison Birtwistle, Peter Eötvös, Vinko Globokar, Heiner Goebbels, Toshio Hosokawa, Nicolaus A. Huber, Mauricio Kagel, Helmut Lachenmann, Wolfgang Rihm, Karlheinz Stockhausen, Sasha Waltz en Hans Zender. Het ensemble presenteert zijn repertoire in ongeveer tachtig concerten per jaar binnen en buiten Duitsland, en heeft bij de WDR een eigen serie met wereldpremières. Interdisciplinaire projecten met live-elektronica, dans, theater, film, literatuur en beeldende kunst verbreden de gebruikelijke vorm van het gedirigeerde ensembleconcert evenzeer als kamermuziek, discussieconcerten en improvisaties. Ensemble Musikfabrik is veel op het Holland Festival te zien geweest. Vorig jaar speelde het met elektronicapioniers Mouse on Mars, dirigent André de Ridder en een groep percussierobots in het programma robots/non/robots.

Kamerkoor Cappella Amsterdam werd in 1970 opgericht door Jan Boeke en staat sinds 1990 onder de artistieke leiding van chef-dirigent Daniel Reuss. Het koor legt zich toe op zowel moderne als op oude muziek en schenkt speciale aandacht aan werk van Nederlandse componisten, variërend van Sweelinck tot Louis Andriessen en Ton de Leeuw. Componisten als Robert Heppener en Jan van Vlijmen componeerden speciaal voor het koor. Cappella Amsterdam levert geregeld bijdragen aan operaproducties, zoals Karlheinz Stockhausens Sonntag aus Licht bij de Opera van Keulen (2011) en Wolfgang Rihms Dionysos tijdens het Holland Festival 2010. Ook vervulde Cappella Amsterdam een belangrijke rol in de Nono-trilogie tijdens het Holland Festival 2014. Naast samenwerkingen met Nederlandse topensembles en -orkesten, zoals het Orkest van de Achttiende Eeuw, het Koninklijk Concertgebouworkest en ASKO|Schönberg, werkt het Cappella Amsterdam met vooraanstaande internationale gezelschappen als de Akademie für Alte Musik Berlin, het RIAS Kammerchor, Ensemble Musikfabrik, Il Gardellino en het Ests Philharmonisch Kamerkoor. In 2010 werd het koor genomineerd voor de Amsterdamprijs voor de Kunst en voor de Edison Klassiek Luister Publieksprijs. Een opname (2010) van Frank Martins Golgotha werd genomineerd voor een Grammy. Een cd (2012) met koorwerken van Leoš Janáček en de opname (2016) van Arvo Pärts Kanon Pokajanen werden beide bekroond met een Edison Klassiek.

Holland Festival i.s.m. o.a. het Goethe-Institut Niederlande.

Terug