Literatura niemieckojęzyczna

Książka zawiera korespondencję z lat 1948-1961 pomiędzy dwojgiem najwybitniejszych poetów XX wieku, Ingeborg Bachmann i Paulem Celanem. Poznają się w 1948 roku w Wiedniu, zakochują się w sobie i przez pewien czas stanowią parę. W 1952 roku, kiedy Celan żeni się z Gisèle Lestrange, zrywają kontakt, który odnawiają po przypadkowym spotkaniu w 1957 roku, by cztery lata później ostatecznie się rozstać. Antologia zawiera również listy pomiędzy Paulem Celanem i Maxem Frischem oraz Ingeborg Bachmann i Gisèle Celan-Lestrange.