Teksty, podkast oraz debata Nowe języki dla planety A

Grzegorz Sztwiertnia „Oko malarza” (2005), Kolekcja Fundacji Sztuki Polskiej ING, CC BY-NC-ND 3.0 Grzegorz Sztwiertnia „Oko malarza” (2005), Kolekcja Fundacji Sztuki Polskiej ING, CC BY-NC-ND 3.0

pt., 22.10.2021 -
pt., 31.12.2021

Online

„Nowe języki dla planety A”  to nowy projekt magazynu kulturalngo „Dwutygodnik”. W jego ramach do końca tego roku polscy oraz niemieccy autorzy i autorki będą w tekstach szukać nowych form narracji i języków do mówienia o pozaludzkim świecie.
Nowe języki dla planety A W centrum uwagi znajdą się nowe problemy ekologii, powiązane z kryzysem klimatycznym emocje i zmiany w obyczajowości, relacje z naturą w dobie pandemii, zmieniające się wizje przyszłości szczególnie w kontekście najnowszego raportu IPCC, a także odkrywanie pokory wobec współistniejących bytów i czułości wobec nie-ludzkiej przyrody. Publikowanym w „Dwutygodniku” tekstom towarzyszyć będzie podkast oraz debata online o nowych językach dla Ziemi z udziałem autorek i autorów tekstów.

Na początek, 22 października, ukaże się numer specjalny „Dwutygodnika”, a w nim:
  • Marta Bałaga – autorka rozmów, filmoznawczyni – przeprowadziła rozmowę z Betsy Hartmann, badaczką ekofaszyzmów.
  • Anna Barcz – autorka książki „Realizm ekologiczny: od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej”, wykładowczyni w Instytucie Badań Literackich PAN – napisała o tym, jakie sztuka próbuje wytworzyć nowe języki, żeby mówić inaczej o przyrodzie?
  • Weronika Murek – pisarka – nawiązując do wydanej w 1959 roku „Książki kucharskiej dla samotnych i zakochanych” sporządziła poradnik funkcjonowania w kuchni przyszłości, przegrzanej i wilgotnej, pełnej starych utensyliów.
  • Justyna Drath – nauczycielka i aktywistka – zajęła się historią ludzkich lęków klimatycznych. Jak zmieniały się wobec kolejnych odkryć badaczy klimatu? Jakiego rodzaju lęki wywoła raport IPCC 2021? Jak musi zmienić się relacja człowieka z nie-ludzką przyrodą po konfrontacji z tymi strachami?
  • Marcin Stachowicz – publicysta i krytyk filmowy – przyjrzał się niegdysiejszym filmowym wyobrażeniom przyszłości planety i zastanowił się, jak dzisiejsze wizje napędzane raportem IPCC przekładać się mogą na możliwość działania na rzecz klimatu.
  • Urszula Zajączkowska – botaniczka i poetka, wykładowczyni Szkoły Ekopoetyki – napisała esej spekulatywny na temat zachowania drzew w 2050 i 2075 roku. Jaka będzie ich relacja z człowiekiem?
Przy finansowym wsparciu Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej i we współpracy z warszawskim Goethe-Institut.
Partner projektu - Fundacja Genshagen

Wróć