Performance | Gesprek Joseph Sassoon Semah in gesprek met Rick Vercauteren | Performance

On Friendship / (Collateral Damage) IV – How to Explain Hare Hunting to a Dead German Artist [The usefulness of continuous measurement of the distance between Nostalgia and Melancholia] © Joseph Sassoon Semah

do 11–11–2021

20:00 uur

Goethe-Institut Amsterdam

Joseph Sassoon Semah: Letter to Albrecht Dürer (1982)

On Friendship / (Collateral Damage) IV – How to Explain Hare Hunting to a Dead German Artist [The usefulness of continuous measurement of the distance between Nostalgia and Melancholia]

De 2G-regel is van toepassing, d.w.z. alleen toegang voor personen die GEVACCINEERD of GENEZEN zijn.
Gelieve bij toegang de nodige bewijzen voor te leggen.

Reserveren is mogelijk via info-amsterdam@goethe.de.
Van 28 oktober t/m 23 december 2021 is in het Goethe-Institut Amsterdam de tentoonstelling On Friendship / (Collateral Damage) IV – How to Explain Hare Hunting to a Dead German Artist [The usefulness of continuous measurement of the distance between Nostalgia and Melancholia] te zien.
Deze tentoonstelling van kunstenaar Joseph Sassoon Semah is onderdeel van een kritisch project over de naoorlogse kunstenaar Joseph Beuys.
Curator: Linda Bouws

In 2021 en 2022 wordt in Europa de 100e geboortedag van kunstenaar Joseph Beuys gevierd, onder andere met het speciale evenement Beuys2021. Joseph Beuys (1921-1986) is een van de invloedrijkste naoorlogse Duitse kunstenaars, die vooral bekend is geworden door zijn performances, installaties, lezingen en Fluxus-concerten.
Maar wie was Beuys eigenlijk? Joseph Beuys mythologiseerde zijn oorlogsverleden als nationaal-socialist en het problematische en posttraumatische verleden van Duitsland. Na de Tweede Wereldoorlog transformeerde Beuys zichzelf van dader tot slachtoffer. Zijn diensttijd in de Luftwaffe woog niet op tegen zijn artistieke praktijk. Tijdens deze 100-jarige manifestatie wordt volgens Joseph Sassoon Semah op geen van deze controversiële aspecten van Beuys' werk, waarden en ideeën ingegaan. In het kader van deze viering is het volgens Semah de hoogste tijd om een kritischer blik te werpen op Beuys' werk en zijn relatie tot de naoorlogse geschiedenis van Duitsland.

In On Friendship / (Collateral Damage) IV – How to Explain Hare Hunting to a Dead German Artist [The usefulness of continuous measurement of the distance between Nostalgia and Melancholia] ('hare hunting', dus hazenjacht, is volgens de kunstenaar het codewoord voor het doden van Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog) neemt Joseph Sassoon Semah ons mee op een reis van kritische analyse van Beuys' gebruik van symbolen en mythen.
 
Joseph Sassoon Semah en de Nederlandse publicist en kunsthistoricus Rick Vercauteren zullen op 11 november 2021 in het Goethe-Institut Amsterdam eerst (samen met vrienden) een performance geven en daarna met z'n tweeën over zowel de tentoonstelling als ook de Duitse kunstenaar Joseph Beuys in gesprek gaan.

Joseph Beuys manifesteerde zich na de Tweede Wereldoorlog als een nieuwe messias, als een genezer, als een sjamaan voor de Duitsers, om zichzelf als dader en de Duitsers van hun schuld te bevrijden. Wolf Vostell belichaamt het slachtoffer en beweert de Duitse schuld op zich te nemen om het vacuüm op te vullen dat door de genocide is ontstaan. Vostell heeft sinds het begin van de jaren 1950 beweerd dat zijn moeder een Sefardische Jood was, maar het heeft vele jaren geduurd voordat wetenschappers deze 'verzonnen' autobiografie ontkrachtten.
Joseph Sassoon Semah en Rick Vercauteren zullen spreken over het Duitse kunstenaarsduo Joseph Beuys en Wolf Vostell.

Over de sprekers:

Joseph Sassoon Semah, geboren in Bagdad (1948) als kleinzoon van Hacham Sassoon Kadoori (opperrabbijn van de Babylonische joden, 1886-1971), opgegroeid in Israël, kwam in 1981 in het westen met een cultuur die voor hem vreemd was.
Joseph Sassoon Semah bestudeert en onderzoekt al meer dan veertig jaar de relatie tussen het jodendom en het christendom als bronnen van de westerse kunst- en cultuurgeschiedenis. Hij vindt dat de joodse betekenislaag te weinig aandacht krijgt in de kunstgeschiedenis en voelt de urgentie deze toe te voegen en de 'lege bladzijde' te vullen.
Zijn oeuvre bestaat uit tekeningen, schilderijen, sculpturen, installaties, performances en teksten.

Rick Vercauteren (1956) is werkzaam als (eind)redacteur, publicist en kunsthistoricus. Hij publiceert kunsthistorische teksten in het Nederlands, Engels en Duits. Op gezette tijden is hij eveneens actief als onafhankelijk adviseur van beeldend kunstenaars in diverse landen. Voorts werkt hij met regelmaat als gastconservator in Nederland en Duitsland. Tevens is hij dagvoorzitter, interviewer en master of ceremonies in het brede culturele domein in Nederland, Duitsland en België.
Als docent 20ste-eeuwse kunstgeschiedenis werkt hij achtereenvolgens voor de NBKS in Oirschot, de Open Universiteit in 's-Hertogenbosch en Sittard, de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Als bezielend curator en directeur is hij van 1988 tot 2020 ook langdurig verbonden geweest aan de museumstaven van het Noordbrabants Museum in 's-Hertogenbosch en Museum Van Bommel Van Dam in Venlo.
Rick Vercauteren, die graag reist en gretig leest, heeft een open en superkritische blik ten aanzien van actuele, internationale ontwikkelingen in de beeldende kunsten, film, literatuur en muziek.

Partners in dit project van Stichting Metropool Internationale Kunstprojecten zijn onder meer het Gerard-Marcks-Haus Bremen, Goethe-Institut Niederlande, Duitsland Instituut Amsterdam, Landgoed Nardinclant-Amsterdamgarden, Lumen Travo Gallery, Redstone Natuursteen & Projecten en het Maastricht Institute of Arts.

Het project kwam mede tot stand met steun van het Mondriaan Fonds (een publiek fonds voor beeldende kunst en cultureel erfgoed) en Redstone Natuursteen & Projecten.

Terug