Tydzień Filmu Niemieckiego 2023 online

Do tych ostatnich należy zrealizowana przez Andreasa Kleinerta biografia Thomasa Brascha, która zdobyła aż 9 statuetek przyznawanych przez Niemiecką Akademię Filmową, w tym w najważniejszych kategoriach: dla najlepszego filmu oraz za reżyserię i scenariusz. Nagrody aktorskie zdobyli dobrze znani polskiej widowni: Albrecht Schuch i Jella Haase.

Thomas Brasch, pisarz, poeta, scenarzysta i autor sztuk teatralnych to nie jedyny wschodnioniemiecki dysydent, którego biografia stała się inspiracją do filmowej opowieści. Z tego samego pokolenia wywodzi się Bettina Wegner, charyzmatyczna pieśniarka i poetka, bohaterka dokumentu Lutza Pehnera. Jak żmudne jest szukanie informacji i potwierdzanie źródeł, z których pochodzą, pokazuje także inny dokument, zrealizowany prze Daniela Sagera. Praca znanych z pierwszych stron gazet dziennikarzy śledczych, którym zawdzięczamy wiedzę o wielu politycznych i gospodarczych skandalach, jest tematem jego filmu Za kulisami.

Z kolei protagonista obrazu Jönsa Jönssona Aksjomat konfabuluje bezustannie, jakby wymyślanie historii było potrzebą, bez której nie jest w stanie normalnie funkcjonować. Stefan Jäger w filmie Monte Verità przywołuje społeczną ideę sprzed 100 lat, której celem było stworzenie nowego, alternatywnego stylu życia, a głównymi założeniami były: wegetarianizm, respekt wobec natury i kreatywna praca.
 

Program

AKSJOMAT/AXIOM, reżyseria: Jöns Jönsson
BETTINA reżyseria: Lutz Pehner
MONTE VERITA, ODURZENIE WOLNOŚCIĄ, reżyseria: Stefan Jäger
THOMAS BRASCH / LIEBER THOMAS, reżyseria: Andreas Kleinert
ZA KULISAMI / HINTER DEN SCHLAGZEILEN, reżyseria: Daniel Sager

Filmy pokazane zostaną w oryginalnej wersji językowej z napisami w języku polskim i ukraińskim. 

Organizatorzy: Goethe-Institut w Warszawie, Dom Norymberski w Krakowie, Konsulat Generalny Niemiec we Wrocławiu, German-Films.
Partnerzy: Mojeekino.pl, Goethe-Institut w Krakowie, Konsulat Generalny w Gdańsku, Goethe-Institut w Krakowie, Niemiecka Centrala Turystyki.

 

THOMAS BRASCH
Niemcy, 2021, 157'
  Reżyseria: Andreas Kleinert
Scenariusz: Thomas Wendrich
Zdjecia: Johann Feindt
Obsada: Albrecht Schuch, Jella Haase, Ioana Iacob, Jörg Schüttauf
Produkcja: Zeitsprung Pictures w koprodukcji z NDR, BR, WDR, ARTE

Pokazy festiwalowe: Stambuł, 2021; Tallin, 2021
Nagrody i wyróżnienia: Niemiecka Nagroda Filmowa 2022 dla najlepszego filmu oraz za reżyserię (Andreas Kleinert), scenariusz (Thomas Wendrich) męską rolę pierwszoplanową (Albrecht Schuch), kobieca rolę drugoplanową (Jella Haase), zdjęcia (Johann Feindt), montaż (Gisela Zick), scenariusz (Myrna Drews) i kostiumy (Anne-Gret Oehme), GRAND PRIX dla najlepszego filmu i Nagroda dla najlepszego Aktora (Albrecht Schuch), Tallin 2021.

Thomas Brasch, niemiecki pisarz, poeta, reżyser filmowy, autor sztuk teatralnych i scenariuszy urodził się w 1945 roku w Anglii, jako syn żydowskich uchodźców. Po wojnie jego ojciec został NRD-owskim funkcjonariuszem partyjnym i wysokim urzędnikiem w ministerstwie kultury. Syn dość wcześnie zauważył rozdźwięk pomiędzy wschodnioniemiecką rzeczywistością a ideałami, na których rzekomo zbudowano socjalistyczne państwo. Pierwszym jego buntem był protest przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, w 1968 roku. Zadenuncjowany przez ojca trafił do więzienia, a potem do pracy w fabryce jako frezer. W tym czasie zaczęły powstawać pierwsze utwory literackie, które Brasch opublikował dopiero w 1977 roku, po przymusowym przesiedleniu do RFN. Pisane wcześniej sztuki teatralne były zakazane przez cenzurę. W zachodnich Niemczech zaczął pracować także jako reżyser. Jego filmy trafiały na międzynarodowe festiwale w Cannes czy Locarno.

