W rozumieniu historii sztuki i historii kultury ogród jest symbolem zakorzenienia, a w szczególności identyfikowania się człowieka ze swoim otoczeniem. Tak kiedyś, jak i dziś, wiąże się z tym relacja pomiędzy projektem ogrodu i jego kontekstem. Analizując z jednej strony punkty odniesienia i dynamikę ogrodu, a z drugiej strony jego podziały i przeciwieństwa przyjmuje, rozpatruje i akcentuje się różnorodne podejścia na płaszczyźnie materialnej, konstrukcyjnej, miejskiej i społecznej, jak również historycznej. W chwili narodzin nowych tradycji, ogrody przyczyniały się za każdym razem poprzez swój nowy styl do powstawania silnego wydźwięku symbolicznego, a tym samym do kształtowania nowej tożsamości epoki. Ogród barokowy na przykład, poprzez rozległe założenia krajobrazowe, w których dominują linie proste, odzwierciedla surowość formy absolutyzmu. Natomiast ogród epoki romantyzmu kształtują bardziej urozmaicone obrazy natury przypominające malowidła, w przestrzeni których możemy się poruszać. Ścieżki stają się szersze, zakręty łagodniejsze, a widok rozciąga się coraz dalej. W myśl takiego pojmowania ogrodu rodzi się pytanie o rolę współczesnych ogrodów i parków w kształtowaniu tożsamości osób je odwiedzających. Należy również uwzględnić przemyślenia dotyczące tematów historycznych, znajdujących odzwierciedlenie w tradycji ogrodów, a także wiążące się z tym pytania o ich przełożenie na teraźniejszość. Na przykładzie parku „Superkilen“ w Kopenhadze zostaną poruszone w wykładzie następujące kwestie: „Co może dziś zaoferować współczesny ogród?”, „Jakie formy spotkań, komunikacji, wymiany i relacji są promowane?”, „W jaki sposób można dzięki nim wzmocnić więź emocjonalną człowieka z danym miejscem?”, oraz „Jaką innowacyjną rolę mogą pełnić współczesne parki w przyszłym rozwoju miasta?”
Martin Rein-Cano, dypl. inż., architekt krajobrazu, urodził się w 1967 roku w Buenos Aires. Studiował historię sztuki na uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem oraz architekturę krajobrazu na politechnikach w Hanowerze i w Karlsruhe. Pierwsze doświadczenia zawodowe zdobył w pracowni Petera Walkera i Marthy Schwartz w San Francisco.
W 1996 roku założył pracownię architektury krajobrazu TOPOTEK 1. Martin Rein-Cano gościnnie wykładał na uczelniach w Europie i w Ameryce Północnej, ostatnio na Harvard Graduate School of Design. Obecnie prowadzi zajęcia w Dessau Institute of Architecture. Ponadto wygłasza wykłady na uniwersytetach w Niemczech i za granicą, jak również w innych instytucjach kulturalnych oraz często zasiada w jury.
Wśród tegorocznych projektów Martina Reina-Cano znajduje się – oprócz prac w Niemczech i w Australii – także centrum miasta Aabenraa w Danii.
Organizator: Ambasada Republiki Federalnej Niemiec
Wydarzenie w ramach inicjatywy
„Ogrody polsko-niemieckie“
Wróć
