Berlinale Blogger 2018
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΤΑΛΕΝΤΑ

Η ταινία «Transit» του Christian Petzold
Η ταινία «Transit» του Christian Petzold | © Schramm Film / Marco Krüger

Ο blogger μας είδε το «Transit» και συνάντησε τη σεναριογράφο Ελιζαμπέτα Ηλία-Γεωργιάδου στο τμήμα Berlinale Talents. 

Γεράσιμου Μπέκα

Η Anna Seghers θα μπορούσε να είναι μία από τις γνωστότερες Γερμανίδες συγγραφείς. Δεν είναι, για πολιτικούς λόγους. Εμπόδιο στάθηκε η ταυτότητά της: ήταν Εβραία και κομμουνίστρια. Ευτυχώς, μια μέρα ο Harun Farocki έδωσε στον Christian Petzold το κείμενό της με τίτλο «Τράνζιτο», το οποίο έγραψε το 1941/42, ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει από τους ναζί. Η μεταφορά του μυθιστορήματος στον κινηματογράφο από τον Petzold κατάφερε να φτάσει μέχρι το διαγωνιστικό της Μπερλινάλε.

Περιμενοντας στη Μασσαλια

Ο Petzold κάνει επίδειξη των δυνατοτήτων του. Ήρωες ιστορικών μυθιστορημάτων περιφέρονται στο παρόν. Η Μασσαλία, αυτή η άχρονη, κοσμοπολίτικη πόλη, προσφέρεται απόλυτα για κάτι τέτοιο.
Οι ηθοποιοί αγωνίζονται. Αποδίδουν με ακρίβεια το κάθε συναίσθημα, αλλά το κείμενο δεν έχει ζωντάνια. Ο Petzold αφηγείται πιο περίπλοκα και καμιά φορά πιο βιαστικά απ’ ό,τι χρειάζεται, και μάλλον με μπερδεύει με τις κινηματογραφικές αναφορές και τις ιδέες του παρά με ενθουσιάζει. «Τι τον θες τον αφηγητή;» σκέφτομαι, «άσ’ τον απέξω, ενοχλεί!»

Το τραγικό είναι ότι νομίζω πως καταλαβαίνω τι ήθελε να κάνει. Γι’ αυτό και χαίρομαι για την ταινία και την ίδια στιγμή με στεναχωρεί που μου το κάνει τόσο δύσκολο να χαρώ. Στην Μπερλινάλε διαφωνούμε έντονα για την ταινία. Είναι σαφές ότι με αυτό τον τρόπο δεν κερδίζει τίποτα. Κι όμως, με το συγκεκριμένο υλικό θα μπορούσε να κάνει πολλά. 
 

 
Ο Petzold σίγουρα θα πάει στην Αθήνα με το «Transit», στην Αθήνα όπου «όλο κάτι συμβαίνει όποτε επισκεπτόμαστε το Goethe-Institut», όπως λέει ο ίδιος. Από την τελευταία του επίσκεψη θυμάται ότι «έξω γινόταν η μια διαδήλωση μετά την άλλη, ενώ εμείς σ’ ένα βιβλιοπωλείο μιλάγαμε με το κοινό για τη ΛΔΓ που πεθαίνει. Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι κάπως έτσι πρέπει να ‘ταν και ο Μάης του ’68. Μόνο που τότε υπήρχε ελπίδα».

New Greek Hope

Και μια και μιλάμε για ελπίδα, πού θα βρω τα ελπιδοφόρα ταλέντα του ελληνικού κινηματογράφου; Έχω κανονίσει να συναντηθώ με τη σεναριογράφο Ελιζαμπέτα Ηλία-Γεωργιάδου και τη βρίσκω να κάθεται στο lounge του τμήματος Berlinale Talents στο θέατρο HAU2. Πουθενά αλλού δεν υπήρχε καλύτερη ατμόσφαιρα. Νέοι άνθρωποι που δουλεύουν στο χώρο του κινηματογράφου κουβεντιάζουν και τσακώνονται για ταινίες, για μουσική, για τον Θεό και για τον κόσμο. Έχω την εντύπωση ότι εδώ είναι όλοι απλά χαρούμενοι και απολαμβάνουν τις μέρες που περνάνε στο Βερολίνο.
 
Στους δημοσιογράφους νιώθεις πάντα έναν κάποιο υπόγειο πανικό, στους συμμετέχοντες στο διαγωνιστικό τμήμα μια αγωνία. Οι κουστουμαρισμένοι της κινηματογραφικής βιομηχανίας μιλάνε όλη την ώρα στο τηλέφωνο, προσπαθώντας να κλείσουν δουλειές. Αντιθέτως εδώ, ανάμεσα σε αυτούς τους ανέμελους film freaks νιώθω άνετα. Ενθουσιασμένη είναι και η Ελιζαμπέτα. Κι αυτό κάτι σημαίνει, γιατί έχει πάει σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ. Το να μιλάς μαζί της για ταινίες είναι σκέτη απόλαυση. Ξεκινάμε από τον Petzold και τον Anderson και καταλήγουμε στον Λάνθιμο και το «Greek Weird Wave». Απίστευτο πόσο κοντά μπορούν να έρθουν οι άνθρωποι όταν έχουν την ίδια άποψη για μια ταινία.

Gerasimos und Elizampetta
Ο blogger μας Γεράσιμος Μπέκας με τη Ελιζαμπέτα Ηλία-Γεωργιάδου | © Gerasimos Bekas
Η Ελιζαμπέτα ζει στην Αθήνα. Πράγμα καθόλου εύκολο για μια σεναριογράφο. Εκείνη όμως το αντιμετωπίζει χαλαρά: «Το φοβερό με το επάγγελμά μου είναι ότι μπορώ να πάρω δουλειές από όλο τον κόσμο και να καθίσω να γράψω όπου θέλω». Εκείνη βέβαια λατρεύει την Αθήνα.
Στο Βερολίνο δεν έχει φέρει μαζί της κάποιο συγκεκριμένο πρότζεκτ, γιατί οι ταινίες τις οποίες δουλεύει βρίσκονται ήδη σε πιο προχωρημένο στάδιο. Ανυπομονώ να δω κι άλλες δουλειές της στο μέλλον.
 
Διεθνής δικτύωση, συμπαραγωγές… Αυτά δεν αποτελούν μόνο το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά έχουν και παράδοση. Παλιά ήταν οι εμιγκρέδες που ζούσαν και δούλευαν στο εξωτερικό, σήμερα είναι Ελληνίδες σκηνοθέτιδες, όπως η Μαρίνα Γιώτη ή η Ευαγγελία Κρανιώτη που θα πάει σπίτι της με ένα βραβείο Teddy. Για να δούμε ποιος θα καταφέρει να έρθει στο Βερολίνο του χρόνου. Αυτά από την Μπερλινάλε 2018. Μπέκας out.