Czarnobiały film Andreasa Kleinerta jest czymś więcej niż biografią znanego twórcy i dysydenta. Jest próbą opowiedzenia losów wielu ludzi, rozdartych pomiędzy dwoma politycznymi systemami, To bardzo aktualna historia o politycznych podziałach, które dotykają społeczeństwa, wspólnoty i rodziny. W swoją opowieść reżyser wplata sekwencje z filmów Brascha i fragmenty jego tekstów, a jej mottem może być jedna z wypowiedzi bohatera: „sprzeciw jest naszą nadzieją”.

Andreas Kleinert urodził się w Berlinie Wschodnim w 1962 roku. Studiował reżyserię w Akademii Filmowej i Telewizyjnej im. Konrada Wolfa w Poczdamie-Babelsbergu. Zadebiutował filmem Leb' wohl, Joseph pokazanym  w konkursie Festiwalu Filmowego w Locarno w 1990, przyniósł mu nominację do studenckiego Oscara. Ważnym filmem w dorobku Kleinerta jest Wege in die Nacht o bezrobotnym właścicielu fabryki, który z własnej inicjatywy chce zapewnić „prawo i porządek”. Oprócz filmów kinowych ma w swoim dorobku wiele produkcji telewizyjnych, za które otrzymał liczne nagrody

 

MONTE VERITÁ. ODURZENIE WOLNOŚCIĄ
Szwajcaria, Niemcy, Austria, 2021, 116'
  Reżyseria: Stefan Jäger
Scenariusz: Kornelija Naraks
Zdjęcia: Daniela Knapp
Obsada: Maresi Riegner, Max Hubacher, Julia Jentsch, Hannah Herzsprung, Joel Basman
Produkcja: tellfilm

Pokazy festiwalowe: Locarno 2021, Berlinale 2022, Trento 2022, Solura 2022, Jerozolima 2022

Hanna jest młodą mężatką i matką dwóch córek, żyje u boku dobrze sytuowanego męża zajmującego się fotografią portretową. Niestety nie potrafi odnaleźć się w roli, jaką przewidziało dla niej mieszczańskie środowisko Wiednia z początku XX wieku. Jej powracające kryzysy psychiczne łagodzi wzywany przez męża psychiatra. Podczas seansów terapeutycznych lekarz opowiada Hannie o wyjątkowym miejscu, które powstało w niedalekiej Szwajcarii. Kiedy bohaterka pewnej nocy buntuje się przeciwko wypełnianiu małżeńskiego obowiązku, właśnie Monte Verità będzie celem jej ucieczki.
 
Tytułową „Górę prawdy” założyli artyści i inni wolni duchem ludzie, skupieni w początkach XX wieku wokół bohemy artystycznej, zamieszkującej monachijską dzielnicę Schwabing. Ich celem było stworzenie zupełnie nowego, alternatywnego do mieszczańskiego, stylu życia. Wegetarianizm, szacunek wobec natury, kreatywna praca i możliwość realizacji różnych artystycznych eksperymentów oraz swobodny, pozbawiony konwenansów sposób bycia to główne złożenia społeczności, która osiadła w Monte Verità. Wśród jej mieszkańców byli m.in.: pisarz Herman Hesse, tancerka Isadora Duncan czy socjolog Max Weber.

Hanna wychowana w patriarchalnym świecie nie od razu odnajdzie się w tej oazie wolności. Przekona się do niej dopiero, kiedy będzie mogła robić to, co ją fascynuje i czego w Wiedniu jej zabroniono: fotografować. Reżyser Stefan Jäger przywołuje w swoim filmie zapomnianą społeczną ideę, z której wywodzi się wiele współczesnych ruchów alternatywnych oraz jej pionierów.

Stefan Jäger jest reżyserem, scenarzystą i wykładowcą.  Studiował reżyserię i scenopisarstwo w Filmakademie Baden-Württemberg. Obecnie kieruje Wydziałem Scenopisarstwa w zuryskiej Hochschule der Künste. Jego filmografia obejmuje kilkanaście pozycji. Jest właścicielem firmy producenckiej tellfilm GmbH Zurich oraz członkiem Europejskiej i Szwajcarskiej Akademii Filmowej.
 

