Mimarlar Odası Ankara Şubesi ve Goethe-Institut işbirliğiyle Bauhaus'un 100. yılı etkinlikleri kapsamında Hacettepe Üniversitesi İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü Öğretim Üyesi Ece Esen tarafından "Bauhaus'u Hatırlamak" başlığıyla Bauhaus ekolünün eğitim alanındaki özel yerine değinen bir sunum gerçekleştirilecektir.
Bauhaus Okulu; Almanya, Weimar kentinde kurulmuş 1919-1933 yılları arasında eğitim vermiş; teknik, teknoloji, sanat, tasarım ve üretim kavramlarına yeni bir yaklaşım getirmiş, tasarım eğitimi konusunda farklı bir bakış açısı yaratmıştır. Gropius, sanat ile tasarımın ortak yönlerini birleştirmeyi hedefleyerek; sanatçılar, zanaatkârlar ve mimarların endüstri ile arasındaki ilişkiyi tekrar yapılandırmayı ve bunun sonucunda da sanat ile endüstriyi aynı çatı altında toplamayı hedeflemiştir.
Bauhaus Okulu eğitimin her alanında, gerek eğitimci gerek öğrenci seçimlerinde uygulamış olduğu yenilikçi ve kimi zaman deneysel tavırları ile kendine ait bir stil oluşturmuştur. Bauhaus eski dönem akademilerden, geleneksel el sanatlarını taklit eden güzel sanatlar okullarından ve mühendislik okullarından farklı olarak, bunların üçünün özel ve yüksek bir bileşkesidir. Bauhaus’un bir okuldan öte, bir sanatsal dışavurum ve sosyal bir deney olduğunu ileri sürülmektedir.
Okul, tasarımcılara içinde bulundukları toplumun sosyal konuları ve değer yargılarını sorgulatırken, eğitim sistemi de sanatçının kitlelerin sorunlarını dile getirebilmesine ve aynı zamanda da sanatın kitlelerin sorunlarına çözüm getirmesine olanak vermiştir.
Farklı disiplinlerin bir arada oluşu, dayanışma içerisinde olan bir çalışma yöntemi ve hemfikir olunan bir bakış açısı ile endüstri, zanaat, bilim ve tasarımcının tasarlama gücü arasındaki köprüyü kurabilmek ve başarılı olabilmek bütün dünyada uygulanabilecek, her yerde yeniden üretilebilecek, bütün ulusal kültürleri aşan bir ”modern tarz”, diğer söyleyişle “uluslararası tarz” oluşturmak Bauhaus’un oluşumunu belirleyen ana temalar olmuştur.
© Mimarlar Odası Ankara Şubesi
Geri
