Αναμνήσεις
Ρουθ Κεσισιάν

Ένας νεαρός άντρας με μαύρο πουκάμισο, κοντά μαλλιά και γένια, και μια μεσήλικας γυναίκα με κοντά γκρίζα μαλλιά και άσπρο πουκάμισο στέκονται μπροστά από βιβλιοθήκες και ανάμεσα σε βιβλία. Κοιτάζουν ο ένας τονάλλο και χαμογελούν.
Φωτ.: Panagiotis Mina

Σκέφτομαι ότι έχουν περάσει κιόλας 60 χρόνια. Ήμουν στην τελευταία τάξη του λυκείου και θυμάμαι καλά όταν το Ινστιτούτο Γκαίτε ξεκίνησε να φέρνει υπέροχα κουαρτέτα εγχόρδων, υψηλού επιπέδου, σε κατάμεστα ακροατήρια. Ήταν το 1961, την πρώτη χρονιά της Δημοκρατίας.

Ξεκίνησαν επίσης διαβαθμισμένα μαθήματα γλώσσας με έναν απολαυστικό δάσκαλο, τον Δρ Pomerenke. Όταν ο αδελφός μου άνοιξε το βιβλιοπωλείο Μούφλον το 1967, έφερε τα απαιτούμενα εγχειρίδια και το αναγνωστικό υλικό. 

Το Ινστιτούτο Γκαίτε ενθάρρυνε τον πατέρα μου να εκδώσει τον οδηγό του ROMANTISCHES CYPERN στα Γερμανικά, το οποίο και έκανε για τρεις εκδόσεις.

Το καλοκαίρι του 1962 έφυγα για τη Σκωτία, αλλά στις επισκέψεις μου στην Κύπρο επισκεπτόμουν και χρησιμοποιούσα τη βιβλιοθήκη με τα υπέροχα βιβλία, τα περιοδικά και τις ταινίες της.

Ο αγαπητός μου φίλος Rolf Gehlhaar, που απεβίωσε πέρυσι, μαζί με τον David Johnson οδήγησαν από το  FEEDBACK STUDIO στην Κολωνία και έφεραν μαζί τους όλα όσα χρειάζονταν για να εισαγάγουν για πρώτη φορά στο νησί την ηλεκτρονική μουσική κατά τη διάρκεια ενός μουσικού εργαστηριού που σχεδίασε και οργάνωσε η Nouritza Matossian .

Πραγματοποιήθηκε στο χωριό Λάπηθος πριν την εισβολή, το καλοκαίρι του 1973, και το Ινστιτούτο Γκαίτε συνέβαλε σημαντικά.

Επέστρεψα στην Κύπρο το 1995 και ανέλαβα το βιβλιοπωλείο. Λίγους μήνους αργότερα, τον Απρίλιο, ξεκίνησα μια σειρά Εκθέσεων Βιβλίων Καλλιτεχνών που συνεχίστηκε μέχρι το 2020. Ο ζωγράφος Horst Weierstall, οποίος διέμενε στο νησι, έτυχε να είναι ο μόνος που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μου, έτσι ξεκινήσαμε με το βιβλίο τέχνης του το οποίο εμπνεύστηκε από ένα ταξίδι στον Νείλο. Το Γκαίτε έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον στα γερμανικά βιβλία τέχνης τα οποία εκθέσαμε τόσο στο κατάστημα όσο και σε δημόσιους χώρους. Το τελευταίο είχε τον τίτλο ALTERED BOOKS και παρουσιάστηκε στο Art Space, στην παλιά πόλη, με την υποστήριξη του Γκαίτε.

Θυμάμαι ότι έφερνα αντίτυπα βιβλίων στα ελληνικά και τα τουρκικά, όταν Γερμανοί μυθιστοριογράφοι και ποιητές επισκέπτονταν το Ινστιτούτο Γκαίτε για εκδηλώσεις. Η τελευταία εκδήλωση ήταν με τον Joachim Sartorius, ο οποίος ήταν γνωστός στους κατοίκους του νησιού, ιδιαίτερα σε συγγραφείς και καλλιτέχνες, ο οποίος παρουσίασε το βιβλίο του "Η Κύπρος μου". Την προηγούμενη φορά παρουσιάστηκε από την κυρία Ούτε Wörmann-Στυλιανού, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας των ποιημάτων του που εμπνεύστηκε από ένα ταξίδι του στην Αίγυπτο - ποιήματα που είχαν μεταφραστεί από τα γερμανικά στα ελληνικά, από την ποιήτρια Νίκη Μαραγκού: Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία.  

Εύχομαι άλλη μια σειρά από 60 λαμπρά χρόνια για το Ινστιτούτο Γκαίτε.