AKSJOMAT
Niemcy, 2022, 112' 

  Scenariusz i reżyseria: Jöns Jönsson
Zdjęcia: Johannes Louis
Obsada: Moritz von Treuenfels, Ricarda Seifried, Thomas Schubert
Produkcja: Bon Voyage Films

Pokazy festiwalowe: Berlinale 2022, Edynburg 2022

Aksjomaty to zdania przyjmowane za prawdziwe, których nie trzeba udowadniać. Julius, bohater filmu również nie musi udowadniać, że historie lub tożsamości, które wymyśla, są prawdziwe. Kolegom z pracy organizuje wycieczkę nieistniejącą żaglówką, należącą rzekomo do jego matki o arystokratycznym pochodzeniu, rodzicom swojej dziewczyny z kolei sprzedaje wzruszającą historię o nieprawdopodobnym awansie społecznym i sukcesie w zawodzie architekta. Misternie konstruowane kłamstwa są jak nietrwałe, ale bardzo efektowne budowle, z których ich twórca musi ewakuować się, kiedy grożą zawaleniem. Stąd u bohatera pozorowane ataki zagrażające zdrowiu, częste zmiany pracy czy nagłe wyprowadzki z mieszkania. Nie wiemy, dlaczego Julius zmyśla: czy uważa, że codzienne życie jest zbyt szare i należy ubarwić je ciekawymi historiami, czy jego atrakcyjne opowieści sprawiają, że skupia na sobie uwagę innych i jest w centrum zainteresowania, czy wreszcie cierpi na konfabulację, zaburzenie ośrodków w mózgu, odpowiedzialnych za pamięć i kojarzenie.

Twórcy filmu wciągają widza w jego wymyślone historie i alternatywną rzeczywistość, którą tworzy Julius. Ta jak wiadomo stała się częścią naszego funkcjonowania w przestrzeni wirtualnej i nie budzi już zdziwienia. Tutaj kreacja jest pożądana i nagradzana za pomocą lajków czy poprzez obserwowanie poszczególnych profili. Funkcjonowanie za pomocą fikcyjnej tożsamość w świecie rzeczywistym jest dość uciążliwe. Może tak też powinno być w świecie wirtualnym.

Jöns Jönsson urodził się w Sztokholmie/Szwecji. Po zamieszkaniu we Włoszech studiował kulturoznawstwo w Lund. W 2006 roku rozpoczął studia filmowe w Uniwersytecie Filmowym i Telewizyjnym im. Konrada Wolfa w Poczdamie-Babelsbergu. Napisał i wyreżyserował wiele sztuk teatralnych i filmów krótkometrażowych. Zadebiutował w 2013 roku filmem Lamento.


BETTINA
Niemcy, 2022, 110'
  Film dokumentalny
Scenariusz i reżyseria: Lutz Pehnert
Produkcja: Solo:film

Pokazy festiwalowe: Berlinale 2022,
Nagrody i wyróżnienia: Nagroda Jury Fipresci (Panorama)

Bettina Wegner jest poetką, wokalistką i autorką tekstów. Urodziła się w Berlinie, w 1947 roku, dorastała w rodzinie o lewicowych poglądach, która po wojnie wybrała Berlin Wschodni jako miejsce do życia. Z wykształcenia aktorka i bibliotekarka. Już jako młoda dziewczyna zaczęła występować na różnych scenach muzycznych, zarówno tych tworzonych przez NRD-owskie organizacje młodzieżowe, jak i w niezależnych klubach. Wcześnie też zaangażowała się w działalność polityczną, biorąc udział w akcjach i inicjatywach, które nie były po myśli ówczesnej komunistycznej władzy. Kolportując ulotki przeciwko interwencji sił Układu Warszawskiego w Pradze w 1968 roku, została po raz pierwszy aresztowana i skazana na resocjalizację poprzez pracę fizyczną w fabryce. Później przyszły kolejne akcje polityczne, których efektem był przymusowy wyjazd do RFN.

Znakomity dokument Lutza Pehnerta, złożony z wywiadów, archiwalnych nagrań koncertów i materiałów STASI, to nie tylko opowieść o wspaniałej wokalistce, której teksty są aktualne także dziś, ale przede wszystkim portret niezależnej kobiety, żyjącej według własnych zasad i wiernej młodzieńczym ideałom. Biografia Wegner, rozpięta pomiędzy dwoma podzielonymi murem krajami o różnych systemach politycznych i społecznych, jest też dla twórców filmu impulsem do spojrzenia na najnowszą niemiecką historię z perspektywy osoby, która nie akceptuje tych podziałów i nie daje ująć się w żadne, powszechnie obowiązujące ramy.

