Οικολογική συνείδηση
«Αειφορία σημαίνει πιο ευτυχισμένη ζωή»
Παίρνουν από τους κάδους απορριμμάτων ό,τι πετιέται από τα σουπερμάρκετ, διατηρούν κοινοτικούς κήπους και φορούν ρούχα από δεύτερο χέρι αντί για επώνυμα: Πολλοί νέοι έχουν απαξιώσει την άνευ ορίων κατανάλωση, τα σύμβολα κοινωνικού στάτους και τα τελευταία γκάτζετ της τεχνολογίας. Αγωνίζονται για έναν αειφόρο, οικολογικό τρόπο ζωής, που δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην στέρηση. Τρεις εκπρόσωποι του νέου οικολογικού κινήματος μιλούν για την καθημερινότητά τους.
Roman (23 ετών), βοηθός σε ιδρύματα, «βουτηχτής» κάδων και πρωτοπόρος οικολόγος
«Στο παρελθόν ήμουν επαγγελματίας στρατιώτης και κάθε βράδυ γλεντούσα. Ύστερα από έναν τραυματισμό στο γόνατο, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω τρόπο ζωής αν θέλω να γεράσω υγιής και ευτυχισμένος. Γράφτηκα σε έναν κύκλο μαθημάτων για βοηθούς σε ιδρύματα και αυτή τη στιγμή διοργανώνω δράσεις στο πλαίσιο των οποίων πηγαίνουμε σε άστεγους τσάι, κέικ και τρόφιμα που διασώζουμε από τους κάδους απορριμμάτων.»Τρεις φορές την εβδομάδα, το βράδυ, βουτάω στους κάδους. Το “dumpster diving” σημαίνει να παίρνεις από τους κάδους απορριμμάτων των σουπερμάρκετ και των εργοστασίων τρόφιμα που εξακολουθούν να είναι βρώσιμα. Από αυτό το φαγητό που πετιέται μπορώ να ζω μια χαρά. Στο υπόγειο του σπιτιού μου έχω ήδη συγκεντρώσει 40-50 κιλά πατάτες, που δεν λένε να μειωθούν. Καθώς δεν μπορώ να τα καταφέρω μόνος με τις ποσότητες που βρίσκω, παίρνω συχνά και άλλους μαζί μου για dumpster diving. Μέχρι στιγμής είναι γύρω στα 300 άτομα. Θα ήθελα κάποια στιγμή, να βγαίνουν κάθε βράδυ τόσο πολλοί ώστε κανένα τρόφιμο να μην καταλήγει στα σκουπίδια.
»Προκειμένου να καταναλώνω λιγότερη ενέργεια, έχω βγάλει από το νοικοκυριό μου όλες τις ηλεκτρικές συσκευές, συμπεριλαμβανομένου του πλυντηρίου και του ψυγείου. Πρώτη χάρισα την τηλεόρασή μου. Για την οργάνωση των δράσεών μου χρησιμοποιώ αναγκαστικά το Διαδίκτυο. Γι’ αυτό αγόρασα ένα tablet που το φορτίζω με μικρά φωτοβολταϊκά πάνελ. Για μένα πρότυπο αυτού του τρόπου ζωής είναι το οικολογικό χωριό Siebenlinden, οι κάτοικοι του οποίου χτίζουν αποκλειστικά με φυσικά υλικά και στο μεταξύ έχουν καταφέρει να τρέφονται με ό,τι καλλιεργούν οι ίδιοι. Η αειφορία σημαίνει πιο ευτυχισμένη ζωή».
