Faza III: 6 - 19. septembar 2021.
Ako je nejednakost osnova na kojoj se jezik raspada, kako je najbolje govoriti?
Rejčel Kask ’Koventri’
Nakon prve radionice uživo u Beogradu za vreme druge, prolećne faze tokom koje smo započeli stvaranje kolektivnog tela, u trećoj, septembarskoj fazi nastavljamo sa procesima osnaživanja tog istog tela, kao subkulturne politike.
Ovog puta kao gostujuću predavačicu imamo performans umetnicu iz Berlina, poreklom iz Libana – Zeinu Hanu, koja se u svom radu bavi istraživanjem umetničkih praksi u oblastima scenskih umetnosti kroz različite formate; od koreografskih izložbi preko participativnih radova i video instalacija do kabarea i performansa. Upravo zbog ovakvog hibridnog, pa i aktivističkog pristupa telesnim praksama u kontekstima šireg umetničkog istraživanja, rad sa Zeinom Hanom otvara nove perspektive za osvešćivanje ,,znanja o univerzalnoj svesti” primenjenih u praksi.
Zeina Hana u svom opisu radionice kaže: ,,Na osnovu mojih iskustava u raznim projektima vezanim za telo, kao i mojom fascinacijom anatomijom i transformativnim/fluktuirajućim prirodama tela/identiteta, želela bih da predložim da se postepeno upoznamo sa nervnim sistemom i načinima na koje se on povezuje sa svetom kroz razumevanje neuronske mreže putem istraživanja ravnoteže ili disbalansa između perifernog i centralnog nervnog sistema, kao i između simpatičkog i parasimpatičkog nervnog sistema.
Želela bih da se usredsredimo na načine na kojima zasnivamo znanje iz svojih tela. Kako akumuliramo to znanje na osnovu iskustva i kako se informacije skladište i obrađuju?
Kako poznajete i prepoznajete otelotvorenje kao sredstvo za praktikovanje svakodnevnog života? Kako se te informacije prenose?
Bez obzira da li neko ima intuitivan ili reflektivan pristup telu, ono kao polazna tačka za dalji umetnički rad može biti moćno oruđe, bez obzira na to da li je fokus samog dela ili ne. Na taj način se ujedno može povratiti i osnovno ljudsko pravo na više nego važeći i pouzdan oblik znanja o univerzalnoj svesti.”
Ishodi umetničko-istraživačkih procesa nastalih tokom radionice sa Zeinom Hanom u saradnji sa deset umetničkih saradnika projekta ,,Nejednakost kao praksa” biće predstavljeni javnosti u nedelju 12.-og septembra u 19 časova u Muzeju grada Beograda, Resavska 40b.
Darko Dragičević
Zeina Hana istražuje granice umetničkog istraživanja u oblastima scenskih umetnosti.
U svom radu, ona se pretežno bavi odnosima između poetike i politike u kontekstu današnjeg umetničkog stvaralaštva. Uglavnom radi kolaborativno i uz primenu različitih medija.
Počev od 2013. godine sarađivala je na projektima koji se bave najrazličitijim procesima: koreografskim izložbama, participativnim radovima, video instalacijama, kabareom i scenskim radovima. Bila je u ulozi performerke, dramaturškinje i koregrafkinje. Koristi koreografiju kao sredstvo za uspostavljanje i posmatranje odnosa između forme i sadržaja, poigravajući se dinamikom između vođene i generisane pažnje.
Kliknite
ovde da biste otvorili njen CV.
Koncept: Darko Dragičević, Zorica Milisavljević
Umetnički direktor: Darko Dragičević
Odgovorni/Direktor Goethe-Instituta: Frank Bauman
Menadžerka projekta: Zorica Milisavljević
Gostujuća predavačica: Zeina Hana
Umetnički saradnici: Dušan Ćubić, Marina Ćuruvija, Emilija Đonin, Anastasija Kanazerević, Marija Marković, Dunja Petković, Đurđina Samardžić, Jovana Stojić, Anja Živković
Nejednakost kao praksa je projekat Goethe-Instituta u Srbiji u okviru platforme Next Generation.
Nejednakost kao praksa - stranica projekta
Nazad
