dyskusja Po co nam queerowe archiwa?

Nasza queerowa historia. Archiwa © Goethe-Institut | Lech Rowiński

śr., 03.11.2021

18:00

Online

Online z transmisją na żywo
 
udział biorą Philipp Gufler, Piotr Laskowski Karol Radziszewski,
prowadzenie Olga Byrska

W rozmowie zostaną przedstawione aktualne metody oraz powody wytwarzania queerowych archiwów. Komu służą i będą służyć queerowe archiwa? Jaką pamięć produkują i utrwalają? W jakiej formie ich potrzebujemy? Czy kompletowanie takich archiwów różni się od kompletowania innych?

Philipp Gufler (ur. 1989) mieszka i pracuje w Amsterdamie i Monachium, a od 2013 roku jest członkiem Forum Queeres Archiv München. Gufler studiował na Akademie der Bildenden Künste w Monachium i w Staaatliche Hochschule für Gestaltung w Karlsruhe, był też rezydentem w De Ateliers w Amsterdamie. W swojej praktyce artystycznej tworzy performanse, teksty, instalacje wideo i sitodruki. Wystawy indywidualne: Kunstverein Göttingen (2016), Zirkeltraum i Een gebeuren w Galerie Françoise Heitsch w Monachium (2014, 2016), Romankreisen w Galerie BQ Berlin (2017), I Wanna Give You Devotion w Platform Munich (2017). Wystawy grupowe: Other Divorces volgens Dirkje Kuik en Philipp Gufler w Centraal Museum, Utrecht (2020), Love and Ethnology w Haus der Kulturen der Welt, Berlin (2019), Masculinities w Kunstverein Düsseldorf (2019), Paranoid House w Vleeshal, Middelburg (2018), At Cosy w Rongwrong, Amsterdam (2017), Favourites III w Lenbachhaus Munich (2016) oraz Videonale.15 w Kunstmuseum Bonn (2015).

Karol Radziszewski (ur. 1980), malarz, filmowiec, autor instalacji, prac fotograficznych i murali oraz projektów interdyscyplinarnych. Jest publicystą, a od 2005 roku redaktorem naczelnym i wydawcą DIK Fagazine. W 2015 roku założył Queer Archives Institute - organizację non-profit, prowadzoną przez artystów, zajmującą się badaniem, gromadzeniem, digitalizacją, prezentacją, wystawą, analizą i artystyczną interpretacją archiwów queerowych, ze szczególnym uwzględnieniem Europy Środkowo-Wschodniej. Archiwalne podejście Radziszewskiego obejmuje wielorakie odniesienia kulturowe, historyczne, religijne, społeczne i genderowe. Jego prace były prezentowane między innymi w: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawei, Whitechapel Gallery (Londyn), Kunsthalle Wien, New Museum (Nowy Jork), Kunsthaus Graz, VideoBrasil (Sao Paulo), Cobra Museum (Amsterdam), Muzeum Współczesnym we Wrocławiu, Ludwig Museum (Budapeszt) i Muzeum Sztuki w  Łodzi. Wystawiał również na międzynarodowych biennale, w tym PERFORMA 13 (Nowy Jork), 7. Biennale w Göteborgu, 4. Biennale w Pradze i 15. Biennale Sztuki Mediów WRO.

Piotr Laskowski (ur. 1976) jest historykiem idei i edukatorem, autorem publikacji z zakresu edukacji i pedagogiki, a także kierownikiem Pracowni Badań nad Historią i Tożsamościami LGBT+ w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie wprowadził m.in. kurs "Jak pisać historię LGBT+?".  Zainicjował w ramach Pracowni , wspólnie z Fundacją Heinricha Bölla w Warszawie, konkurs na pamiętniki LGBTQ+ , który spotkał się z dużym zainteresowaniem: nadesłano 184 pamiętniki. Jego zainteresowania badawcze obejmują filozofię społeczną i polityczną XIX i XX wieku.

Olga Byrska, teatrolożka, kulturoznawczyni, historyczka, pisze o literaturze i teatrze, publikowała m.in. w Małym Formacie, Kulturze Liberalnej, Polityce i Tygodniku Powszechnym. Współpracuje z warszawskimi instytucjami kultury, pisze doktorat z powojennej historii intelektualnej na Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji. 
 

Partnerzy medialni:
Queer.pl
NOIZZ

Wróć