1913’teki ilk Alman kadın mimar Emilie Winkelmann “Matematik becerileri, çizim yeteneği, hatta yaşam şartları, materyal ve finans ilişkisine ait belli bir pratik anlayışı olmayan bir kişinin, zekası da olsa öğrenim sürecini ve sonrasındaki pratiği başarıyla yürütebilmesi zordur” demişti. Mimarlık mesleğine dair temeldeki bu yaklaşımını yaklaşık elli yıllık kariyeri boyunca korudu.
Mimarlık mesleği o dönemin Almanya’sında tescil gerektirmediğinden Winkelmann 1907’de Berlin’de kendi mimarlık bürosunu açtı. Şehrin ileri gelen kadın örgütlenmelerinden biri olan Lyceum Club üyeliği kısa süre içinde bir kadın mimara proje vermeye hazır olan bir müşteri kitlesinin oluşmasını sağladı. Büronun işleri büyüdü ve Winkelmann, Berlin ve kuzeydoğu Almanya’da şahıslar ve kadın örgütlenmeleri için konutlar ve ticari projeler gerçekleştirdi. 1928 yılında Alman İşverenler Birliği’ne üye oldu. İkinci Dünya Savaşında Berlin’deki bürosu harap oldu. Winkelmann 1951 yılında hayatını kaybetti ve memleketi Aken şehrinde toprağa verildi.
1900’lerin başında genç bir kadın için sıradışı olmasına rağmen Winkelmann Dessau yakınlarındaki Aken şehrinde büyük babasının inşaat şirketinde meslek eğitimine başladı. Şirket satıldığında kendi mesleki kariyerini yapmaya karar verdi. 1902 yılından itibaren Hannover Kraliyet Teknik Yüksekokulu’na misafir öğrenci olarak devam etti. Ancak bitirme sınavına katılıp diploma almasına izin verilmedi.