Pia (24 ετών), είναι φυτοφάγος και σπουδάζει Διεθνή Ανάπτυξη
«Από το 2007 τρέφομαι φυτοφαγικά, ακόμη και αν είναι πιο δύσκολο όταν ταξιδεύω απ’ ό,τι όταν είμαι στο καθημερινό μου περιβάλλον. Ο λόγος είναι ο τρόπος εκτροφής των ζώων, η παγκόσμια μεταφορά ζωντανών ζώων και οι επιπτώσεις που έχει στο περιβάλλον η εκτροφή τόσο πολλών ζώων. Έχω συναντήσει πολλές φορές την έλλειψη κατανόησης από τους άλλους, αλλά στο μεταξύ έχω καταφέρει να μην νιώθει κανείς ότι απειλείται επειδή στη ζωή μου κάνω τα πράγματα διαφορετικά. Στη Ρουμανία, όπου αυτή τη στιγμή κάνω την ευρωπαϊκή εθελοντική θητεία μου στην incubator107, μια οργάνωση κοινωνικών τεχνών, συνήθως με αντιμετωπίζουν σαν κάποια που “δεν την καταλαβαίνουμε μεν, αλλά την αγαπάμε για αυτό που είναι”».»Βρίσκω καταπληκτικά τα πάρτι και τα καταστήματα ανταλλαγής ρούχων. Μου αρέσει να ανακαλύπτω τις ιστορίες που κρύβουν τα ρούχα και επιπλέον με αυτό τον τρόπο δεν χρειάζεται να εκτίθεμαι στην καταναλωτική μανία των εμπορικών κέντρων. Καμιά φορά βέβαια μπορεί να δυσκολευτώ, ειδικά αν χρειάζομαι κάτι επειγόντως.
»Είναι κουραστικό να σκέφτεσαι διαρκώς το καθετί που κάνεις. Για παράδειγμα, όταν ψωνίζεις τρόφιμα, να στέκεσαι μπροστά στην ισπανική πάπρικα και να θέτεις στον εαυτό σου τρεις φορές το ερώτημα αν την χρειάζεσαι πραγματικά. Το “dumpster diving” είναι ωραίο. Έχει πλάκα να είσαι μέσα στον κάδο μαζί με τους άλλους, να χαιρετάς την πωλήτρια του καταστήματος βιολογικών που πλησιάζει και να συνεχίζεις να ψαχουλεύεις. Επίσης, αποφεύγεις το δίλημμα περί ισπανικής πάπρικας μπροστά στο ράφι των βιολογικών. Όταν ψωνίζω παίρνω φρούτα και λαχανικά που δεν είναι τόσο φρέσκα, γιατί ποιος ξέρει αν θα βρεθεί κάποιος να τα σώσει απ’ τα σκουπίδια;»
Ulrich (19 ετών), σπουδάζει Περιβάλλον και Αειφορία
«Τα τελευταία δύο χρόνια βίωσα μια μεγάλη προσωπική αλλαγή. Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν στην τελευταία τάξη του σχολείου και έγραψα μια εργασία με τίτλο “Δημοκρατική Τράπεζα”. Η τράπεζα αυτή θέτει στο επίκεντρο το καλό όλων αντί για το κεφάλαιο. Όταν έκανα την εναλλακτική μου θητεία σε ένα εργαστήριο για ΑμΕΑ αυτός ο τρόπος σκέψης με οδήγησε στο να αλλάξω τη διατροφή μου από την απλή στην ολική χορτοφαγία.»Αργότερα άρχισα να ψωνίζω και ρούχα από υπαίθριες αγορές, παρόλο που παλιά νόμιζα ότι εκεί βρίσκεις μόνο χιλιοφορεμένα κουρέλια. Εδώ και ένα χρόνο σπουδάζω στην Αγγλία, στο Keele University, “Περιβάλλον και Αειφορία” [Environment and Sustainability]. Οι συγκεκριμένες σπουδές είναι ένας συνδυασμός φυσικών επιστημών και πολιτικής. Εδώ όχι μόνο μαθαίνω πολλά για την κλιματική αλλαγή και την πολιτική αειφορία, αλλά παίρνω και πρακτικές γνώσεις, όπως για παράδειγμα στον κοινοτικό μας κήπο.
»Έχω καταφέρει να αλλάξω πολλές παραμέτρους στη ζωή μου, αλλά μένουν ακόμη πολλές αλλαγές να γίνουν: ηλεκτρονικές συσκευές, προϊόντα καλλωπισμού, ταξίδια, αλκοόλ – είναι μια διαρκής εξέλιξη. Πιστεύω ότι χρειάζονται πολλές τέτοιες μικρές κινήσεις, που όλες μαζί μειώνουν τα σκουπίδια: το να φυτεύεις λαχανόκηπους, να προστατεύεις και να διατηρείς φυσικούς οικοτόπους, να διαχειρίζεσαι δάση και να ιδρύεις συνεταιρισμούς, για να περιορίσεις την καταναλωτική μανία και κατ’ επέκταση την υπερθέρμανση του πλανήτη. Τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας θα μας ευγνωμονούν για αυτό.