Film, Teatr i Muzyka

Pod koniec 2024 roku Niemiecka Rada Muzyki mówi o „gwałtownym spadku” budżetów na kulturę. Masowe cięcia zagrażają istocie sceny muzycznej, a szok tylko się pogłębia. W minionym roku pojawiły się pierwsze oznaki tego kryzysu, choć równocześnie można było dostrzec innowacyjne zmiany w operze i koncertach. 

Różnorodny, międzynarodowy, niedofinansowany, a przy tym niesamowicie kreatywny – niemiecki jazz w 2024 roku ponownie zachwycił swoją różnorodnością, a jubileuszowa edycja Jazzfest Berlin podkreśliła amerykańskie korzenie tego gatunku.

Trend z poprzedniego roku utrzymał się – w 2024 roku undergroundowa muzyka klubowa definitywnie wkroczyła do mainstreamu. Choć granice między stylami i subkulturami muzycznymi uległy zatarciu, przepaść ekonomiczna pogłębiła się bardziej niż kiedykolwiek. Dobrze radzą sobie jedynie giganci, natomiast mniejsze i średnie festiwale oraz kluby muzyczne walczą o przetrwanie. W jaki sposób wpłynie to na różnorodność kulturową Niemiec?

W tegorocznej edycji Oscarów cztery złote statuetki powędrowały do filmu niemieckiego. W ten sposób Na Zachodzie bez zmian w reżyserii Edwarda Bergera zapisał się w historii filmu.

 

​Po raz pierwszy w dziejach Berlinale konkurs główny odbywa się online i stawia na mocne, współczesne kino. Zwycięski film trafia w czuły punkt naszej wrażliwości.

​Od Szwarcwaldu po Hongkong: debiuty filmowe pokazywane w sekcji „Perspektywa Kino Niemieckieˮ kierują spojrzenie na cały świat.

Od fantastyki naukowej po ekranizację powieści: okrojony w tym roku program konkursu głównego ukazuje zdumiewającą rozpiętość tematyczną i gatunkową niemieckiej kinematografii.

Jednym ze środków wyrazu artystycznego chętnie używanych w Bauhausie był film. Stworzone tam produkcje przemycają idee Szkoły. Jednak wiele obrazów filmowych nie powstało lub nie doczekało się premiery. Dlaczego tak się stało, wyjaśnia pokrótce profesor Andrzej Gwóźdź.

Finansowanie traktuje się w Niemczech bardzo poważnie – potwierdzają to dane. Birgit Mandel, profesor edukacji kulturalnej i zarządzania kulturą na Uniwersytecie w Hildesheim wyjaśnia w wywiadzie, dlaczego system finansowania powinien mimo wszystko się zmienić.

Film „3 dni w Quiberon“ ukazuje legendę kina, Romy Schneider, w kryzysie. Jego reżyserka, Emily Atef, mówi o tym, dlaczego zgodziła się nakręcić ten film oraz co zafascynowało ją w postaci wielkiej aktorki niedługo przed jej śmiercią.

Niemiecka scena jazzowa nabiera coraz bardziej międzynarodowego charakteru. Zwłaszcza w stolicy mieszają się języki i style, off-spaces stwarzają warunki laboratoryjne dla eksperymentów i, pomimo niepewnej sytuacji, muzycy stawiają czoła kryzysowi.
 

Rok 2023 pokazał, że wiele niemieckich zespołów muzyki klasycznej postrzega kryzys w tej dziedzinie kultury jako szansę. Nowe orkiestry, nowe modele płatności i eksperymenty z muzyką wirtualną. Od festiwalu w Bayreuth po MaerzMusik w Berlinie: w przeszłości rzadko dokonywało się tak wiele zmian, jak właśnie w tym czasie.
 

Co zrobić, gdy wiolonczela zgubi się w bagażu? A co z akustyką w Filharmonii w Katowicach? Niemcy i Polska pokazują swoją kulturą koncertową, że muzyka klasyczna ma siłę przebicia.

Czy Beethoven naprawdę sam negocjował wysokość swojego honorarium? Jak wyglądały jego relacje z kobietami? Próba poznania słynnego kompozytora – obraz po obrazie.

​Kompozytorka Brigitta Muntendorf i dramaturg Moritz Lobeck na zlecenie Goethe-Institut stworzyli audiowizualną instalację zatytułowaną „Covered Culture”. W wywiadzie udzielonym „Goethe aktuell” opowiadają o znaczeniu twórczości Ludwiga van Beethovena w XXI wieku oraz możliwych analogiach z Neilem Youngiem.

Dawniej niemieckie piosenki kojarzono głównie z folklorem i szlagierami. W ciągu ostatnich 20 lat wiele się jednak zmieniło. Dzisiaj niemiecka muzyka nie da się sprowadzić do jednego nurtu – reprezentowane są w niej wszystkie gatunki, od popu przez hip-hop po soul. I cieszy się niesłabnącą popularnością.
 

Pod względem liczby teatrów i sal koncertowych Niemcy zajmują szczególne miejsce na świecie. Zarówno w małych teatrach prywatnych, jak i wielkich salach operowych odbiór wrażeń teatralnych zależy również od scenografów.
 

Odkąd prawicowa partia populistyczna Alternatywa dla Niemiec (AfD) weszła do parlamentów krajów związkowych w Niemczech, wyraźnie wzrosła presja na niemieckie teatry i inne instytucje kulturalne. Nauczyły się one jednak radzić sobie z prawicowymi atakami – także dzięki solidarności i zawieraniu sojuszy.