Piaffe

Kız kardeşinin geçirdiği sinir krizi sonrasında Eva yerine getirmesi neredeyse imkânsız bir görevle karşı karşıya kalır. Foley sanatçısı kardeşinin yarım bıraktığı işi devralacak ve bir ilaç şirketinin atları merkezine alan reklam filminin ses tasarımını yapacaktır. İçine kapanık genç kadın bu nedenle atları gözlemeye başlar. Bir not düşelim, filmin adı da bir at terbiyeciliği teriminden geliyor. Piaffe, atın durduğu yerde adım atar gibi hareket ettiği egzersize verilen isim. Zaman zaman bu hareketi yaparak ahırda vakit geçirmeye başlayan Eva’nın kuyruk sokumunda bir at kuyruğu belirir ve günbegün uzar. Ancak bu fiziksel değişimle beraber kardeşinin yarım bıraktığı işi kavramaya başlar Eva, aynı zamanda kendi bedenini de keşfeder. Yolunun kesiştiği bir botanikçi ona eğrelti otlarının sporla üreme sisteminden, kadın ve erkeğe dair algılarımızın kavrayamayacağı ihtimallerden bahseder. Eva bu adamla bir oyuna başlar. Fetişler, arzular ve itaat üzerine kurulu ama rollerin sürekli değiştiği bir oyundur bu. Piaffe sadece bir film değil, aynı zamanda seyircisini dört yandan kuşatan bir görsel/işitsel deneyim. İsrailli sanatçı Ann Oren, filminin büyüleyici ses tasarımı için şöyle diyor. “Yaşayan her şey benim filmlerim için potansiyel bir karakterdir.” Piaffe’de de insana ya da başka canlılara dair incelikli sesler, äbvsd ya da VTSS gibi tekno müzisyenlerinin karanlık parçalarıyla süslü bir soundtrack ile bir araya geliyor. İlk gösterimi geçtiğimiz yıl Locarno Film Festivali’nde gerçekleşen bol ödüllü Piaffe, farklı olmak üzerine bir marş ve sinemaya bir aşk mektubu. 

Yönetmen: Ann Oren

© Ann Oren

Seçilmiş filmografi

2017 The World Is Mine
2020 Passage (Kısa metraj)
2022 Piaffe