Γρήγορη πρόσβαση:

Απευθείας μετάβαση στο περιεχόμενο (Alt 1) Απευθείας μετάβαση στην κύρια πλοήγηση (Alt 2)

Berlinale Blogger 2019
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΣΤΕΠΑ

«Öndög»: Wang Quan’an
«Öndög»: Wang Quan’an | Φωτ. (λεπτομέρεια): © Wang Quan'an

Υπάρχουν ταινίες που χρειάζονται μεγάλη οθόνη. Στην εποχή του Netflix και του YouTube εύκολα το ξεχνάμε αυτό. Στην περίπτωση του «Öndög» («Αυγό») ο blogger της Berlinale Γεράσιμος Μπέκας αυτό το καταλαβαίνει από την αρχική σεκάνς κιόλας.

Γεράσιμου Μπέκα

ΑΠΕΡΑΝΤΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ

Μια νεκρή γυναίκα κείτεται γυμνή στη μογγολική στέπα. Ακόμη και αν η Berlinale γίνεται περισσότερο γένους θηλυκού, η βία κατά των γυναικών παραμένει κεντρικό θέμα και στο φετινό φεστιβάλ. Στο «Öndög» («Αυγό») παίζει όμως και μια δυνατή γυναίκα. Μια βοσκός που αρχικά την καλούν επειδή, σε αντίθεση με τους αστυνομικούς, μπορεί να κρατά όπλο και επειδή πρέπει να διώξουν ένα λύκο.
 
Όταν η αστυνομία ξεκινά τις έρευνες, ένας νεαρός αστυνομικός πρέπει να καθίσει να φυλάει το πτώμα προκειμένου να εμποδίσει να επιστρέψει ο λύκος και να το κατασπαράξει. Επειδή βρισκόμαστε στις αχανείς εκτάσεις της παγωμένης μογγολικής στέπας, αυτό παίρνει αρκετό χρόνο.
 
Η βοσκός έρχεται, αφότου έχει σφάξει στο σπίτι της ένα αρνί, για να συμπαρασταθεί στον νεαρό αστυνομικό. Αυτό το κάνει ποτίζοντάς τον με αλκοόλ και πλαγιάζοντας μαζί του. Λίγο πριν από την κορύφωση γυρίζει πίσω ο λύκος. Η βοσκός πιάνει ατάραχη το όπλο και τον σκοτώνει. Αργότερα μαθαίνουμε ότι είναι έγκυος.

ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΑΡΓΟΣ ΡΥΘΜΟΣ

Ο Wang Quanan έχει γυρίσει μια ταινία όπου μνημειώδεις εικόνες τύπου screensavers διαδέχονται η μία την άλλη. Η ιστορία έχει την πλάκα της, αν και είναι λιγάκι παραφορτωμένη με νοήματα και αναλογίες ανθρώπου-φύσης. Το «Öndög», ένα απολιθωμένο αυγό δεινόσαυρου, διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό. Δεν ξέρω αν φταίει το εμπόδιο της γλώσσας, που μοιραία φέρουν οι υποτιτλισμένες ταινίες, αλλά προσωπικά οι διάλογοι δεν με ενθουσίασαν τόσο όσο άλλους θεατές στην τεράστια αίθουσα του Friedrichstadtpalast.
 
Το «Öndög» είναι μια ταινία για ανθρώπους που αναζητούν την ηρεμία ‒ ή που δεν βιάζονται. Ως blogger της Berlinale δεν μπορώ να ισχυριστώ ούτε το ένα ούτε το άλλο. Παρ’ όλα αυτά, η καμήλα στην αντανάκλαση της υπαίθριας φωτιάς μού έχει εντυπωθεί στη μνήμη. Η σκληρή βοσκοπούλα, ο χαζοβιόλης αστυνομικός, η χαριτωμένη μαθητευόμενη αστυνομικίνα... Πολλοί χαρακτήρες σε αυτή την ταινία είναι αξιαγάπητοι, απλά αυτή τη στιγμή δεν έχω αρκετό χρόνο για αυτούς.