Σκηνοθεσία: Lyn Blumenthal και Kate Horsfield | 01:01:00 λεπτά
Σε αυτή τη συνέντευξη, ο Beuys μιλά για τις μπερδεμένες εμπειρίες του ως παιδί στη Γερμανία του μεσοπολέμου. Η αντίφαση μεταξύ μιας αδιάσπαστης φύσης, που ήταν γεμάτη δυνατότητες, και του βαθιά διαταραγμένου κοινωνικού σώματος εκείνης της εποχής ήταν έντονη και διαμορφωτική. Λέει: «Όταν ήμουν πέντε ετών, είχα την αίσθηση ότι η ζωή μου έπρεπε να τελειώσει επειδή είχα ήδη βιώσει ήδη πάρα πολύ αυτήν την αντίφαση.» Ο Beuys χρησιμοποίησε την αυξανόμενη ικανότητά του, τις αντιφάσεις που βίωσε και την αναγκαιότητα για ανάλυση την περίοδο του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου να ανανεώσει και να επανασχεδιάσει κεντρικά ζητήματα της ζωής, της εργασίας και της ανθρώπινης ελευθερίας.
Ο Beuys μιλά επίσης για την ενασχόλησή του με υλικά, τα όρια της προετοιμασίας για μια παράσταση και άλλα σημαντικά για την τέχνη του θέματα. Δηλώνει επανειλημμένα την αναγκαιότητα για μια διευρυμένης κατανόησης της τέχνης, που έχει τις ριζικές δυνατότητες να αλλάξει το κοινωνικό σώμα. Κατανοεί τη ζωτική δυνατότητα μιας «διαφορετικής μορφής τέχνης» στην οποία η αισθητική δεν έχει νόημα, πέρα από «το ίδιο το ανθρώπινο ον».
Μια ιστορική συνέντευξη, η οποία ηχογραφήθηκε αρχικά το 1980 και έτυχε νέας επεξεργασίας το 2003 με την στήριξη του Lyn Blumenthal Memorial Fund.
Πίσω
