ฤดูร้อนกับกัปตันเครื่องบิน
“ผมชอบบินไปยังที่ที่กลางวันสว่างนานๆ”

ด้วยบทบาทกัปตันเครื่องบินทำให้ เพเทอร์ ริกซ์ ได้เดินทางไปทั่วโลก และนี่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เขารักในงานของเขา ในช่วงฤดูร้อน เขาเล่าว่าการบินจะราบรื่นมากเป็นพิเศษ ไม่ใช่แค่สำหรับผู้โดยสารเท่านั้น แต่สำหรับลูกเรือด้วย

การบินไปยังชิคาโก โตเกียว บัวโนสไอเรส และซานดิเอโก ภายในเวลา 4 สัปดาห์นั้นถือเป็นงานประจำของ เพเทอร์ ริกซ์ กัปตันเครื่องบินจากนูเรมแบร์ก เกิดปี พ.ศ. 2513 ผู้เต็มไปด้วยประกายความสามารถที่สุขุมและน่าเชื่อถือ อันสั่งสมมาจากประสบการณ์การทำงานของเขา เขาทำงานเป็นนักบินมา 20 ปีแล้วและมักพูดอยู่เสมอว่า “สำหรับผมแล้ว การทำงานที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอเป็นสิ่งสำคัญมาก ผมชอบเดินทาง ท่องโลก และทำงานร่วมกับผู้อื่น”

ตั้งแต่ พ.ศ. 2545 เขาบินเส้นทางการบินระยะไกลให้กับสายการบินลุฟท์ฮันซา สายการบินที่มีเส้นทางบินทั่วโลกกว่า 200 จุดหมาย ในช่วงฤดูร้อนจะมีเส้นทางเพิ่มเติมจากปกติ อาทิ ซานดิเอโก ในแคลิฟอเนีย หรือเสิ่นหยาง ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน ซึ่งเป็นที่ที่บริษัทเยอรมันมักมีสำนักงานตั้งอยู่ ริกซ์ยังคงสนใจที่จะบินไปยังเมืองใหม่ๆ รวมไปถึงกิจกรรมต่างๆ ในท้องถิ่นนั้นๆ ด้วย เพราะส่วนใหญ่ ลูกเรือมักจะมีเวลา 24-48 ชั่วโมงในการพักผ่อน ก่อนจะเริ่มทำงานในเที่ยวบินถัดไป

เฉพาะกัปตันเท่านั้นที่จะมีแถบสี่เส้นที่แขน | ภาพ (บางส่วน): © Lufthansa, Oliver Rösler

ทุกๆ เดือน เขาจะมีปฏิบัติการการบินหรือที่เรียกกันในภาษาของพวกเขาว่ารอบบิน ประมาณ 4-5 รอบ เขาจึงต้องเดินทางอยู่เสมอ ครอบครัวและเพื่อนต้องเป็นฝ่ายปรับเข้าหาตารางงานของเขา จากบ้านในเบอร์ลิน เขาจะเดินทางมายังสำนักงานที่แฟรงเฟิร์ตหรือมิวนิคก่อน จากนั้นจึงจะขึ้นบินไปยังจุดหมายต่างๆ ในฐานะของกัปตัน ริกซ์มีหน้าที่รับผิดชอบขั้นสูงสุดบนเที่ยวบิน แม้ในเวลาที่เขาสลับหน้าที่กับนักบินผู้ช่วยบนเครื่องก็ตาม งานที่เป็นระเบียบระบบนี้ช่วยให้เขาทำงานง่ายขึ้น โดยเฉพาะการร่วมงานกันอย่าง “ยอดเยี่ยม” ของเหล่าลูกเรือทั้งทีม อย่างไรก็ตาม งานนี้ก็ยังถือเป็นงานที่ท้ายทายอยู่มาก ทั้งทางร่างกายและจิตใจ อาการเมาเวลา (jet lag) ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับผู้โดยสารเท่านั้น แต่เกิดกับลูกเรือด้วย เนื่องจากเที่ยวบินมักจะเริ่มในเวลาเย็นหรือกลางคืนเสมอ

ด้วยเหตุนี้ ริกซ์จึงชอบฤดูร้อน “เราบินไปแถบเส้นศูนย์สูตรตอนเหนือเยอะมาก นอกตัวเครื่อง ฟ้าจะสว่างในฤดูร้อนและมันทำให้การนั่งทำงานในห้องควบคุมนั้นง่ายขึ้นในเวลากลางคืน พูดง่ายๆ ก็คือ การบินในฤดูร้อนนั้นยุ่งยากน้อยกว่าในหลายๆ เรื่อง และปัญหาคลาสสิกของการบินในฤดูหนาว อย่างความล่าช้าที่เกิดจากหิมะตกหรือเพราะต้องละลายน้ำแข็งที่ตัวเครื่องนั้นก็จะหมดไป”
 

เพเทอร์ ริกซ์ บินไปกับผู้โดยสาร 200-250 คน | ภาพ (บางส่วน): © Lufthansa, Oliver Rösler

ริกส์ยังชอบเสมอเวลาที่เขาแทบไม่ต้องนำเป๋าเดินทางไปด้วยในช่วงอากาศอุ่น “นี่อาจจะดูเป็นเรื่องทั่วๆ ไป แต่สำหรับคนที่เดินทางมาอย่างยาวนาน คุณจะมีความสุขเมื่อคุณไม่ต้องพกเสื้อคลุมตัวหนาๆ ไปด้วย” และแน่นอนว่า แสงอาทิตย์นั้นมีผลในแง่ดีต่อทุกคน ทั้งทีมงานและผู้โดยสารด้วย

สูงขึ้นไปเหนือท้องฟ้า เขายังคงรื่นรมย์กับการได้มองวิวนอกหน้าต่าง แม้ผ่านการทำงานมาแล้วถึง 20 ปี “เวลาบินอยู่เหนือเกาะกรีนแลนด์ตะวันออกที่มีภูเขาสูงเกือบสามพันเมตรอยู่ติดชายฝั่ง ผมพูดกับลูกเรือเสมอว่า ดูนั่นสิ พวกคุณจะเห็นวิวนี้เฉพาะในฤดูร้อนเท่านั้นนะ พอฤดูหนาว ข้างล่างนั่นจะมืดสนิท มันทำให้ผมทึ่งได้เสมอ มันช่างน่าหลงใหลและงดงามจริงๆ”

สำหรับใครที่ทำงานอยู่บนท้องฟ้าเป็นเวลานาน น่าจะอยากให้เท้าได้สัมผัสพื้นดินในช่วงเวลาพักร้อน แต่ริกซ์กลับหัวเราะและกล่าวว่า “ไม่เลย ผมยังชอบเสาะหามุมใหม่ๆ ในโลกที่ยังไม่เคยไปอยู่เสมอ” เขาเล่าว่า ในฤดูร้อนนี้เขาจะไปเยี่ยมเพื่อนที่เมืองทาลลิน “ผมชอบบินไปยังที่ที่กลางวันสว่างนานๆ ฤดูร้อนก็บินไปทางตอนเหนือ พอฤดูหนาวก็ลงใต้”