Αναμνήσεις
Visual Voices

Η εικόνα είναι ασπρόμαυρη και έχει δύο πορτρέτα. Στα αριστεράείναι μια γυναίκα (Μαρίνα Νεοφύτου) με μαλλιά μέχρι τον ώμο, που φοράει καπέλο και χαμογελάει στην κάμερα. Στα δεξιά είναι ένας άνδρας (Alden Jacobs) με γένια, που φοράει γυαλιά και χαμογελάει.
Φωτ.: Μαρίνα Νεοφύτου, Alden Jacobs

To Visual Voices νιώθει πολύ περήφανο να μπορεί να αποκαλεί το Ινστιτούτο Γκαίτε Κύπρου και όλους όσους εργάζονται εκεί «φίλους». Παρομοίως, θεωρούμε το Ινστιτούτο Γκαίτε Κύπρου ως ένα αληθινό φίλο της Κυπριακής κοινωνίας των πολιτών και της καλλιτεχνικής κοινότητας σε ολόκληρο το νησί.

Μια από τις σπουδαιότερες αναμνήσεις μας από τις επαγγελματικές μας συνεργασίες είναι η φιλοξενία μας από το Ινστιτούτο Γκαίτε για την έκθεσή με έργα τέχνης με κοινωνικό αντίκτυπο από ανερχόμενους Κύπριους καλλιτένες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα φιλοξενίας μας. Αυτή ήταν μια πολύ συναρπαστική στιγμή για εμάς, η οποία μας βοήθησε να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά επαγγελματικό περιβάλλον για τις δραστηριότητές μας. Η έκθεση ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή για εμάς, καθώς ήταν μια από τις ελάχιστές δικοινοτικές δραστηριότητες που έλαβαν χώρα στη νεκρή ζώνη κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID19, όταν περιορισμοί στη διέλευση έκαναν σχεδόν αδύνατη οποιαδήποτε επαφή. Εκείνη την περίοδο, τόσο οι καλλιτέχνες όσο και το ευρύ κοινό είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν πραγματικά όμορφες, ήρεμες στιγμές στον κήπο, με λιακάδα και άφθονο χώρο για να ακολουθούνται τα απαραίτητα μέτρα φυσικής αποστασιοποίησης.

Η ομάδα του Γκαίτε, και ιδιαίτερα η διευθύντρια κυρία Karin Varga, ανέκαθεν πίστευαν και στήριζαν διακοινοτικά προγράμματα στο νησί, έτσι πάντα έβρισκαν τρόπο να τα υποστηρίζουν, ακόμα και σε περιόδους που τα τοπικά ιδρύματα δεν ήταν σε θέση να το κάνουν. Ήμασταν επίσης πολύ τυχεροί και ευγνώμονες που συνδεθήκαμε με Γερμανούς κοινωνικά ενεργούς καλλιτέχνες. Ένα παράδειγμα είναι η στήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε για να ταξιδέψει στην Κύπρο η διεθνώς αναγνωρισμένη Γερμανίδα καλλιτέχνιδα και φωτογράφος Rebecca Sampson, ώστε να λάβει μέρος στο συνέδριό μας ως προσκεκλημένη ομιλήτρια. Αυτό το συνέδριο εξέτασε τη δύναμη της τέχνης ως εργαλείο για τον μετασχηματισμό συγκρούσεων και το πάθος της Rebecca για το ρεπορτάζ και τον κοινωνικό σχολιασμό σε ένα μεγάλο φάσμα κοινωνικών θεμάτων προσέφερε στους συμμετέχοντες του συνεδρίου μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη για το πώς μπορεί κανείς να αλλάξει τις προοπτικές του μέσω αφήγησης με βάση την τέχνη.

Υπάρχουν φυσικά πολλές ακόμα αναμνήσεις πέρα από τη συνεργασία μας που κάνουν το Ινστιτούτο Γκαίτε Κύπρου ένα ξεχωριστό μέρος για εμάς. Είναι ένα μέρος όπου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους, απίστευτες συναυλίες κλασικής μουσικής, παρουσιάσεις και μια εξαιρετική επιλογή εκθέσεων τέχνης.

Σε ένα πιο προσωπικό τόνο, είναι δύσκολο να ξεχάσουμε τον Μπλάκι και την Γκράουλι που είναι πάντοτε εκεί! Λατρεύουμε τις γάτες του Γκαίτε και απολαμβάνουμε την συντροφιά τους κάθε φορά που πηγαίνουμε εκεί για κάποια εκδήλωση.