Lutz Pehnert urodził w 1961 roku, w Berlinie. Pracował dla dziennika „Junge Welt” i pisał dla kilku magazynów. Od 1995 roku jest niezależnym pisarzem i reżyserem telewizyjnym, realizuje portrety artystów oraz filmy dokumentalne o tematyce historycznej i podróżniczej. W jego filmografii znajdują się m.in. Ostrock - Zwischen Liebe und Zorn (2015), Partisan (2018) o reżyserze i wieloletnim dyrektorze berlińskiego teatru Volksbühne Franku Castorfie oraz Wer wir sind - Die DNA des Ostens (2021.
 

Przykazania 
słowa i muzyka: Bettina Wegner
tłumaczenie: Artur Kożuch
śpiew - Agnieszka Grochowicz 
piano - Daniel Mazurkiewicz
bass - Antoni Dębski
perkusja - Tomasz Starowicz
realizacja i mastering - Aleksander Wilk
produkcja: Dom Norymberski

 

ZA KULISAMI
Niemcy, 2021, 90 min, film dokumentalny
 

Reżyseria: Daniel Sager
Scenariusz: Daniel Sager, Marc Bauder
Zdjęcia: Börres Weiffenbach, Daniel Sager, Anne Misselwitz, Frank Marten Pfeiffer
Produkcja: Bauderfil Produktion w kooprodukcji z ZDF

Pokazy festiwalowe: CPH:DOX, Kopenhaga; HOT DOCS, Toronto; DOK.fest, Monachium,
Zurich Film Festival, Zurych

Frederik Obermaier i Bastian Obermayer to dwaj dziennikarze śledczy pracujący w niemieckim dzienniku „Süddeutsche Zeitung”. To oni otrzymali dokumenty nazwane później Panama Papers, które, dzięki współpracy Międzynarodowego Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych, pozwoliły na publikację informacji o firmach zarejestrowanych w tzw. rajach podatkowych. Praca tego duetu oraz całego zastępu ludzi wspierających żmudne zbieranie informacji, ich weryfikację, analizę prawną i wszelkie inne działania, dzięki którym możliwe jest wykrywanie afer i przestępstw, nieprawidłowości i politycznych nadużyć czy różnego rodzaju korupcji jest tematem tego niezwykłego filmu. Jego twórcy pokazują, jak żmudne jest to zajęcie, jak wielkiego wymaga zaangażowania, odwagi i determinacji. W filmie obserwujemy różne wątki, m.in. widzimy spotkanie z Edwardem Snowdenem w Moskwie, wizytę bohaterów filmu na Malcie, gdzie zamordowana została dziennikarka Daphne Caruana Galizia, a także akcję przekazania materiału wideo, którego późniejsze ujawnienie doprowadziło w 2019 roku do upadku rządu Sebastiana Kurza w Austrii.

Film Sagera pokazuje nie tylko kulisy dziennikarskiej pracy i cały mechanizm stojący za decyzją o publikacji materiałów, mających wpływ na bieg wielu wydarzeń politycznych czy gospodarczych, ale przede wszystkim zwraca uwagę na to, jak ważne we współczesnym świecie są niezależne media. Zapewnienie im możliwości działania jest nie tylko podstawą demokracji, ale też formą społecznej kontroli, niekiedy jedyną jaka pozostaje.

Daniel Andreas Sager urodził się w Berlinie w 1985 roku, a dorastał w Moskwie. Studiował etnologię i filozofię, a następnie podjął studia filmowe w Filmakademie Baden-Württemberg. Jego film dyplomowy The long Distance zdobył m.in. Nagrodę First Steps. W 2016 roku otrzymał Stypendium Nipkowa. Jako reżyser i dziennikarz realizuje międzynarodowe filmy dokumentalne i reportaże dla kina i telewizji. Jego filmy były pokazywane na całym świecie, na międzynarodowych festiwalach filmowych i zdobywały ważne nagrody.

Dystrybucja:
NEW DOCS
Dasselstr. 75-77
50674 Kolonia
Niemcy
Tel.: 0049 221 168 197 43
email: sales@newdocs.de
www.newdocs.de

Patroni medialni

Wróć