«…AND THE WINNERS ARE…»
BEUYS

Ο Beuys, ο άνθρωπος με το τσόχινο καπέλο, τον κετσέ και τη Fettecke (γωνιά λίπους). Τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του, οι ιδέες αυτού του οραματιστή καλλιτέχνη εξακολουθούν να θεωρούνται πολύ μπροστά από την εποχή του. Με μια ιδιοφυή συρραφή πολυάριθμων αχρησιμοποίητων μέχρι τώρα οπτικών και ηχητικών ντοκουμέντων, ο σκηνοθέτης Andres Veiel και η ομάδα του δημιούργησαν ένα μοναδικό χρονικό: το ντοκιμαντέρ «Beuys» δεν είναι ένα πορτραίτο με τη συνηθισμένη έννοια, αλλά μια ευαίσθητη και προσωπική ματιά στον άνθρωπο, την τέχνη του και τον κόσμο των ιδεών του. Τις δεκαετίες του 1960, 1970 και 1980 ο Beuys προσπάθησε υπομονετικά να εξηγήσει ότι το «χρήμα δεν θα έπρεπε να είναι αγαθό». Το έργο του αφορούσε μια νέα, διευρυμένη αντίληψη της τέχνης που περιλάμβανε και την πολιτική διαμόρφωση της κοινωνίας. Ο Beuys παίρνει μέρος σε αγώνες πυγμαχίας, διαπραγματεύεται, δίνει διαλέξεις και εξηγεί εικόνες σε έναν νεκρό λαγό. Ρωτά μειδιώντας: «Θέλετε μια επανάσταση χωρίς γέλιο;» Η διευρυμένη του αντίληψη για την τέχνη τον τοποθετεί στο επίκεντρο κάθε σημαντικής κοινωνικής συζήτησης, ακόμη και σήμερα