Generation A = Algorithmus
Ένας υπολογιστής χρειάζεται να διαθέτει μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά που συνήθως συνδέονται με τα άτομα για να επιτρέψει στον απέναντί του να δημιουργήσει μια σχέση με αυτόν. Τα τελευταία χρόνια, η τεχνητή νοημοσύνη έχει κάνει τις αλληλεπιδράσεις με τις μηχανές να φαίνονται όλο και πιο φυσικές. Μέσω της μηχανικής μάθησης αλλά και της αναγνώρισης προσώπου και ομιλίας, οι συσκευές και τα συστήματα μπορούν να αναγνωρίσουν, να ερμηνεύσουν και να ανταποκριθούν στα συναισθήματα, δημιουργώντας μια εμπειρία εγγύτητας που φτάνει σε σημεία οικειότητας. Η έρευνα αυτό το ονομάζει "Affective Computing" (συναισθηματικό υπολογιστή). Οι τεχνολογικές εξελίξεις μετατρέπουν τους υπολογιστές σε προσωπικούς βοηθούς, φίλους, ακόμη και συντρόφους. Μαζί με εμπειρογνώμονες, θα διερευνήσουμε τους διάφορους τομείς της αλληλεπίδρασης ανθρώπου-μηχανής και θα εξετάσουμε εάν όντως υπάρχει (ήδη) συναισθηματική τεχνητή νοημοσύνη.
Τι θα μάθεις
- Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να έχει συναισθήματα μαζί μας;
- Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το affective computing;
- Τα τρέχοντα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης αντικατοπτρίζουν συντηρητικούς ρόλους και στερεότυπα φύλου;
Ομιλητές/τριες
Kate Devlin, Ανώτερος Λέκτορας Κοινωνικής και Πολιτιστικής Τεχνητής Νοημοσύνης, King's College London
Τη σειρά συζητήσεων «Couch Lessons» (Μαθήματα καναπέ) επιμελούνται και συντονίζουν ο Martin Thörnkvist (επιμελητής και διοργανωτής των Deep Cuts και Hours Beirut, Σουηδία) και η Jeannette Neustadt (συντονίστρια του πρότζεκτ «Generation A=Algorithm», Goethe-Institut e.V., Γερμανία).
Πίσω
