Berlinale-Blogger 2019
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Ο blogger της Berlinale Γεράσιμος Μπέκας τα χρειάστηκε από το φόβο του στην ταινία του Fatih Akin «Der Goldene Handschuh» («Το Χρυσό Γάντι»). Και, φυσικά, η ταινία είχε και Έλληνες.

Γεράσιμου Μπέκα

Κανείς δεν θα μπορούσε να προσπεράσει την ταινία «Der Goldene Handschuh» («Το Χρυσό Γάντι»), ακόμη και πριν αρχίσει η Berlinale. Καμία άλλη αφίσα δεν είδα αναρτημένη περισσότερες φορές στην πόλη, διορθώνω: κινηματογραφική αφίσα, γιατί οι περισσότερες βερολινέζικες αφίσες διαφημίζουν αυτές τις μέρες απροκάλυπτα την εφαρμογή «tinder». 
 
Σε μια εποχή στην οποία δεν υπήρχε ακόμη το «tinder» ‒τι εισαγωγή κι αυτή στο θέμα!‒ οι άνθρωποι πήγαιναν σε νυχτερινά κέντρα όταν έψαχναν για σεξουαλικές επαφές. Υπήρχε δε το κατάλληλο μαγαζί για κάθε πελατεία. Το μπαρ του Αμβούργου «Zum Goldenen Handschuh» («Το χρυσό γάντι»), που από το 1962 έμενε ανοιχτό μέρα νύχτα, προσέλκυε τη δεκαετία του ’70 κυρίως μοναχικούς βετεράνους, επαγγελματίες πότες και γερασμένες πόρνες. Εκεί αναζητούσε ο Fritz Honka τα θύματά του. 
 

O DASSLER ΔΙΝΕΙ ΡΕΣΙΤΑΛ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ

Έχω κατενθουσιαστεί με την απόφαση του Akin να δώσει το ρόλο του κατά συρροήν δολοφόνου Fritz Honka, ο οποίος στο μυθιστόρημα του Heinz Strunk –όπου βασίστηκε η ταινία– περιγράφεται ως «ο μικρόσωμος, στραβοφτιαγμένος άντρας με το σκαμμένο πρόσωπο και τα τεράστια χέρια», ειδικά στον Jonas Dassler, έναν από τους πιο ευγενικούς και συμπαθητικούς νεαρούς ηθοποιούς του Βερολίνου. Αυτό θα μπορούσε να πάει στραβά, αλλά όχι. Ο Dassler ενσαρκώνει τον Honka με απαράμιλλο τρόπο και δεν σε αφήνει να υποψιαστείς ότι πίσω από αυτό το προσωπείο κρύβεται ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος.
 
Ο Fatih Akin γύρισε μια ταινία τρόμου. Οι σοκαριστικές στιγμές είναι επιτυχημένες. Το κοινό πετάγεται πάνω στα σωστά σημεία. Ο Akin δεν εξηγεί πολλά, μας δείχνει τον Honka σε όλη τη φρικαλεότητά του. Τα πτώματα των θυμάτων του τα τεμαχίζει σε μικρά κομμάτια και τα παραχώνει μες στο διαμέρισμά του.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΩΖΟΥΝ ΤΟ ΑΜΒΟΥΡΓΟ

Για τη μυρωδιά της αποσύνθεσης κατηγορούνται αδίκως οι Έλληνες γείτονες, οι οποίοι βρίζουν μεγαλοφώνως για τον Honka και έτσι χαρίζουν στην ελληνική γλώσσα μία ακόμη ευκαιρία να λάμψει στην Berlinale. Μόνο όταν οι Έλληνες προκαλούν μια πυρκαγιά, αποκαλύπτονται τα εγκλήματα του Honka. Επομένως, δεν θα ήταν εντελώς λάθος να ισχυριστούμε ότι στην ταινία οι Έλληνες σώζουν το Αμβούργο από τον Honka.
 
Ο Honka μπόρεσε να συνεχίσει για τόσο καιρό να δρα χωρίς να τον ανακαλύψουν, επειδή κανείς δεν αναζητούσε τα θύματά του. Στο δρόμο για το σπίτι η σκέψη αυτή δεν λέει να με αφήσει. Συναντώ τόσο πολλούς ανθρώπους τους οποίους πιθανότατα κανείς δεν θα αναζητούσε αν εξαφανίζονταν. Ώρα να πάω για ύπνο.